Roeping. Jaargang 2

[p. 420]

Domine fac ut videam!

't Katje dat ik op z'n poot getrapt heb
neem ik op m'n armen
en ik aai 't
en zeg ‘arm poeske,
'k kan d'r niks an doen’
en ik vloek op mezelf
om m'n stomheid.

En U, o Heer,
heel den dag zie 'k U voor m'n oogen:
Uw eeuwige smart
Uw bloederig gelaat
Uw uiteengedraaide armen
en Uw arme lijf,
waar 't bloed uitgewrongen is
als uit 'n spons
't water;

Ik lees van U,
ik hoor van U
en toch voel ik U niet
Uw smart begrijp ik niet.
Toch ril ik niet van schrik,
toch brul ik niet van smart om U,
toch staat m'n ziel niet strak van haat
tegen mijn zonden, uw beulen.

Heer, uw kruis is voor me
'n simpele wandversiering
want uw wonden spreken niet tot me
en uw doornenkroon
lijkt me niets bijzonders.

[p. 421]

 

Heer, ik ben radeloos,

 

ik kruip onder Uw kruis;

 

toe, laat de warme bloeddruppels

 

neerdruipen

 

op m'n ellendig koud hart,

 

kruisig m'n koude hoogmoed

 

en breek me,

 

verbrijzel me,

 

maak me ellendig,

 

minder dan de minste

 

als ik Uw liefde maar zien mag, Heer.

M.

Op St. Laurentius.