't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[fol. A7v]

Vereeringh aen Klaes-bot, en lichte Maertse-buy,
Op ‘t nijdigh oordeel van dees treffelicke Luy.

HOort Keffers die bedilt steets yder mensch sijn saken,
Grijpt Pen en Inckt ter hant, en wilt het beter maken,
En soo ghy niet en kundt, soo laet u schempen staen,
Of soo ghy beter weet, komt herwaerts wilt my raen?
Dan ’tschijnt (so ‘tspreeckwoort seyt,) dat d’aldermeeste lappen,
De lompste Snijers maeckt, en die het meeste snappen,
Het alderminste doen. dus vind ick best geraen,
Een woeste Maertse-buy, licht in de windt te slaen:
‘Tis waer, sy buldert fel, met onbetoomde slagen,
Maer met een stijve neck van reen men ‘tlicht kan dragen:

[fol. A8r]

 

Want als m’in plaets van Schilt, of Harde-beukelaer,

 

Aenvaert reen, en belijd, soo isser geen gevaer,

 

Om bot, en Maertse-buy tot in sijn hol te jagen,

 

En treffen hun op ‘t hooft, selfs met haer eygen slaghen.

 

Dus bidd’ ick u mijn vrient, en u, die ‘k noyt en sagh,

 

Dat ghy u voortaen wacht, te brengen aen den dagh

 

U eygen sotterny, en wilt de spreuck onthouden,

 

Dat soo een sot veel sweegh, m’hem licht voor wijs soud’ houden.

 

Ick ben door dwangh geport om u te doen verstaen,

 

Hoe weynigh datmen acht, u afgunstigh vermaen:

 

Want soo ghy ‘t uyt een hert van broederlick medooghen

 

Gedaen hadt, so wast wel: maer ‘t schijnt ghy heb gesogen

 

Uyt ‘smoeders de borst gal, in plaets van suyver melck,

[fol. A8v]

 

En d’uyt-gebraeckte gal, schaft ghy ons in een kelck.

 

Van buyten yetwes schoon, maer die te recht gaet oogen

 

Die vindt (gelijckmen seyt) sich al te veel bedroogen.

 

Soo acht ick oock te zijn u waerschouw op getoyt,

 

In schijn, maer in der daet van reden heel beroyt.

 

Dies houdt u aen ‘tghespeel, ick sal na wijsheyt trachten,

 

So krijght mijn wensch sijn eysch, en ghy ‘t geen ghy moet achten.