Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens
(1591)–anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekensna de wijse: Aenhoort uwen roep al te samen.
+ALs wy om t' recht des Heeren,
+Lieve Broeders, vergadert sijn,
So moeten wy eerst leeren,
+Ons selven ondersoecken fijn,
Oft ons toecoemt op dat termijn,
+Een ander te oordeelen,
+Selfs onschuldich voor Godts aenschijn.
+Want wie sondich van leven,
+Een ander veroordeelt hier,
Die oordeelt daer beneven,
+Hem selven in 't helsche vyer,
+Daerom moetmen seer goedertier,
Met vreesen ende beven,
+Voor Godt rechten na zijn manier.
+Niet aensien de Persoonen,
+Van wat state oft qualiteyt,
+Niet straffen oft verschoonen,
+Door onwil oft gunsticheyt,
Maer doen elck recht met goet bescheyt
+Den cleynen als den grooten,
| |
[p. 45] | |
T' oordeel is Gods, so Moyses seyt.
Om goe vree te maken. +
In questien, t' sy groot oft cleyn,
Men moet voor alle saken,
Met onpartyscher herten reyn, +
Beyde partyen verhooren pleyn,
Sonder een recht uyt spreken,
Eer men de sake proeft ghemeyn.
Want daer deur can geschieden,
Dat den twist groeyt in 't herte seer,
Wanneer twistende Lieden,
Mercken des Richters verstant seer,
Dat maeckt eensins grooten afkeer,
Om t' recht niet te betrouwen,
En andersins partye te meer.
Met eenen gheest saechtmoedich +
Moeten wy onderwysen saen, +
Die dolen overvloedich,
Alsoo Paulus heeft ghedaen,
Tot den Galaten vindtmen staen, +
Hoe zy waren vervallen,
Maer hy arbeydt noch tot vermaen. +
Paulus wijs en voorsichtich, +
In tyde des twists heeft hy ghesocht,
Raet, in saken ghewichtich,
En also tot vrede gebrocht,
Die in dolen waren gherocht,
Segghende van besnyden,
Of dat men niet salich sijn mocht.
Na dit voorbeeldt beschreven, +
Moeten wy wercken met accoort, +
In dwalen, twist beseven,
Onderwijs doen alsoo 't behoort, +
Daer nae machmen wel treden voort, +
In s' Heeren naem te doene. +
Proeve der saken met Godts woort.
Maer men mach niemant rechten,+
Sonder ghetuyghenisse bloot, +
Dus als ghetrouwe Knechten,
| |
[p. 46] | |
+Moeten wy weten misdaet groot,
+Niet twijffelen als wy ter noot
Yemandts oordeel bestemmen,
+Dat hy voor Godt staet in de doot.
+Maer als wy seker weten
+Door de Schrift, en ghetuyghen claer,
Yemant stout en vermeten
+In des vleesch wercken openbaer,
+So moeten wy scheyden van haer,
+Het Broederschap afsegghen,
En dat hem naeckt een Oordeel swaer.
+Des Wets Ban, so wy lesen,
Was sonder ontfermen subijt,
+Gantsch uytgheroyt te wesen,
Maer den Ban der ghenaden tijt,
+Is een vercondinghe met vlijt,
+Des eeuwighen doots pyne,
+Der Broederlijcke ghemeynschap quijt.
+Dus moeten wy uytvaghen,
+ Den ouden onreynen deesem suer,
+Gheestelijck Paesschedaghen
Houden, in een nieuw soet deech puer,
Vry van alle sondich labuer
Gheloovich t' Lam Godts nutten,
Dat Israel att in figuer.
+Die dit Paeschlam onendich
Deelachtich is, coemt toe dat hy
Mach, broot en wijn uytwendich
+Nutten, en ghedencken daer by,
T' lams bitter lyden, en dat wy
Verlost sijn uyt des doots banden,
+Waer van de Sondaers niet syn vry.
Repose.
Eenichsins twijffelachtich,
Yemant bannen moghen wy niet,
+Op dat voor Godt Almachtich,
+Eerst in den Hemel sy geschiet,
+Oock ist noot dat men voor hem siet,
+Niet toe te segghen vrede,
| |
[p. 47] | |
Die doch toecoemt eeuwich verdriet. +
Den Ban is ons ghegheven, +
In Godts ghemeente eersaem, +
En moet oock sijn ghedreven, +
Matich, tot reyn houden bequaem,
Op dat wy onsen goeden naem +
Voor Godt en al de Werelt, +
Niet en verliesen, na t' betaem. +
Oock is den Ban ghepresen +
Sondaers tot beteringhe goet, +
Dies moeten wy by desen
Haer neerstich vermanen tot boet, +
Onderwijs doen met woorden soet, +
En alle middel soecken,
Om haer te helpen met der spoet. +
Den swacken te verdraghen +
En ons die sterck sijn opgheleyt,
En die cleynmoedich claghen, +
Vriendelijck sijn tot troost bereyt, +
Dat ons onghemaniert niet greyt, +
Te straffen oock met maten,
Vreesende voor Godes Majesteyt. +
Voor Godt sijn wy ellendich, +
Cranck, swack, en teere over al,
Dus moeten wy behendich +
Een yeghelijck, waer in hy sal +
Connen, malcanderen in misval, +
Vergheven, en waernemen
Als Kinderen van Godts ghetal. +
Och oft wy t' allen stonden
In desen reghel leefden wel, +
Een yeghelijck zijn sonden +
Bekende, en versoende snel +
Den Broeder, na Christus bevel,
Men soude vrede vinden,
Daer dickwils is twist, tweedracht fel.
O Prince Godt wil ons stieren +
Den rechten wech deur uwen Gheest,
In u waerheyt regieren, +
| |
[p. 48] | |
+ Op dat wy wesen onbevreest
+Voor u toecoemste met tempeest,
+Als ghy recht, Richter, rechten
+Sult, ghetrouwelijck minst en meest.
+Wilt danckelick ontfanghen,
+Beminde Broeders dit nieu Liedt,
Hoe men sonder verstranghen,
+Moet handelen na mijn bediet,
+Isser teghen u verstant yet,
+So houdet my ten besten,
+En volght altijdt dat Godt ghebiedt.
G.V.E. |
|