Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens
(1591)–anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekensnae de wyse: Alle die in Syon sijt.
REyn Maegdelijck pylaer,
Des Lams Bruyt en huysvrouwe
Zedich eerbaer, +
Den Bruydegom bekent, +
Blijft totter doot ghetrouwe, +
In voorspoet als in rouwe,
Al schijnt gheent
Vervolch, lydens torment,
T' listich serpent, +
Toont u seer delicaet,
Alle rijcken der werelt // claer, +
Schoon en heerlijck bepeerelt // maer, +
De werelt die vergaet, +
Met al haer lusten quaet.
D' eerste werelt eylaes, +
Die hadde vreucht in dinghen, +
Ydel en dwaes,
| |
[p. 114] | |
+Die van Cains gheslacht,
Den ruymen wech in ginghen,
+Eten, spelen, en singhen,
Dach ende nacht,
Was hier haers levens pacht,
Maer als men acht
Op sulck een wesen slaet,
Men siet hoe zy ghevaren // sijn,
Al die wellustich waren // fijn,
+De Werelt die vergaet,
Met al haer lusten quaet.
+Het Landtschap Sodoma,
Was water rijck ghepresen,
Seer lustich jae,
+Ghelijck een Paradijs,
Maer om haer Godtloos wesen
Is gheworden midts desen,
Eenen poel afgrijs,
+Roockende noch propijs,
Tot een bewijs,
Der boosheyt obstinaet,
Aldus men s werelts rijcken // siet,
Onghestadich ghelijcken // riet,
De werelt die vergaet,
Met al haer lusten quaet.
+D' alderschoonste Babel,
Door zondighe abuysen,
Is worden snel,
Een woonstede seer vuyl,
Voor Draken ende Struysen,
In paleysen en huysen,
Daer singt den Wl,
T' is eenen woesten cuyl,
Vreeslijck ghehuyl,
Is daer sonder verlaet,
Den torn Gods verdrooghen // doet,
Den opgheblasen hooghen // moet,
+De werelt die vergaet,
Met al haer lusten quaet.
| |
[p. 115] | |
Waer is Tyus die Stadt, +
Met al haer schoon catheylen,
Rijckdom en schat,
Coopmanschaps have groot,
Op haer marckten te deylen,
Die voer met zyden zeylen.
Door wederstoot,
Wert eenen steenhoop bloot, +
Al waer ter noot,
Den visscher metter daet,
Om drooghen uyt zijn netten // spant,
Hier is wel op te letten // want,
De werelt die vergaet,
Met al haer lusten quaet.
Hier om o Syon, wilt +
Neerstich sijn niet om verwinnen, +
Met zweert en schilt, +
Den Vorst der werelt loos, +
En wilt oock niet beminnen,
De werelt noch daer binnen,
Haer dinghen boos,
Maer soo u Godt vercoos,
Neemt waer altoos, +
Der beproevinghen graet,
Wilt door t' gheloove wercken // deucht,
Want so ghy wel aenmercken // meucht,
De werelt die vergaet,
Met al haer lusten quaet.
Recht op die handen slap, +
Die losse knyen wilt styven,
U Borgherschap, +
Is in den Hemel soet,
Ghy en hebt hier gheen blyven,
Dus soeckt door des Gheests dryven, +
Een Stadt daer goet, +
Van als is overvloet,
Jae wat ghy doet,
Nae t' eeuwich leven staet, +
Want die Gods Rijcke derven // sal
| |
[p. 116] | |
Wat baet hem hier te erven // al,
De werelt die vergaet,
Met al haer lusten quaet.
Der booser heerlijckheyt,
Is dreck en eenen worme,
+Dus staet bereyt,
Nae Christus forme,
Want met haestighen storme,
Wert op een cort,
+T' groot Babel uytghestort,
Als dan en wort,
Vreucht, spel, dierbaer chieraet,
In haer meer ghevonden // schoon,
Veroordeelt tot der sonden // loon,
De werelt die vergaet,
Met al haer lusten quaet.
Die appelen van haer
+Zielen, lustich begheeren,
Sullen eenpaer,
Van haer nemen de vlucht,
Zy sal moeten ontbeeren,
Al haer ydel gheneeren,
Wert sonder vrucht,
+Als Christus in der lucht,
+Met groot gherucht
+Alle der Slanghen zaedt,
Van hem zijner onweerdich // drijft,
Want om dat onboetveerdich // blijft,
De werelt die vergaet //
Met al haer lusten quaet.
O Princelijcke Maeght,
Wilt uwen Heer aencleven,
In als u draecht,
Nae zynen wille ghy,
Soo werdt u ghegheven,
+Met hem eeuwich te leven,
Ghelijck als hy,
+Gheheel volcomen vry,
| |
[p. 117] | |
|