Na de wijse. Van drie ghesellen die lagen en sliepen, oft van Munster.
+WIe wil hooren een goet nieu liet
Wat corts tot Bruysel is gheschiet
Int Iaer veertich wilt onthouwen
Van een die Gielken Thielmans hiet
Hy diende zijn Heer in trouwen.
Hy was hem ghetrou atot inder doot
Vanden Pharizeen leet hy grooten noot
Sy riepen, ghy Ketterschen gheselle
So ghy niet laet *by schamel lien te gaen
So zijt ghy in doodts ghesnelle.
Hy sprack al tot den Prochiaen
Met soete bwoorden wilt dit verstaen
Stelt u hier inne te vreden
Ick hebbe d'arme *lieden so lief
Want het zijn Christus leden.
Die Paep sprack, dat is wel waer
Ghy gaetse afraden die ons daer
Met renten gaen ontfarmen
Dat sy dit weder roepen eenpaer
En ebesetten dat den huys armen.
Gielis ghevanghen bycans een Iaer
| |
[fol. 322r]
| |
Sonder hem aen te doen eenich beswaer
Van vreese der Gemeenten wille
D'arme Lieden weenden alle gaer
Heymelick, wt vrees van meer gheschille.
Doen hielden de Wolven eenen raet
Al om te wreken dese daet
Dat Gielis niet verliet zijn oude seden
En wiert verdoemt als een Ketter quaet
Van die tBeest hadden dbeschreden.
Doen dat vonnis was ghegheven
En Gielis die tijdinghe ghedaen
In de ghevanckenisse verwesen
De ghevangen maeckten groot misbaer
Dat haren *troost wert verknesen.
Hy nochtans als recht Christen bloet
Was seere verheucht en wel ghemoet e
Dat hy nu soude sterven
En dit om fChristum te gewinnen hoort
Wou hy gheeren de werelt derven.
Gielis heeft zijn stem niet ghespaert
Riep O God Vader my gnu bewaert
Duer Christum uwes soons hghenade
In desen strijt mijn isiel aenvaert
En staet my nu in stade.
Doen werden de blinde seer schaemroot
En riepen, haest u brengt hem ter doot
Daer en is geen bidden voren
Des gelijcx oock tvolck van haer confoort
Wech khem, zijn siel is verloren.
Sy brachten hem inde Fonteyne saen
Daer vant hy die sententie staen
Gelijck als hy was verwesen
Hy dede zijn schoenen wt zijnen voet
En zijn ghebet tot God ghepresen.
Dit was de blinde om hooren seer swaer
Dat hy in tghebet ginck openbaer
Haer schande ontdecken onbesweken
Dat Christus alleen is ons lMiddelaer
Dies hebben sy hem int vier ghesteken.
Aldus nam Gielis zijn salich ent
| |
[fol. 322v]
| |
In Christo ontslapen, dit doch bekent
Ghy Heeren van Bruysel vercoren
Laet u berouwen de waerheyt bekent
Oft u siel die blijft verloren.
|