Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Spieghel der sonden (1900)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (1.71 MB)

XML (0.89 MB)

tekstbestand






Editeur

J. Verdam



Genre

poëzie

Subgenre

leerdicht


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Spieghel der sonden

(1900)–Anoniem Spieghel der sonden, Die–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

[II. Van der luxuren.]

[Folio 4a]
[fol. 4a]
 
Omme dat die sonde der luxuren
380[regelnummer]
Geboren is te menigher uren
 
Ute der gulsheit ende gevoet,
 
So dunket in manieren goet,
 
Dat ic ter luxurien ga
 
Ende doense gulsheit volghen na,
385[regelnummer]
Daer si af heft meest geschienesse.
 
Dese wert in partien sesse
 
Gedeelt: binnen elken van desen
 
Sullen vele capittulen wesen,
 
In die eene meer, in die ander min.
390[regelnummer]
Die eerste partie sal houden in
 
Vele leringhen ons te baten
 
Om luxurie te doene haten.
 
Die ander sal die manieren orconden,
 
Die onder luxurie zijn vonden.
395[regelnummer]
Die derde sal maken mencioen
 
Der dinghen die gheven occusoen
 
Ter luxurie hem die daer in sneven.
 
Binnen der vierder werden bescreven
 
Remedien achte, bi wien
400[regelnummer]
Luxurie men sal moghen vlien.
 
Die vijfte sal toghen al bloot
 
Om wat saken dattet God verboot,
 
Simplex keefsdoom, allen lieden.
 
Die seste partie sal bedieden
[Folio 4b]
[fol. 4b]
405[regelnummer]
Vanden ghenen die seggen ende toghen,
 
Dat sijs hem niet onthouden moghen.

Luxurie is ene vule sonde ende sware. [I]

 
Om luxurie te verduwene
 
Ende haren swaren brant te schuwene,
 
Mogestu leeren hoe in hare
410[regelnummer]
Altijd schulen vijf dinghen sware.
 
Die eerste is anxt, ende aldus
 
Scrijft van deser Jheronimus:
 
"Luste van der onsuverhede
 
Is al anxt ende swarhede".
415[regelnummer]
Niet is anxt te elker uren
 
En is allene in luxuren,
 
Mer vele swarhede ende toorne
 
Comt daeraf, dat God selve heet doorne,
 
Want bi Ozeas prophecien
420[regelnummer]
Zeghet onse here te dien:
 
"Met doornen vertuendic dine weghe".
 
Die doornen die bedieden pleghen
 
Wake, vrese ende vele cost mede
 
Ende eene sondighe ernstichede,
425[regelnummer]
Die welke men om luxurie drivet.
 
Hier af sinte Bernard scrivet:
 
"Hoe langhe wake, hoe langhe wene,
 
Ende blijsschape hoe overclene
 
Ter onsuverheiden behoren!
430[regelnummer]
Hoe vele wakens gaet daer voren,
 
Hoe clene feeste comt daer nare!
 
Sulc waket die stonde van eenen jare,
 
Dat hem nauwe daer na gebuert
 
Feeste die eene wile geduert".
[Folio 4c]
[fol. 4c]
435[regelnummer]
Der luxurieuser verwoetheit
 
Is sulc, als scrifture seit,
 
Dat si doer doornen ende haghen
 
In die doot hem selven draghen,
 
Ende met groter kostelicheden
440[regelnummer]
Soo bereeden om hem leden
 
Den rasschen wech ter hellen wert.
 
Dat ander dat in luxurie vert
 
Dat is leetschap, ende hier van
 
Scrijft in proverbien die wise man:
445[regelnummer]
"Vanden bedriegeliken wive,
 
Die ic die eerste weelde scrive"
 
Ende dus geseit van Salomoene:
 
"Dat laetste is van haren doene
 
Gelike der alsene bitterheit".
450[regelnummer]
Hier up staet in scrifture geseit
 
Van eenen die hem dede so leet,
 
Dat hi hem selven die tonghe afsneet
 
Om der temptacien bitterhede
 
Te tempteerne bi der wonden serichede.
455[regelnummer]
Die coepman mach wel heeten onvroet,
 
Die sulke comenscepe doet,
 
Van welker hi te voren kent
 
Dat hem berouwen sal inden ent.
 
Exempel van eenre maghet,
460[regelnummer]
Daer scrifture af gewaghet,
 
Dat si luxurie waende wel
 
Grote dinc wesen of priselic spel;
 
Ute dat ment ooc haer behiet,
 
Gevelt dat hare onsuverheit liet,
465[regelnummer]
Ende doe si wart bemerkende dat,
 
Dat si so groten schat
[Folio 4d]
[fol. 4d]
 
Hadde verloren in alsulker wijs
 
Om so onwerdighen prijs,
 
Woude si haer selven verslaen,
470[regelnummer]
Omme dat haer over was gegaen.
 
Dat derde van .V. quade dinghen
 
Is menichte van schofiringhen;
 
Ende dese sijn getoghet claer:
 
Die se pleghet, met wien of waer,
475[regelnummer]
Hi dectet ende en wil niet sijn gesien.
 
Wel is ooc openbaer bi dien
 
Der sonden onbetamelicheit,
 
Na dat men se dect, so et is geseit.
 
Dan kent hi int hantieren der aert
480[regelnummer]
Dat werc vuul wesen, ende openbaert
 
Schofierlijc ooc vor den lieden.
 
Dat vierde quaet mach di bedieden
 
Een stanc in man van brande,
 
Daer geestlike menschen menigerhande
485[regelnummer]
Vule porringhe of ontfaen,
 
Die si bi gracien wederstaen.
 
Up desen stanc Seneca dus bediet:
 
"Die eerste weelde en is al niet,
 
Dat wal riect"; ooc secht scrifture,
490[regelnummer]
Dat si onnatuerlic maect nature
 
Ende te Gode onbequamelic;
 
Luxurien brant is properlic
 
Des lichamen sware smitte.
 
Sinte Pauwel secht up ditte
495[regelnummer]
"Sonder deser, alre sonden blame
 
So is buten den lichame",
 
Ende die glose hier up seit:
 
"Alle andere sonden ende quaetheit
[Folio 5a]
[fol. 5a]
 
Besmitten die ziele alleene:
500[regelnummer]
Onsuverhede bevuult gemeene
 
Den licham ende die ziele mede:
 
Dat en doet gheen ander quaethede".

Luxurie rooft den mensche zinen goeden name. [II]

 
Dat vijfte quaet is onbequame,
 
Dat is tferlies vanden goeden name.
505[regelnummer]
Dus heet die sonde der glorien smitte.
 
Ecclesiasticus seit openbare up ditte:
 
"Du boghes neder dine knyen
 
Ten wyve, ende achter dien
 
Ghevestu in blischepen smitte". Dus
510[regelnummer]
Scrivet hier up Sinte Jheronimus:
 
"Metter luxurien besmit ic las
 
Dat inden mensche eersaems was,
 
Dat is die goede name ende niet el".
 
Hier up so secht die wise man wel
515[regelnummer]
In Proverbien: "die onkuussche man
 
Gadert hem selven vuulheit an,
 
Ende die pine diene hier wert taent,
 
Wert nemmermeer van hem geplaent:
 
Na dat die pine wert ongehier,
520[regelnummer]
Sine pine, int ewelike vier".
 
Van desen Ecclesiasticus sede:
 
"In die straten van der stede
 
Wert hi genodicht ende geplaecht,
 
Ende als een cachtel dat men jaecht
525[regelnummer]
Salmenne gelauwen daer,
 
Daer hijs niet sal nemen waer".
 
Dan wert hem laster emmermere,
 
Want hi die vrese van onsen Here
 
Ghene tijden in hem heeft.
530[regelnummer]
Die mensche die in luxurien leeft,
[Folio 5b]
[fol. 5b]
 
Heft hier gelike van zijnre hellen:
 
Na der heilighen vertellen,
 
So draghet die onkuussche dat vier
 
Vander begheerten ongehier.
535[regelnummer]
Die prophete Ozee secht van dien:
 
"Alle die der onkuuscheit plien
 
Sijn gelike den brande ontsteken".
 
Die stanc, daer wi hier af spreken
 
Ende des goeden namen verlies
540[regelnummer]
Die worm is, niement twivelt dies,
 
Conscienselic wroegen inden gront,
 
Dwelk den mensche in alre stond
 
Send godlike ter misdaet:
 
Die se niet en volghen, si doen quaet.

Luxurie verhaten leeren ons vijf schone redenen. [III]

545[regelnummer]
Omme te verhatene luxure
 
Bewiset ons die heilighe scrifture
 
In vijf redenen, daer wi
 
Luxurie moghen verhaten bi.
 
Die eerste redene is dat soe
550[regelnummer]
Den Enghel deert emmer toe.
 
Waer of in Vitas Patrum wel
 
Georcond staet van eenen enghel,
 
Dat hi zine nese stopte als hi
 
Quam eenen onkuusschen bi.
555[regelnummer]
In scrifture staet dus bediet,
 
Dat Godes engel van hem schiet,
 
Dat hi zijns wachtens soude pleghen.
 
Oft een broeder zijn suster saghe sneven,
 
Die hi te waerne hadde, in keefsdomme,
560[regelnummer]
Soude hi niet zere droeven daer omme?
 
Dus mach den enghel zere miscomen
 
Als hi te wachtene heft genomen
[Folio 5c]
[fol. 5c]
 
Des koninghes dochter van hemelrike,
 
Die hem bevolen is so hogelike,
565[regelnummer]
Als hi se in onkuuscheit vallen siet.
 
Hier up sinte Bernard bediet:
 
"In elken hoec, in elke stede,
 
Waer du zijs, hebbe weerdichede
 
Ten enghel, die di te wachtene pliet;
570[regelnummer]
Ende en wes so koene niet,
 
Datstu te doene bestaes vor dien
 
Twelke du niet en souts doen vor mien".

Luxurie becomt wel den duvel, dats getoghet bi vele redenen. [IIII]

 
Die ander redene hier toe genoomt,
 
Is dat si den viant wel becoomt;
575[regelnummer]
Dats in V redenen getoghet waer.
 
Die eerste toghet die glose claer
 
In dat boeck van Levitici,
 
Hoe dat die duvel verblidende zi
 
In die sonden al gemene,
580[regelnummer]
Nochtan verblijt hi alleene
 
Meer in onkuuscheit ende afgoderien,
 
Want die duvel hout bi dien
 
Beide ziele ende lijf gevaen.
 
Dat ander dat hier bi mach gaen,
585[regelnummer]
Is dat die duvel willen sal
 
Bi den onkuusschen mensche al
 
Ten ordele hem selven sal goet maken;
 
Omdat dese onreyne saken
 
In den duvel nye vonden en waren,
590[regelnummer]
Des sal hi se daer bi verswaren.
 
Dat derde daer by dat scijnt wel
 
Dat onkuusscheit wel becomt den duvel,
 
Want hi eenparlike wacht
 
Om te temptierne inder nacht
[Folio 5d]
[fol. 5d]
595[regelnummer]
Ter genoechten van desen sonden.
 
Een vierde is wel daeruut torconden:
 
Die duvel, die ghene materie en heft,
 
Der sonde vake materie gheft,
 
Also et vake gescreven si
600[regelnummer]
Van geesten, die heeten incubi,
 
Dat si hebben ontsuvert wiven
 
Ende bevrucht ooc gadaen bliven.
 
Omme tvijfte verbliden si noch me,
 
Want si met deser sonden twe
605[regelnummer]
Menschen altijd te gader winnen.

Luxurieuse doen Gode onwertschepe in zes saken. [V]

 
Die derde redene wille beginnen,
 
Dat in onkuuscheit vulbringhen
 
Gode gedaen zijn zes schofiringhen.
 
Die eerste sien wi claer bi gelike
610[regelnummer]
An die eersamen van ertrike,
 
Die trecken hem in alsulke schamen,
 
Alse haer dochteren vallen in blamen:
 
Wat schande so doen die dochteren sheeren
 
Dien, als si ten keefsdomme keren!
615[regelnummer]
Een ander lelicheit is die ghone:
 
Nadat een werltlic brudegome
 
Sulke begherte heft inden moet
 
Als sine bruut overspel doet,
 
So mach claer wel zijn verstaen,
620[regelnummer]
Dattet grote lelicheit is gedaen
 
Gode, als zine vercorne bruut
 
Haer selven werpt zijnre gracien uut
 
Bi onsuverheden. Hier van
 
Secht in proverbien die wise man:
625[regelnummer]
"Des mans verwoetheit sal God niet sparen,
 
Als die dach van wraken sal varen,
[Folio 6a]
[fol. 6a]
 
Hi ne sal niet gaeuwen der bede van lieden,
 
Noch hi ne sal ontfanghen miede
 
Van yemene te zijnre verlosinghen".
630[regelnummer]
Gheestlike so machmen dit toebringhen
 
Den brudegom van ertrike.
 
Eene derde lelicheit is properlike,
 
Dat si besmitten den tempel ons heeren.
 
Sinte Pauwel scrijft ........
 
........ een andre lere:
635[regelnummer]
"Met groten prise du zijt gekocht;
 
Weset Gode te lovene bedocht,
 
Ende draghet in juwen lichame dien".
 
Teghen der onkuuscheit plien
 
Mach die psalm zijn gelecht,
640[regelnummer]
Dien David in den souter secht:
 
"O God, et quam bynnen dijnre erve
 
Volc te hare onbederve
 
Ende besmittede den tempel dijn".
 
Eene vierde lelicheit so mach zijn,
645[regelnummer]
Dat die luxurie mach zijn ghemanteniert
 
Onversaets die dinc hantiert,
 
Die Gode meest onwertschap toghet.
 
Dus schijnt wel dat die mensche niet poget
 
Weelde te soekene met deser sonde,
650[regelnummer]
Mer Gode te vertornene in allen stonden.
 
Sinte Jheronimus ons dus vort brochte
 
Dat des menschen onsuver gedochte
 
Achtervolghet dat oneerlic zi.
 
Ooc trect si haer die dinghen bi
655[regelnummer]
Oversoets die ongeorloft staen.
 
Dat vijfte dat hier toe mach gaen
 
Is dat dese vuule sonde
 
Oefenen als een ambacht vonden,
[Folio 6b]
[fol. 6b]
 
Gelikerwijs dat woekeren schijnt;
660[regelnummer]
Ende hier bi eyst dat haer bewint
 
Die heilighe kerke soude nemmee
 
Te berichtene van desen sonden twe:
 
Die doet men daghen ende verwaten,
 
Om dat si tambacht souden laten.
665[regelnummer]
Die seste lelicheit is: dese misdaet
 
Meer om die genoechte staet
 
Der leden, die vuul zijn ende onwert,
 
Dan die so hogher dinck begheert,
 
Die die salighen in Gode ontfaen.
670[regelnummer]
Dits Gode grote onwertheit gedaen,
 
Datmen misoefent enich let
 
Ende Gode daer bi achterset.
 
Die vierde redene daer men mede
 
Verhaten mach onsuverhede,
675[regelnummer]
Is dat claer bewijst sal zijn,
 
Dat si doet den evenkerstijn
 
Onrecht groet, ende dat in drien.
 
Dat eerste onrecht is van dien:
 
Si ne set niet des evenkerstijns richede
680[regelnummer]
Alleene, mer hem selven daer mede.
 
Hier up Sinte Pauwel seit:
 
"Die achtervolghet onsuverheit,
 
Verliest zine siele daer ynne."
 
Dat ander onrecht, so ict bekynne,
685[regelnummer]
Dats dat hi nyemande trouwe hout,
 
In wien onkuuscheit heft gewout.
 
Proeve staet van desen dinghen
 
Inden anderen boec der Konynghen,
 
Dat David dede te eenre stonde
690[regelnummer]
Om te achtervolghene van deser sonde
[Folio 6c]
[fol. 6c]
 
Eenen ridder roven des lives
 
Om te gebrukene zijns wives.
 
Men vint van Amonne mede,
 
Dat hi met zijnre suster misdede.
695[regelnummer]
Een derde onrecht dat si doet
 
Is dat si eenen ontrect zijn goet,
 
So sunte Lucas vanden gulsen sone
 
Scrijft, dat hi was gewone
 
Te levene in groter onsuverhede
700[regelnummer]
Ende also al dat zijn verdede.

Luxurie quetst ende pijnt haren draghere. [VI]

 
Die seste redene ooc daer bi
 
Onkuuscheit te verhatene si,
 
Dats dat si zere quetst ende plaghet,
 
Ende rooft zijns selves hem die se draget;
705[regelnummer]
Sijn ghelt si hem quisten doet;
 
Lichamelic ende gheestlic goet
 
Rooft si hem ende hem selven mede.
 
Vanden goede die wise man sede:
 
"Die die onsuverhede voet,
710[regelnummer]
Verliest hem ende quist zijn goet".
 
Onkuuscheit is gecompareert
 
Den viere, omme dat si destrueert
 
So vele groter dinghen hier.
 
Ooc secht Job: "een vreselic vier
715[regelnummer]
Is onkuuscheit, want alle dinc soe
 
Verswelgt ende verteert daer toe".
 
Van desen viere secht aldus
 
Mijn here sinte Jheronimus;
 
"Met vlammighen viere sere stijf
720[regelnummer]
Verslaet die consciencie dat wijf".
 
Ooc mede rooft hem onsuverheit
[Folio 6d]
[fol. 6d]
 
Den licham, also Ozee seit:
 
"Keefsdom, dronkenschap ende wijn
 
Ontrect den mensche therte sijn",
725[regelnummer]
Want wie dat der mynnen pliet,
 
Besit zijns selves rike niet.
 
Indat boeck der Koninghen so staet
 
Orconde, dat si den licham verslaet:
 
Amon was daer bi versleghen,
730[regelnummer]
Dat hi zijnre suster woude pleghen.
 
Des menschen eere is vake mede
 
Verloren bider onsuverhede.
 
Also die bible wel doet horen
 
Van Jacobs sone eerstgeboren,
735[regelnummer]
Rubin; dit siewi alle claerlike
 
Vake geschien in ertrike,
 
Dat den menighen sijn ere ontvliet
 
Bi dat hi der luxurien pliet,
 
Ende verliest hem selven daermede,
740[regelnummer]
Also die gulse sone eerst dede,
 
Daer die ewangelie bediet van:
 
Wijs is hi diere hem af wachten can!

Luxurie hout den mensche in sware vangnisse. [VII]

 
Noch volghen hier na ander saken,
 
Die luxurie souden maken
745[regelnummer]
Met rechte van ons lieden gehaet.
 
Eene sake wel verstaet,
 
Dat dese sonde so machtich si
 
Den mensche te vanghene daer bi.
 
Hier up so seit Sinte Augustijn:
750[regelnummer]
"Dat starcste lijm dat mach zijn,
 
Dats twijf, om zielen te vane",
 
Die bible ghevet ons te verstane,
[Folio 7a]
[fol. 7a]
 
Dat dese sonde Balaam
 
Vercoes ende an hem nam,
755[regelnummer]
Want hi daer mede waende wel
 
Die kinderen vellen van Israhel,
 
Ende vallen doen in sonden sware.
 
Onkuuscheit vanghet, dats openbare,
 
Edele, onedele, ghecke ende vroede,
760[regelnummer]
Starke ende ooc kranke van moede.
 
Dat si den vroeden verwint,
 
Doet sinte Jheronimus bekint.
 
Vroeder dan Salomon was niet,
 
Nochtan so is hi ghec bediet:
765[regelnummer]
Dat heft wyves minne gedaen.
 
Dat si edele can gevaen
 
Ende onedele, scrijft aldus
 
Al claer Sinte Jheronimus:
 
Noch die konynghe die purper draghen,
770[regelnummer]
Noch die noot moeten beiaghen
 
So en veronwert luxure.
 
Abacuc secht in zijnre scrifture:
 
"Luxurie trect te haer wert al;
 
An haer hangt groet ende smal
775[regelnummer]
Ende in haer net vergadert soet".
 
Scrifture ons des bekennen doet,
 
Dat des duvels hinghen ende net
 
Dats dat schone wijf met toomsel omset,
 
Want si trecken met snelre vaert
780[regelnummer]
Den mensche ter dieper hellen waert.
 
Scrifture ons toghet menichvout,
 
Dat luxurie den mensche vaste hout,
 
Die si eerst heft gevaen,
 
Also gi voren hebt verstaen.
785[regelnummer]
Hier up die wise man orcont:
[Folio 7b]
[fol. 7b]
 
"Een diepe putte is der hellen gront;
 
Dien so sal God stieren in desen,
 
Up wien hi vergrammet sal wesen".
 
Wi sien ooc bi naturen ditte:
790[regelnummer]
Wie dat valt in eenen diepen pitte,
 
Hi ne mach niet uut lichtelike.
 
Aldus eyst ooc gheestelike,
 
Dat hi niet lichtelike te hant
 
Mach ontgaen den viant,
795[regelnummer]
Wie dat schoenheid bant van wyven.
 
Hier omme ist dat die heilighen scriven:
 
"Des wives mond is een diepe pit,
 
Want boven allen leden so dit
 
Let vanghet den mensche meest
800[regelnummer]
Ende hout neder sonder horreest,
 
Want wie daer af is verblent,
 
Slacht hem die Gode niet en kent,
 
Want hi ne hevet mogenthede
 
Te denkene te zijnre salichede:
805[regelnummer]
Godes gedenken si noch myn no mee".
 
Hier of leest men in Ozee:
 
"Hare gepense sullen si niet
 
Te Gode wert bekeren yet,
 
Want die gheest van onkuuscheden
810[regelnummer]
Is inden middel van hem leden,
 
Ende Gode so en kennen si niet".
 
Daniel ooc wel bediet,
 
Hoe die ouden in Susannen misdaden,
 
Mids der vuulre luxurien raden.

Luxurie hout den mensche in groter schalkernyen ende in keytivicheden. [VIII]

815[regelnummer]
Luxurie hout den mensche mede
 
In vele groter keytivicheden
 
Niet alleene in den gheest,
 
Die edelst is ende meest
 
Boven den lichame dient dien,
820[regelnummer]
Mer omme der schalkernyen,
 
Die dat wijf drijft up den man.
 
Mester Tulius segt hier van:
 
"Ic en sal den man vry noemen nyet,
 
Wien een wijf heet ende gebiet:
825[regelnummer]
Roept si hem, hi comt tot hare,
 
Heet sine wech gaen, hi vliet van hare;
 
Keytivich schalc noemten Tulius,
 
Hem wien twijf mach gebieden dus.
 
Sinte Jheronimus sprect te desen:
830[regelnummer]
"Niet en mach onweerder wesen
 
Dan vanden vleessche te zine verwonnen,
 
Ende niet is edelre dan connen
 
Verwinnen tvleysch ende sijn becuren.
 
Men vint ooc wel in scrifturen,
835[regelnummer]
Dat enyghe vianden uut edelheden
 
Tempteren niet ter onsuverheden,
 
Want si hem lieden is onmare
 
Omme die vuulheide van hare.

Luxurie heft vijf specien die dochteren heeten. [VIIII]

 
Die ander partie deser sonde
840[regelnummer]
Bewijst die manieren ontbonden
 
Vander onkuuscheit tote viven.
 
Die eerste wi simplex keefsdom scriven;
 
Die ander, te ontsuverne eene maget;
 
Die derde, na dat scrifture gewaget,
845[regelnummer]
Is hoerdom; die vierde is als een man
 
Met wive misdoet, die hem gaet an;
[Folio 7d]
[fol. 7d]
 
Die vijfte, onkuussche misdaet,
 
Die teghen der naturen gaet,
 
Dat mans of wijfs te gader driven.
850[regelnummer]
Van deser sonde sal ic voren scriven
 
Een luttel; der sonden name
 
Is vuul den hoerne ende onbequame;
 
Daer na sal ic ten anderen gaen,
 
Verkeert na dat si te voren staen.

Buggernye is eene vule sonde, walgelic vor Gode, vor enghelen ende vor menschen. [X]

855[regelnummer]
Die groetheit van deser sonde
 
Boven der naturen is bevonden
 
Claer getoghet bi vele saken.
 
Eerst bi drie sware wraken,
 
Die God daer omme heft gesent.
860[regelnummer]
Die eerste wrake is bekent
 
Bider diluvien ganc,
 
Daer alle die werelt bi verdranc,
 
Want die sake was dese misdaet.
 
Die ander plaghe was, wel verstaet,
865[regelnummer]
Doe verdronken die vijf steden,
 
Dat die dode zee heet heden,
 
Ende haer is dode name gegeven
 
Om dat daer gheen dier in mach leven,
 
Vogel no visch te enigher stont.
870[regelnummer]
Hier of die bible dus orcont:
 
God die deet reghenen up die steden
 
Van Dasma ende van Gomorra mede
 
Vanden hemel swevel ende vier.
 
Die derde wrake is ongehier,
875[regelnummer]
Van Cornan, also die bible seit
[Folio 8a]
[fol. 8a]
 
Dat hi dede zine onreynicheit
 
In die eerde, daer hem God om sloech.
 
Proeven staen vele ende genoech
 
Vander groetheit deser sonde
880[regelnummer]
Wilen eer in vorledenen stonden.
 
Om deser sonde occusoen
 
Eest quaet enych hoerdom doen.
 
Van wiven tontsuverne is grote misdaet.
 
Also claer in die bible staet,
885[regelnummer]
Dat Loth ten Sodomiten sede:
 
"Broeders, ne doet niet dese quaethede;
 
Ic hebbe twe dochteren, schone wiven,
 
Wilt daer mede u genoechte driven:
 
Ic lene se u sonder langher beiden".
890[regelnummer]
Daer die goede Loth dus seide,
 
Ende zine twe dochteren boot
 
Te sulker sonde doer die noot,
 
Toghede hi wel die overgrote quaetheit
 
Vander vuulre sonden vorseit.
895[regelnummer]
Vele vindic daer af gescreven,
 
Dat ic te kennene niet wil gheven;
 
Een word over al secht dus
 
Een lerer, heet Symacus:
 
So vuul is si ende so onmare,
900[regelnummer]
Dat gheen mensche schuldich en ware
 
Van haer te willen spreken yet:
 
Des en wert niet meer van my bediet.

Luxurie te hantierne met die van zibbe angaen is grote sonde. [XI]

 
Die ander specie der luxure
 
Is dat werc te hantierne van naturen
905[regelnummer]
Met hem die van zibben angaen,
[Folio 8b]
[fol. 8b]
 
Verkeert gerekent van dat si staen
 
Int eerste moste elc hilicken in zijn geslachte:
 
Nu doet men daer af grote wachte,
 
Dat nyemant te zijnre zibben gaet,
910[regelnummer]
Ende et is nu grote misdaet.
 
Also claer in die bible staet:
 
Eerst so was Gods gebod gegeven
 
Te onderhiliken nichten ende neven,
 
Om dat so soude vanden beginne
915[regelnummer]
Onder die sibbe wassen mynne,
 
Want bi den werke van naturen
 
Onderwast mynne in creaturen.
 
Sint als die hoefden der heiligher Kerken
 
Bevoelden in hem selven vroeder werken,
920[regelnummer]
Dat uut der versaminghen virtuut
 
Minne onder sibbe was gespruut,
 
Doe ordinierde onder die vroeden,
 
Dat nyemant vortan die hem bestoeden
 
Nemen en soude, ende in ene
925[regelnummer]
Minne te makene onder tghemene,
 
Vremde: dus was geboden doe,
 
Ende noch houtment emmertoe,
 
Mer somwile bi gedoghe,
 
Om te bevelne grote orloghe
930[regelnummer]
Van princhen, wi dickent sien
 
Onder sibben hilic geschien;
 
Die paeus dispensiert daermede:
 
Hets wel in zine mogenthede;
 
Ongeorloft, ist sonde swaer,
935[regelnummer]
So die bible toghet claer,
 
Dat Amon die woude pleghen
 
Sijnre suster, daer omme was verslegen
[Folio 8c]
[fol. 8c]
 
Van Absolon den broeder zijn.
 
Manslacht ende daertoe ander venijn
940[regelnummer]
Geschiet daer ute te meniger stonde.
 
Des pleghen ooc gelijc die honde,
 
Want die honde in sulcdaen werc
 
Ne onder sibben ghene merc,
 
Mer dat doen peerde te allen uren,
945[regelnummer]
Dat segghen boeken van naturen.

Hoerdom is grote sonde, dats getoghet claer. [XII]

 
Eene derde specie deser misdaet,
 
Hoerdom in dietsche genoemt staet,
 
Dit soude elken hebben onmaer
 
Bi redenen die hier volghen naer.
950[regelnummer]
Hoerdom heet als een keytijf
 
Misdoet met een ander wijf.
 
Die eerste redene is claer bekent.
 
Si doen teghen dat heilighe sacrament
 
Van echtschap, dat God visierde,
955[regelnummer]
Doe hi Adam ende Even bestierde
 
Int paradijs van groter weelden,
 
Daer God hem lieden beveelde
 
Wassen ende menichvouden,
 
Dats te segghene, echtschap houden.
960[regelnummer]
Eene ander redene is daer bi,
 
Dat hoerdom te verhatene si:
 
Teghen natuerlic recht et gaet.
 
Inden geboden gescreven so staet:
 
Doet dat eenen anderen niet,
965[regelnummer]
Dattu niet en wils dat dy geschiet.
 
Hets openbaer claer vor oghen,
 
Dat enich man soude node gedoghen,
[Folio 8d]
[fol. 8d]
 
Dat ander man an zijn wijf misdade.
 
Men vint der vele die eer schade
970[regelnummer]
Haers lyves verlies souden genieten,
 
Dan si haer wijfs misdoen lieten
 
Ende hem lieden doen overspel.
 
Scrifture ghift ooc te kennene wel,
 
Dat hoerdom boven alle dieften gaet;
975[regelnummer]
Redene waromme wel verstaet:
 
Dusdane menschen stelen
 
Dat te prisene is in velen,
 
Boven alder werelde rijcheit.
 
In die bible is ooc geseit,
980[regelnummer]
Dat was eene gemene wet
 
In die eerste wet geset:
 
Wie misdede met anders wyve,
 
Men dede se beyde vanden lyve,
 
Die hoerdom wilden te samen vulbringen.
985[regelnummer]
In den boec staet der Konynghen,
 
Doe dat David hadde gedaen
 
Hoerdom, God seghede te hem saen:
 
"Mijn sweert sal niet scheiden van di,
 
Om dattu hebs veronwert my
990[regelnummer]
Ende Urien zijn wijf genomen".
 
Uut deser sonde is vake komen
 
Manslacht, ia ooc by onser tijd.
 
Die bible ons orcont, alse David
 
Dat vornoemde hadde gedaen,
995[regelnummer]
Dede hi Urien doot slaen.
 
Uut deser sonde mach ooc gescien,
 
Dat si te onderhilikene plien
 
Die van sibbe gaen zere nare,
 
Datwelke verbiet die wet clare.
[Folio 9a]
[fol. 9a]
1000[regelnummer]
Hoerdom dicwile doet
 
Dat die mensche niet en vroet
 
Wie sijn vader of zijn broeder si,
 
Ende vake onderhiliken daer bi.
 
Bi den prophete Ezechiel
1005[regelnummer]
Vintmen te deser sonde wel
 
Beheeten wrake, ia ende grote,
 
Hem die ontrouwe zijn haren ghenote.
 
Die grote wrake deser sonden
 
Is wel stommen dieren ontbonden,
1010[regelnummer]
Want vanden storke men vint,
 
Als haer een vremede heft bekint,
 
Dan gaet si haer wasschen daer nare,
 
Anders wordes haer genoot geware.
 
Mer comt vor dat wasschen haer genoot,
1015[regelnummer]
Hi kent haeste die loesheit groet,
 
Ende dan so moet haer costen tleven;
 
Daer en volghet gheen vergheven.
 
Gheestelike te verstane,
 
Is der zielen noot van dwane
1020[regelnummer]
In tranen van berouwenisse,
 
Anders mach si wel vruchten tvonnisse.
 
Dus is hoerdom eene sonde quaet
 
So et voren wel geproevet staet.

Eene maghet te ontsuverne is grote sonde ende sware. [XIII]

 
Die vierde maniere, die hier toe draget,
1025[regelnummer]
Der luxurien, is eene maget
 
Te ontsuverne; dits eene sonde quaet
 
Ende wel schuldich te wesene gehaet.
 
Vander onsuverheden van desen
 
Machmen in die bible lesen:
1030[regelnummer]
Die van Syten, die Amors sone was,
[Folio 9b]
[fol. 9b]
 
Omdat hi hem onderwant das,
 
Van Jacobs dochter, hiet Dinam,
 
Om dat hi hare suverhede nam,
 
Hi wart versleghen ende zijn vader mede
1035[regelnummer]
Ende al dat volc van sijnre stede.
 
Scrifture is wel orconde dies
 
Dat et is een overswaer verlies,
 
Tverlies vander suverheit,
 
Want also scrifture seit:
1040[regelnummer]
Die maghet ontfanget C cronen,
 
Daer XXX den gehilicten lonen,
 
Den weduen vierwerf vijfthiene.
 
Dus so ist claer genoech te siene,
 
Dat die magheden vele verliesen.
1045[regelnummer]
Hebt vor oghen, gi dulle riesen!
 
Want also scrifture openbaert:
 
Die schoert den tuen vanden wijngaert
 
Is van allen groet occusoen,
 
Die na hem schade sullen doen.
1050[regelnummer]
Ende des gelike is die keytijf,
 
Die ontsuvert enich wijf,
 
Occusoen gemaect daer mede
 
Van alrehande onsuverhede,
 
Die haer namaels geschiet:
1055[regelnummer]
Menich achtes lettel of yet.
 
Suverheit is een goet genomen,
 
Des nemmermeer men mach verkomen,
 
Ende daer omme souden met crachten
 
Die magheden hare suverhede wachten.

Keefsdom is verboden, dats getoget claer. [XIIII]

1060[regelnummer]
Die vijfte specie, wilt verstaen,
 
Dat heet simplex keefsdom gedaen.
[Folio 9c]
[fol. 9c]
 
Dat God deser sonden is wreet,
 
Toghet die bible claer bescheet.
 
In Numeri ons is wel bediet,
1065[regelnummer]
Doe den kindren was geschiet
 
Van Ysrahel dat si keefsdom daden
 
Met Moabs dochteren, sonder genaden
 
Beval God also boude
 
Datmen al des princhen volc hanghen soude
1070[regelnummer]
An galghen, der sonnen yeghen.
 
Om dese sonde worden versleghen
 
Vier ende twintich dusent lieden.
 
Na der bible waer bedieden
 
Perhimes gaf den dootslach
1075[regelnummer]
Sambri, den man, daer hi lach
 
Bi Madicianen, des hi hadde verdient
 
Dat hi daer omme was Gods vrient,
 
Daer hine pape dede werden
 
Ende zijn volc woude beverden
1080[regelnummer]
Vander gramschapen onses heren.

Luxurie gedaen met weduwen of met amyen of met gemene wijfs dats grote sonde. [XV]

 
Keefsdom na der scrifture leeren
 
Heet luxurie die die menschen driven
 
Anders dan met gemelde wiven,
 
Ende sonderlinghe so eyst verstaen
1085[regelnummer]
Met weduen of met amyen gedaen,
 
Ofte met ledighe wijfs int gemene;
 
Die sonde en is niet clene:
 
Lichte si hevet eenen man,
 
Ende dus so doet hi hoerdom daer an;
1090[regelnummer]
Of lichte si is die nichte dijn;
[Folio 9d]
[fol. 9d]
 
Dijn oom of neve heft daer an gezijn:
 
Dus salmen die gemenen vlien.
 
Die die sonden met weduen plien
 
Misdoen swaerlike ende zeere,
1095[regelnummer]
Want si hem lieden roven haer eere,
 
Dat si nemmermeer verwinnen.
 
Met slaeplieve, diemen heet vriendinnen,
 
Moet ooc sware sonde zijn,
 
Want hi zijnen evenkerstijn
1100[regelnummer]
In openbare schofiringhen
 
Hout bi der oefenynghen.
 
Eene seste maniere mach zijn voert,
 
Die ter onkuuscheit behoert,
 
Die giericheit vake doet toedriven,
1105[regelnummer]
Dats dat ontvoeren van wiven.
 
Dese sonde is harde quaet
 
Ende daer grote wrake an staet.

Luxurie ontfaet occusoen ute achte saken.[XV]

 
Dese derde partije der luxure
 
Toghet die dinghen claer ter cure,
1110[regelnummer]
Die die luxurie wassen doen,
 
Ende daer toe gheven occusoen,
 
Van welker wi vinden tote VIII:
 
Leerse hier, die hem wille wachten.
 
Ledicheit is eene sake voren,
1115[regelnummer]
Daer luxurie uut is geboren.
 
Die ander is overmate van spisen,
 
Die luxurie vake doet risen.
 
Dat derde is der ouder wiven
 
Beleet, die liede te samen driven.
1120[regelnummer]
Dat vierde is dat exempel quaet
[Folio 10a]
[fol. 10a]
 
Daer die duvel an nemet raet.
 
Dat vijfte is schone wijfs anschijn
 
Datwelke zeere roert dat venijn.
 
Dat seste is vele ieghen wijfs spreken,
1125[regelnummer]
Dat doet dat vier van luxurien ontsteken.
 
Dat sevenste is rollen oft liedekine
 
Te hoerne, die ghewagen der mynne,
 
Want si den brant roeren vast.
 
Dat achtste ende tlaetste is als men tast
1130[regelnummer]
Menschen onbetamelike
 
Dit so moet men schuwen namelike,
 
Die luxurie wille vlien,
 
Want alre naest volgt si dien.

Ledicheit geeft occusoen ter groter onkuuscheit. [XVI]

 
Teerste dat ter onsuverhede
1135[regelnummer]
Gheeft sake is die ledichede.
 
Hier of scrivet Ovidius
 
In der remedien der mynne aldus:
 
"Sie dattu af does ledichede,
 
Luxurie die misvaert daer mede:
1140[regelnummer]
Begin is ledicheit alre quaetheit".
 
Hier up sinte Bernard seit:
 
"Al heet ledicheit occusoen
 
Alre sonden die wi doen,
 
Ende moeder, gerekent int generael,
1145[regelnummer]
Emmer so is si speciael
 
Occusoen van onsuverheden,
 
Van loghene ende hoverdicheden".
 
Dit was in David vonden waer,
 
Als scrifture scrivet al claer
1150[regelnummer]
Ende ic in dietsche sal gheven,
[Folio 10b]
[fol. 10b]
 
Dat vander traecheit wert bescreven,
 
Dat so wert int vijfte tractaet,
 
Na dat voer getafelt staet.

Luxurie ontfaet occusoen van overmate van spisen. [XVII]

 
Dander daer wi uut sien risen
1155[regelnummer]
Luxurie, is overmate van spisen.
 
Hier af claer genoech ic sede
 
Int tractaet vander gulsichede,
 
Mer om beter verclaer secht dus
 
Mijn heere Sinte Jheronimus:
1160[regelnummer]
"Suverheit is te houdene swaer
 
Onder vele gerichten vor waer".
 
Sinte Bernard scrijft ooc mede:
 
"In weelden misvaert suverhede".
 
Die dan sal luxurie vlien,
1165[regelnummer]
Hi so moet sober te levene plien.

Makeligghen sijn vake occusoen te groter luxurien. [XVIII]

 
Dat derde dat gheft occusoen
 
Der luxurien misdoen,
 
Dat zijn makeligghen, bi wien
 
Men vake luxurie siet geschien.
1170[regelnummer]
Dat dit is oversware misdaet,
 
Bi vele redenen getoghet staet.
 
Eerst so mach zijn getoghet wel
 
Dat dat werc is vanden duvel:
 
Des duvels werc is subtijlheit
1175[regelnummer]
Te ghevene te enygher quaetheit.
 
Dus doen makeligghen altoes:
 
Si sweren dat si ........
 
........
 
........ kennen boes
 
Om te doen sneven dat magedekijn.
[Folio 10c]
[fol. 10c]
 
Somwile drinken si daer up wijn,
1180[regelnummer]
Ende dats haer loon. Hier af secht wel
 
Die prophete, genaemt Johel:
 
"Om wijn vercochte die quene oude
 
Dat maghedeken, dat si drinken soude,
 
Ende si ne haddes ghene ander hure".
1185[regelnummer]
Ooc so seght ons wel scrifture:
 
Die groetheit deser sonde is bekent
 
Bi der plaghe, die eer tserpent
 
Ontfinc om dat eerst Even bedroech.
 
Na dat ons Beda doet betoech,
1190[regelnummer]
So hadde tserpent wijfs ansichte,
 
Daert Even bi bedroech so lichte.
 
Dus moghen wel geheten zijn
 
Die makeligghen, want wijfs anschijn
 
Hebben si, ende myds der eenshede
1195[regelnummer]
Brenghen si anderen ter onkuuschede;
 
Dat een duvel noch een man
 
Niet vulbrengen en mach no en can,
 
Dat doen die makeliggen lichte
 
Mids der eensheit der ansichte.
1200[regelnummer]
Dat dese harde vele besuren,
 
Is getoghet bi scrifturen:
 
Doet serpent hadde bedreven
 
Ende toegebracht des menschen sneven,
 
Warp hem God drie plaghen an,
1205[regelnummer]
Twe den wyve ende een den man.
 
Om dat die man bi der gulsheit
 
Allene misdede, so was hem geseit:
 
In dat zweet dijns aenschijn
 
Saltu nutten dat broet dijn.
1210[regelnummer]
Dat wijf omdat si haer verhief
 
Boven haren man, ontfenc si grief,
 
Dat se God velde, ende sede:
 
Du werdes onder des mans mogenthede.
 
Ende om dat si die diere vrucht
1215[regelnummer]
Voren plucte sonder ducht,
 
Wart si swaerlike teblouwen.
 
God sprac te haer: "du suls baersen in rouwen".
 
Dat serpent, omme dat neder warp
 
Den mensche, ontfinc plaghe scharp,
1220[regelnummer]
Want God seide te dien daerbi:
 
Up dine borste salmen treden di".
 
Om dat lueghene hadde in den mond,
 
So heft hem God ter selver stond
 
In den mond geset venijn;
1225[regelnummer]
Om dat bi der quaetheit sijn
 
Den mensche met spisen heft verdult,
 
Was hem toegesecht: "gi sult
 
Eerde eten al dijn lijf;
 
Om dattu verduldes dat wijf",
1230[regelnummer]
Sprac die heere, diet woude quellen:
 
"Ic so sal vyantschap stellen
 
Tusschen den wyve ende dy";
 
Daer na staet daer vaste bi:
 
"Ende up dijn hooft sal si di terden":
 
1235 Dus moet tserpent geplaecht werden.

Makeligghen werden geplaget gelike den serpente. [XVIIII]

 
Bi der plaghe die tserpent
 
Ontfinc, doet ons scrifture bekent,
 
Dat dusdaene wiven ten laetsten daghe
 
Werden geplaecht met swaerre plaghe,
1240[regelnummer]
Want bi der lueghene, die si vort stellen,
[Folio 11a]
[fol. 11a]
 
Daer si die onnosele mede quellen,
 
Wert hem geghoten in venijn,
 
Dat nemmermeer geheelt mach zijn.
 
Hem wert gesecht int jugement:
1245[regelnummer]
Gi ne sult niet eerde eten als tserpent:
 
Bernende onlesschelike colen
 
Wert haer spise, wat sout verholen?
 
Om dat si brucghen zijn talre tijd,
 
Daer die duvel over lijt
1250[regelnummer]
Om te genakene den wyve,
 
Dat hi se te onkuuschede drive,
 
Sullen die horribele beesten terden
 
Up hem lieden, wes brucge si werden,
 
Also Job seghede, die heilighe man.
1255[regelnummer]
Ecclesiastes, die ooc mede van
 
Makeligghen scrijft, so wi lesen,
 
Heet hi se die derde tonghe wesen
 
Vander werlt; aldus hi scelt:
 
"Die derde tonghe heft gevelt
1260[regelnummer]
Starke wiven, ja die binnen muren
 
Besloten waren", secht die scrifture,
 
"Die derde tonghe heft vake geschent";
 
Dan volgt er: "der hellen torment
 
Is nutter dan die derde tonghe:
1265[regelnummer]
Dat helsche vier hout nyemand bed wonghen
 
Dan die der hellen heft verdient;
 
Die derde tonghe haren na vrient
 
Onderwilen verdriet beraet
 
Ende sulken die haer nye dede quaet,
1270[regelnummer]
Want sterflic venijn uut haer gaet:
 
Het soude heeten quaetheit groet,
 
Brachte een zinen gebuer ter doet
[Folio 11b]
[fol. 11b]
 
Om twe schele of om drie.
 
Met rechte so is wel schandelic die,
1275[regelnummer]
Die so lichte andere wiven verraet,
 
Dat men se gheestelike verslaet,
 
Ja etende, drinkende met hem leden;
 
In kerken ende in gewieden steden
 
Si sijn quaet te bedrivene so wackere,
1280[regelnummer]
Alse si zijn ter straten of tackere
 
Ende vake up die hope van eenen male.
 
Den duvel bid ic dat hi alsulke hale,
 
Want so si hier langher leven,
 
So meer menschen bi hem sneven.

Luxurie ontfaet occusoen met quaden exemple. [XX]

1285[regelnummer]
Dat vierde is exempel quaet
 
Daer menich bi luxurie anvaet.
 
Hoe dat quade exemplen doen
 
Te elker sonde groet occusoen,
 
Si spoeden hem ter luxurien bet,
1290[regelnummer]
Want dat menschelike let
 
Des lichte beroert wert ende gepijnt,
 
Alset quade exemplen vint:
 
Bi dien het soude selden geschien,
 
Dat hi eenen onkuuschen soude ansien,
1295[regelnummer]
Hi ne souder getempteert bi wesen.
 
Ecclesiast scrijft van desen:
 
"Die hem voeghet an die ghone
 
Die der onkuuscheit zijn gewone,
 
Dat hi quaet wert ende onwert".
1300[regelnummer]
Paulus in eene epistole leert:
 
"Een weynich cornes verdervet wel
 
In eenen graenre; wat soudet el?"
[Folio 11c]
[fol. 11c]
 
Seneca die wise secht ooc mede:
 
"Hem die houden wille zuverhede
1305[regelnummer]
Is niet seker wonen beneven
 
Den ghenen, die in echtschap leven.
 
Dus brenghen vake exemple quaet
 
Ander menschen ter misdaet.

Ansien wives met genoechten is vake occusoen ter luxurien. [XXI]

 
Dat vijfste dat luxurie lichte
1310[regelnummer]
Roeren doet, dats wijfs ansichte.
 
Dat dit is te ontsiene zeere
 
Is ons bediet van meniger leere
 
Bi menighe schone autoriteit.
 
Mijn heere Sinte Gregorius seit:
1315[regelnummer]
"Dat gene te siene salmen ontberen,
 
Datmen niet en moet begheren".
 
Sinte Gregorius secht ooc meere:
 
"Hets wel te denkene, hoe over zeere
 
Wi dwinghen moeten onse sien,
1320[regelnummer]
Dat wi starkelike moeten vlien,
 
Want het venijn gaet doer die oghen
 
Ende comt ter herten, des ontfaet et doghen".
 
Ecclesiasticus secht ten man:
 
"En schouwe niet die maghet an,
1325[regelnummer]
Dattu niet becoert werdes dare
 
Al om der schoenheit van hare".
 
Bi exemplen macht ooc wesen
 
Vake, want wi inder bibele lesen:
 
"Die vrouwe liet hare oghen gaen
1330[regelnummer]
Up Josepe, ende also saen
 
Sprac si te hem: "comt, slaept bi mi"".
 
Ooc inder Konynghe boeke wi
[Folio 11d]
[fol. 11d]
 
Vinden bescreven dat Davit
 
Die vrouwe Barsabee sach ter tijd
1335[regelnummer]
Up eenen solre, daer si haer dwoech,
 
Die der schoenheit hadde genoech.
 
Dan secht die bible vort dar nare
 
Dat hi boden sende daer om hare.
 
Exemple mede van Juditte,
1340[regelnummer]
Daer mede wel getoghet is ditte,
 
Bi dien haer schoenheit groet
 
Sloech Olifernus ter doet.

Wives ansichte is zeere tontsiene omme drie redenen [XXII]

 
Vele redenen so moghen zijn
 
Dat zeere tontsiene is wijfs anschijn.
1345[regelnummer]
Bi drie redenen so mach ic nomen
 
Die van des wives weghen comen.
 
Die eerste, dat wijf ne hevet let,
 
Het en is als een stric geset
 
Om des mans oghen te vane,
1350[regelnummer]
Die lichte houden hem altoes daer ane.
 
Van elken lede ooc sonderlinghe
 
Soudic exemple wel toebringhen,
 
Ende wonder groet is dat die wiven
 
So grote erensticheit driven
1355[regelnummer]
Met sierene na der uterlichede
 
Om ziele te verslaene daer mede.
 
Claer so mach elc merken dit:
 
Makede yemant eenen pit
 
Ende met stroe decte dien,
1360[regelnummer]
Lichte soude daer af geschien,
 
Datter yemant in soude vallen.
 
Na des wise Salemons callen
 
........
 
........
 
........
[Folio 12a]
[fol. 12a]
 
Doe zijn vrouwe te hem seghede twoort:
 
"Slaept bi my", hi vlo rechte voort
1365[regelnummer]
Ende leet daer mede dat si ne helt.
 
Dit is die brant eerst gevelt;
 
Ende sal remedie ooc geschien
 
Van luxurien, men moet se zeere vlien.

Luxurie moet zijn vervochten vliende omme drie saken. [XXIII]

1370[regelnummer]
Bi drie redenen vinden wi lesen
 
Dat vliende moet gevochten wesen
 
Jeghen die vuule onsuverhede.
 
Die eerste redene is, so ic eerst sede,
1375[regelnummer]
Dat luxurie is een vier,
 
Ende die mensche ter werlt hier
 
Is stro of stoppe, dat lichte ontstect.
 
Die prophete Ysaias so sprect:
 
"Al vleysch mach hoy heten wesen".
1380[regelnummer]
In Ecclesiaste wi ooc lesen,
 
"Der sonder sinagogen is niet
 
Dan stoppe, diemen vergadert siet".
 
Elc weet dat ghene sekerhede
 
Ne hevet hoy no stoppe mede
1385[regelnummer]
Bi viere, het ne sal quaet doen.
 
Dus so moet luxurie zijn gevloen.
 
Eene ander redene is daer bi,
 
Dat luxurie vule sonde si,
 
Want gelijc dat een man,
1390[regelnummer]
Die nieuwe cledere hadde an,
 
Node worstelinghe ane name
 
Theghen die uut den drecke quame:
 
Al mocht hi en of konden tonder driven,
 
Emmer soude hi besmit blyven:
[Folio 12b]
[fol. 12b]
1395[regelnummer]
Dus ist met haer niet worstelen goet,
 
Die so lichte besmit den moet.
 
Ende up dese worstelinghe so es,
 
Dat seghet Ecclesiastes:
 
"Die dat pec handelt, sal van dien
1400[regelnummer]
Bliven besmit, als hi waent vlien".
 
Die der luxurie wil wesen vri,
 
Ne moet comen niet daer bi.
 
De derde redene wil ic toghen,
 
Waer si niet siende bi vechten moghen
1405[regelnummer]
Up luxurie, want, als wi lesen,
 
Het moet van na quaet vechten wesen
 
Theghen den viant, wiens mogenthede
 
Altoes wast uter erenstichede.
 
Dusdaen een viant is luxure,
1410[regelnummer]
Vechtende up die creature;
 
Ende onse licham, die ooc mede
 
Was in groter vredelichede
 
Metter zielen, is worden zint
 
Viant, die se dickent pijnt;
1415[regelnummer]
Ende daer omme inder manieren,
 
Princhen, die orloghe hantieren:
 
Dien verraders sijn also zeere ontsien
 
Dat zi node vechten met dien,
 
Want bi hem lieden haer viant
1420[regelnummer]
Soudem doen moghen den meesten pant,
 
Vanghen ofte jaghen buten den rike.
 
Dus so moet die mensche geestlike
 
Vorsien zijn vor onsuverhede,
 
Want onse licham is ons leden
1425[regelnummer]
Gelike oft een verrader ware.
 
Int vechten theghen luxurie sware
[Folio 12c]
[fol. 12c]
 
Bi den vorsegheden redenen drien
 
Sal die mensche vechtende vlien:
 
Bi siende is si te weerne swaer,
1430[regelnummer]
Als hier vor getoghet is claer.

Wijfs hebben hem selven niet te betruwene up gheene heilichede. [XXIIII]

 
Die luxurie wille vertien
 
Moet alrehande wive vlien,
 
Want bi drie dinghen wert die sin
 
Dicwile bedroghen hier in,
1435[regelnummer]
Dats eens wives helichede.
 
Hier af sinte Jheronimus sede:
 
"Eest dattu suverhede verkies,
 
Mynne twijf, die du ansies,
 
Met gedachten, niet lichamelike:
1440[regelnummer]
Is si simpel of uterlike
 
Gecleet, daer up saltu niet micken".
 
Dat ander dat se bedriecht dicken,
 
Dats dat si hem selven te wel betrouwen.
 
Hier uut so vallen si vake in rouwen.
1445[regelnummer]
Van desen betrouwene secht aldus
 
Mijn here sinte Jheronimus:
 
"Besie vor di ende niet en blive
 
Alleene onder een dac met wive,
 
Betrouwende up dine sekerhede
1450[regelnummer]
Van der vorledener suverhede.
 
Ende wilt niet dencken dat gi sijt
 
Heiligher dan so was David
 
No wiser dan was Salomon
 
No starker dan was Sampson.
1455[regelnummer]
Wie is up zijn betrouwen so moy,
 
Dat hi niet en waent wesen stoppe no hoy,
[Folio 12d]
[fol. 12d]
 
Mer yser, ende dat hi waent bliven
 
Suver, die vast wandelt by wiven?"
 
Wi sien dat yser bi den viere
1460[regelnummer]
Werd gesmeed menygertiere.
 
Also kan die luxurie blaken:
 
Yserne liede can si moru maken,
 
Dan staet in vresen die suverheit.
 
Sinte Jheronimus die seit:
1465[regelnummer]
"Yseren gedachte temt luxure;
 
Uut tween steenen, hart van naturen,
 
Sien wi dat vier ute gaet,
 
Als men se vaste te gader slaet.
 
Dus mochte tusschen twe harde herten
1470[regelnummer]
Lichte vier risen dat soude smerten;
 
Al verbernt si desen no dien,
 
Also wi vander maysieren sien:
 
Vestmen eene keerse daer an,
 
Hoedat si niet verbernen can,
1475[regelnummer]
Doch maect si die vuul ende swert.
 
Aldus al is die mensche also hert,
 
Dat hem zijn vleesch niet en beduedert,
 
Een deel blijft hi nochtan besmuedert.
 
Dat derde daer si hem stout up draghen,
1480[regelnummer]
Dat is dat si zijn gemaghen.
 
Hier toe moestu hebben vor oghen,
 
Hoe Thamar dat wijf wart bedroghen,
 
Van haren vleeschliken broeder bekent;
 
Bi dat daer nyemand en was omtrent,
1485[regelnummer]
Bedroech hare haer betrouwen aldus.
 
Hier omme so secht sinte Jheronimus:
 
Met eenen wive ne zijt alleene niet
 
In steden, die secreet is bediet,
[Folio 13a]
[fol. 13a]
 
Of daer en zijn meer lieden bi,
1490[regelnummer]
Dat niet dat vier en werke in di.
 
Dus ist sekerst wijfs gevloen,
 
Wilmen luxurie tonder doen.

Traetsen ende dansen is grote sonde, toghet scrifture. [XXV]

 
Ghelike dat hi moet schuwen wiven,
 
Die suver wille van herten bliven,
1495[regelnummer]
Also moet hi schuwen mede
 
Alle weghen ende alle stede,
 
Daer hi wiven vint of vinden waent.
 
Hier ons Salomon dus toe vermaent
 
In Ecclesiaste hi dus bediet:
1500[regelnummer]
"Ne kike in elke strate niet,
 
Alstu wandelst in die stede,
 
Ganc neder siende up die hede,
 
Ende keer af, ofstu wils suver bliven,
 
Dyne oghen vanden getoemden wiven".
1505[regelnummer]
Omdat ic vander wandelinghen
 
Nu sprac, so wil ic hier toe bringhen
 
Scrifture daer toe getoghet is bi,
 
Hoe quaet traetsen ende dansen si.
 
Ooc sal ic swaere misvalle bedieden,
1510[regelnummer]
Die wilen uten dansene geschieden.
 
Tote die daer mede besich zijn,
 
Scrijft aldus sinte Augustijn:
 
"Up heilighe daghe ware beter vele
 
Heryen ende sayen dan gaen ten spele,
1515[regelnummer]
Daermen dansen of traetsen leet".
 
Eene ander orconde so steet,
 
Dat dansen grote sonde zi,
 
Geproeft by Moyses, want doe hi
[Folio 13b]
[fol. 13b]
 
Van Gode die tafele hadde ontfaen
1520[regelnummer]
Ende vanden berghe quam gegaen,
 
Sach hi omtrent een calf een dans geschoren,
 
War af hi hadde so groten toren
 
Dat hi die tafele ontwe smeet.
 
Daerna nam hi wel gereet
1525[regelnummer]
Van den kinderen van Levi,
 
Lieden drie dusentich versloech hi
 
Doot in die verstormtheit.
 
Een ander lesse die seit:
 
Moyses versloech er XXIII dusant
1530[regelnummer]
Die hi omtrent dat calf dansende vant.
 
Eene derde orconde vinden wi van
 
Den heilighen dopere, Baptiste Johan,
 
Dattene die ballerigghe rovede
 
Met haren springhene vanden hovede.
1535[regelnummer]
Eene vierde redene so mach sijn
 
Een word, seghede sinte Augustijn:
 
"Ongeordineerde spronghen talre stont
 
Is inder dieper hellen gront".
 
Eene vijfte scrivet aldus
1540[regelnummer]
In eene dialoge Gregorius:
 
"Eene dochter, die gherne te dansene plach,
 
Eens nachts si in visioene sach
 
Die moeder Gods met magheden vele
 
Met witten cledren verchiert wele.
1545[regelnummer]
Die dochter hadde gherne gebeden
 
Gemeene te zine met hem leden,
 
Mer si en dorstet niet bestaen.
 
Der vrouwen stemme sprac te haer zaen,
 
Of zi zijn woude met hem leden
1550[regelnummer]
Ende ooc haer te dienne met werdicheden?
[Folio 13c]
[fol. 13c]
 
Soe die daer lach antwordde: ja.
 
Dat schone geselschap scheidde daer na
 
Ende si ontwiec na deser dinc.
 
In haer si een gebod ontfinc,
1555[regelnummer]
Dat si vort an nemmermere
 
Kintscheit en dede in ghenen keere:
 
Si woude laten alrehande spel.
 
Die schone vrouwe besiec haer wel,
 
Dat si, eer leden XXX daghen,
1560[regelnummer]
Metten magheden crone soude draghen,
 
Ende in sulker verchierheit leven.
 
So simpel, so vroet is zi sint bleven
 
Dat vader ende moeder te wonder an saghen
 
Ende begonden der dochter te vraghen,
1565[regelnummer]
Waer af zi so zeere bekeert ware.
 
Doe seghede die dochter openbare,
 
Hoe haer die moeder hadde vertoghet
 
Van wien die Gods sone was gesoget,
 
Dat si laten soude dit leven
1570[regelnummer]
Ende ten XXXsten daghe zijn verheven
 
Haer te dienene in ewicheden.
 
Het quam so haer die vrouwe sede,
 
Want ten XXXsten daghe so quam
 
Een overgroet corts diese nam.
1575[regelnummer]
Daer sach si echt comen tot hare
 
Die vrouwe metter saligher schare
 
Ende met haer voer si van dane".
 
Hier by is goet te verstane,
 
Dat die hantieren die danserien
1580[regelnummer]
Ende der ydelre spele plien,
 
Dat hem zeere noch sal rouwen,
 
Want vander processien vander vrouwen
[Folio 13d]
[fol. 13d]
 
Moeten zi emmermeer vremde wesen,
 
Die hem besich maken van desen.

Dansen is vreselic omme die menichte van sonden die daer af comt. [XXVI]

1585[regelnummer]
Ander redenen toghen hier naer
 
Dat dansen moet zijn herde swaer.
 
Eene redene is, want te desen spele
 
Hefter die duvel swerden vele
 
Ja also vele, na der heiligher scriven,
1590[regelnummer]
Alse ten spele zijn schone wiven
 
Of uterlic getoomt. Aldus
 
Scrijft hier af sinte Jheronimus:
 
Dat eerste vierijn swert dat vant
 
Den mensche te quetsene die viant,
1595[regelnummer]
Dat was swives schone gedane;
 
Wel hart so eyst te wederstane
 
Daer dusdaene vierine swerde vele
 
Die duvel heft te eenen spele,
 
Na dat een enkel swert van dien
1600[regelnummer]
Schuldich is te wesene ontsien.
 
Eene andere redene is, dies goomt,
 
Twijf die uterlic is getoomt,
 
Geliket den brande die bernet claer,
 
Verhettende die hem comen naer,
1605[regelnummer]
Ende nauwe soude yement daer up sien,
 
Hi ne soude verwermen bi dien.
 
Hoe sal die mensche dan connen ontstaen
 
Daer so vele branden anegaen,
 
Als moye wijfs ten spele comen!
1610[regelnummer]
Wiven, die haer dochteren tomen,
 
Ende dan ten danse senden so,
 
Slachten den ghenen die hoy of stro
[Folio 14a]
[fol. 14a]
 
Bindet in een, ende die daer naer
 
Werpt in vier dat bernet claer,
1615[regelnummer]
Om dattet bernen soude te zeere:
 
Na der heiligher santen leere.
 
Ende eene derde redene waer bi
 
Dansen ende traetsen te schuwene si,
 
Is dat die duvel hevet daer
1620[regelnummer]
Syne starcste wapene al claer:
 
Die starcste wapene van den viant
 
Is twijf die schone is ende vaillant.
 
Dat dit is waer, is in die scrifture
 
Claer geproeft te menigher ure.
1625[regelnummer]
Dese wapene den duvel nam
 
Om te verwinnene den heere Adam,
 
Want twijf toebrachte dat hi vel,
 
Als wi noch bevoelen wel.
 
Balaam coes een wijf mede,
1630[regelnummer]
Om te vorderne zine quaethede
 
Die kinder van Israel daermede te velne:
 
Die bible wet wel te vertelne
 
Inden derden boec. Ooc mede
 
Die duvel Jobs wijf comen dede
1635[regelnummer]
Om te verwinnene den goeden man.
 
Men vint ooc dattet wijf verwan
 
Den over wisen Salomone,
 
Den schonen Absolon, den starken Sampsone.
 
Daer dusdaene verwonnen bleven
1640[regelnummer]
Waenstu daer bi wandelen sonder sneven,
 
Of bistu vorsienre in dijn doen
 
Dan hi was, die wise Salomoen?

Dansende vanghet die duvel den mensche bi drien saken. [XXVII]

[Folio 14b]
[fol. 14b]
 
Wi vinden in drie manieren wel
 
Dat die duvel in dit spel
1645[regelnummer]
Den mensche gekrijcht bi zinen hake:
 
Bi siene, bi tastene of bi sprake.
 
Bi den siene wert menich geware
 
Becoert als hi vorbare
 
Wiven getoomt siet ende schone.
1650[regelnummer]
Dan climt der quader genoechten hone
 
Ter herten dat daer na zere sneeft;
 
Die oghe dat vor gesien heeft,
 
Als wille volghet der oghen raet
 
Ende redene dat niet wederstaet.
1655[regelnummer]
Dat ander, daer die duvel is bi,
 
Becorende hem lieden so is hi,
 
Dats als si malkanderen tasten gaen.
 
Hoe sal die man wel wederstaen
 
Tgloyende vanden bernenden brande,
1660[regelnummer]
Of hi tyser tastet metten hande,
 
Hi ne soude moeten verhetten daer bi
 
Vreselic, so dunket my.
 
Dat derde, bi welken die duvel
 
Lude becorende is in dit spel,
1665[regelnummer]
Dats met liedekens te singhene,
 
Want wijfs sanc pleecht in te bringhene
 
Vake quade begherten den man.
 
In dansene spreken si ooc an
 
Malkanderen, mannen ende wiven.
1670[regelnummer]
Dat geschiet, soude wel blyven
 
Vake, ne daden die dansserien,
 
Die vor sal beghin sijn van dien.
 
Elk dans of traets mach heten wel
 
Processie vanden duvel,
[Folio 14c]
[fol. 14c]
1675[regelnummer]
Die ter luchterhant wert gaet.
 
Hier up in Proverbien staet:
 
God kent die weghe ter rechter hant;
 
Die luchter weghe behoren den viant:
 
Dus so mach luxurie zijn gevoort
1680[regelnummer]
Bi danssene als men wel hoort.

Dansende vanghet die duvel den mensche bi drien saken. [XXVIII] ]

 
Die mensche sal lichte ontberen van
 
Danssene, wil hi merken an,
 
Waer wi sijn ende waer belenden,
 
Als wi dit cranke leven enden.
1685[regelnummer]
Vanden ertschen levene, daer wi in zijn,
 
Scrivet aldus Sinte Augustijn:
 
"Int dal van keytivicheden
 
Sijn wi, daer wi bi vele reden
 
Souden weynen ende niet verbliden,
1690[regelnummer]
Want wi sien in elken tiden
 
Dat theghen ons vechten creaturen,
 
Die God, die schepper der naturen,
 
Te dienste maecte ons leden:
 
Die pinen ende quetsen ons heden;
1695[regelnummer]
Haghel, sne, wint ende reghen,
 
Besiet hoe si ons vechten jeghen;
 
Beesten, vogelen ende dieren
 
Staen theghen ons in vele manieren.
 
Ecclesiast doet ons bekent,
1700[regelnummer]
Dat waerwert die mensche hem bewent,
 
Hi vint des hi mach hebben rouwe.
 
Eest dat die mensche upwert schouwe,
 
So siet hi die hemelsche dinc,
 
Daer hi af is gemaect ballinc,
[Folio 14d]
[fol. 14d]
1705[regelnummer]
Onseker of hem sal hier naer
 
Gevallen weder te comene daer.
 
Siet hi nederwert, hi siet
 
Daer men den mensche ynne pliet
 
Te gravene, des nyemand en staet vri,
1710[regelnummer]
Hoe edel, hoe vroet, hoe rike hi zi.
 
Siet die mensche an zine siden,
 
Hi ne sal te rechte niet verbliden:
 
An die eene zide hi vinden sal
 
Gelucke, an die ander ongeval,
1715[regelnummer]
Gaende ende kerende al teenen.
 
Dus soude die mensche te rechte weenen,
 
Die in keytivicheden groot
 
Hier is als eene scheme der doot,
 
Ende zine gelike siet alle daghe
1720[regelnummer]
Doot ten grave wert draghen".
 
Dus sijn wi, so sinte Augustijn seit,
 
Int dal van groter keytivicheit.
 
Dat ander dat is, waer waert,
 
Mensche, du bist ende vaert,
1725[regelnummer]
Dats ter natuerliker doet.
 
"Hoe moghedi driven blijsschap groot
 
Up dinghen die lidende zijn?"
 
Sprect mijn heere sinte Augustijn;
 
"Die tijd des levens en is niet el,
1730[regelnummer]
Dan en loop ter doot wert snel,
 
Eene dachvaert doende alle daghe:
 
Hier of en is nyemand verdraghen".
 
........
 
........
 
Dat ander daer wi trecken toe,
 
Dats tscharpe gerichte, ende hoe
[Folio 15a]
[fol. 15a]
1735[regelnummer]
Dorrestu daerwert lachende gaen,
 
Die met sonden bist bevaen?
 
Hier up vinden wi bescreven
 
Inder heiligher vaderen leven,
 
Dat een oud vader wilen sach
1740[regelnummer]
Eenen jonghen toeghen eenen lach:
 
"Hoe laetstu, broeder mijn,
 
Ende du wetes wel dat wi schuldich zijn
 
Vor hemel ende vor eerde te ghevene
 
Rekenynghe van al onsen levene?"

Exempel dat denken om der doot wederstaet werlike lusten. [XXIX]

1745[regelnummer]
Exempel schone van deser dinc
 
Vindmen bescreven van eenen conync,
 
Die sijnre misdaet ende sijnre sonde
 
Gedenkende was in allen stonden
 
Ende tgerichte dat so na sal sniden;
1750[regelnummer]
Des en sach men hem ghene tijd verbliden.
 
Een zijn broeder, wient wonder dochte,
 
Vraghede hem wat bedieden mochte.
 
"Du suls weten", die konync sede.
 
Hoort wat die wise konync dede:
1755[regelnummer]
Des avendes sende hi die ghone,
 
Die der basunen waren gewone,
 
Tzijns broeders ende hiet se blasen daer
 
Ter poorten; des hadde die duvel vaer,
 
Want hi was wel seker dies,
1760[regelnummer]
Vor wes huus men des avendes blies,
 
Moste sterven als quam die morghen:
 
Des was die broeder in groter sorghen,
 
Als die verliesen waent sijn lijf
 
Des morghens tijdlike, ende sijn wijf
[Folio 15b]
[fol. 15b]
1765[regelnummer]
Ende zine kinderen quamen gegaen
 
Ten hove: die porte was upgedaen:
 
Daer waren si vor den konync geleet,
 
Die vellen up haer knyen gereet.
 
Die broeder bat genade zere.
1770[regelnummer]
Doe sprac die konync, die grote heere:
 
"Broeder, war omme en verblidi niet?" -
 
"Ay here", secht hi, "of gijt gebiet,
 
Hoe soude blijsschap ter herten myne
 
Moghen comen, daer uwe bazine
1775[regelnummer]
Ghisteren blies vor myne poort;
 
Jane wetic wat daer toe behoort?"
 
Die konync antworde na dien:
 
"Dat gi, broeder, ducht van myen,
 
Dien gi niet en hebt misdaen
1780[regelnummer]
Ende niet nare en mocht bestaen,
 
Om dat gi myn teyken verstoet,
 
Hoe soude verbliden dan mijn moet,
 
Daer ic my so misdadich weet,
 
Niet vor hem die my besteet,
1785[regelnummer]
Mer vor den heere, wes mogenthede
 
Hemel ende eerde erst wesen dede,
 
Want altijd horic des heeren bazine
 
Roepen in die oren myne:
 
"Ghif redene van dynen ghewerke!"
1790[regelnummer]
Den ghenen wes inadren sterke
 
Om dansen . . . . of om ydel spel,
 
Mercten si ofte saghen si wel,
 
Hoe zeere onseker die mensche staet
 
Ende hoe rasch hi ter doot wert gaet,
1795[regelnummer]
Elk soude weenen, eer hi songhe:
 
Die nye geborne kinderen jonghe
[Folio 15c]
[fol. 15c]
 
Bewisen te weenene ons leden;
 
Tranen zijn onser keytivicheden
 
Orconde: aldus beweent elk kint
1800[regelnummer]
Der werlt keytivicheit, diet vint.

Luxurie heft vijf andere remedien sonder die achte vorsecht. [XXX]

 
Remedien vindic noch tote viven
 
Die luxurie konnen verdriven.
 
Deerste is eene devote bedinghe,
 
Die luxurie weert sonderlinghe.
1805[regelnummer]
Wi sien dat inder lieder been
 
Onderwilen so wast een
 
Ovel ende heet tvier der hellen.
 
Enyghe die daer af quellen,
 
Doen hem draghen tonser vrouwen
1810[regelnummer]
Te Parijs ende up een betrouwen
 
Willen si bynnen der kerken wesen
 
Tote zi daer af zijn genesen.
 
Andre versoeken sinte Anthone;
 
Een andre, diet hebben, zijn gewone
1815[regelnummer]
Tote sinte Christofels te gaene
 
Ende in zine kerke te staene.
 
Aldus souden die creaturen,
 
Die tvier gevoelen der naturen,
 
Si souden met rechte hem te Gode keren
1820[regelnummer]
Ende van bedinghen niet ontberen
 
Voer dat se hadde God vertroest.
 
Als zi danne waren verloest,
 
Souden zi bliven doende daer of
 
Gode danc ende groten lof.
1825[regelnummer]
Hier af staet biden prophete gescreven:
 
"Ic sal di verlosen, du sals mi gheven
[Folio 15d]
[fol. 15d]
 
Werdicheit, vullen lof ende eere".
 
Eene andre remedie die . . . leere,
 
Luxurie te verdrivene mede,
1830[regelnummer]
Dats eersame belemmerthede,
 
Want ledicheit menych verdriet
 
Toebrenct, als men vake siet.
 
Eene derde remedie so gheeft
 
Te luxurie, dat men heeft
1835[regelnummer]
An die heilighe scrifture minne
 
Ende daer na tverstaen met sinne,
 
Dit doet den brant becoelen zeere.
 
Ten apostelen sprac die heere:
 
"Ghi zijt suver omme twoord,
1840[regelnummer]
Dat gi van my hebt gehoord".
 
Hier toe accordeerende dus,
 
Seghet sinte Jheronimus:
 
"Minne scrifture in elke stonde,
 
Du ne suls niet mynnen des vleesch sonde".
1845[regelnummer]
Eene vierde remedie ende soene
 
Is almoessene te doene.
 
Hier up sinte Pauwel seit:
 
"Nuttelic is goedertierenheit
 
Tot allen dinghen". Ooc seghet aldus
1850[regelnummer]
Hier up sinte Ambrosius:
 
"Die achtervolghet ontfermichede,
 
Al doghede hi onsuverhede,
 
Si mach hem pinen of verswaren,
 
Mer niet sal sine doen misvaren".
1855[regelnummer]
Die vijfte remedie die is mede
 
Wederstaende die gulsichede,
 
Als ic voren screef al bloot,
 
Dats voormaken om die doot
[Folio 16a]
[fol. 16a]
 
Ende up den staet die tvleesch an vaet,
1860[regelnummer]
Na dattet erdsche leven gaet.
 
Sinte Gregorius dus bescrijft:
 
"Dat des vleysch begherte meest verdrijft,
 
Dats dat men bemerke al
 
Hoedaen dattet na der doot zijn sal".

Keefsdom is verboden bi vele redenen. [XXXI]

1865[regelnummer]
Van keefsdomme wil ic nu scriven,
 
Dat vele liede gherne toedriven,
 
Ende rekenent harde cleyne misdaet.
 
Dat si is verboden ende quaet,
 
Die apostel is orconde das,
1870[regelnummer]
Die dus scrivet ad Galathas:
 
"Des vleesches gewerke zijn openbare,
 
Dat is keefsdom", ende volgt daer nare:
 
"Die te vulbrenghene pleghen ditte,
 
Sullen niet dat rike Goods besitten".
1875[regelnummer]
Dit moghen wi wel getoghet merken,
 
Lesen wi der apostelen werken;
 
Redenen so vele vinden wi,
 
Dat keefsdom goet verboden si.
 
Ene is na der lerers scriven
1880[regelnummer]
Die ondrachlicheit van wiven,
 
Want luttel gemene wijfs wi sien
 
Dat si kinder te draghene plien.
 
Daer wert der rechter naturen wet
 
Mids den keefsdomme achter geset.
1885[regelnummer]
Eene ander redene is te dien,
 
Die vele archede, die geschien
 
Vanden wiven ten kindren waert,
 
Als hem die man is alte greignaert,
[Folio 16b]
[fol. 16b]
 
Of den kinderen niet goets willen doen;
1890[regelnummer]
Dan gaen si om dit occusoen
 
Den jonghen kinderen doen swaerhede,
 
Ende som hebben si die gedoot mede:
 
Dusdaen quaet comt van keefsdomme.
 
Eene derde redene is daeromme
1895[regelnummer]
Dat menych vechten ende strijt
 
Soude te rechte wesen telker tijd,
 
Mochte elk man telken wive gaen.
 
Die bibel doet ons wel verstaen,
 
Dat God een wijf met eenen man
1900[regelnummer]
Van eersten maecte. Wat soude dan
 
Redene meer daer toe gesocht,
 
Oftet God selver heft so gewrocht,
 
Want huwelic hevet hi geset,
 
Om dat keefsdom soude sijn belet.

Keefsdom verbood God tonsen profijte bi drien redenen. [XXXII]

1905[regelnummer]
Eyst dat wi claerlic connen sien,
 
Drie redenen vinden wi te dien
 
Dat ons quam in profite groot,
 
Dat God keefsdom eerst verboot,
 
In teyken van zijnre heerschapien.
1910[regelnummer]
Ter eerster redene van dien
 
Sinte Augustijn ghevet ons bediet:
 
"Cume soude die mensche connen peinsen yet
 
Eenen heere te hebbene oft eenen God,
 
Had hi niet ontfanghen gheen verbod.
1915[regelnummer]
Diet verbod heft, heft eenen heere".
 
Eene andre redene ende leere
 
Die in dat verbod is te siene,
 
Dats mogentheit van verdiene.
[Folio 16c]
[fol. 16c]
 
En hadde die mensche van Gode niet gehat
1920[regelnummer]
Gheen verbod, elk mach sien dat,
 
So ne hadde dien mensche doen no laten
 
Moghen vorderen noch baten:
 
Mer in te doene dat God heet
 
Ende in te latene dat hem is leet,
1925[regelnummer]
Daer in staet verdiente groot.
 
Die derde redene is al bloot
 
Om dat wi souden in onsen sinnen
 
Niet met werliker mynnen
 
So ontsteken zijn, wi souden meere
1930[regelnummer]
Altijd mynnende zijn den heere,
 
Want meest wil hi zijn gemynt,
 
So dat eerste gebod doet bekint,
 
Int welke God ons lieden beval
 
Hem te mynnene boven al.
1935[regelnummer]
Dat God ontfermichede groot
 
Toghede, doe hi keefsdom verbood,
 
Ten man, ten wive ende ooc ten kinde,
 
Goede redene ic daer toe vinde.
 
God dede vele doer den man,
1940[regelnummer]
Dat hine woude voeghen an
 
Eene, die hem getrouwe ware,
 
Want men secht al openbare:
 
Amyen, om dat si niet weten,
 
Hoe langhe si smans broot sullen eten,
1945[regelnummer]
Ende hi se sal daer willen gedoghen,
 
Steken si wech al dat si moghen,
 
Want si ne troosten hem up gheen bliven.
 
Groot goet dede God den wiven:
 
Als si kinderen soghen of draghen,
1950[regelnummer]
Moeten die mans die noot bejaghen
[Folio 16d]
[fol. 16d]
 
Ende winnen dat ghene waer bi
 
Dat wijf ende kint gehouden si.
 
In keefsdomme wy vake sien,
 
Dat die mans den wiven ontvlien,
1955[regelnummer]
Als si weten dat si kind draghen.
 
Des vallen die wive vake in plaghen,
 
Of komen vake in grote mislede,
 
Dat si misvaren ende tkint mede.
 
Den kindren is Godes gracie groot,
1960[regelnummer]
Dat hi keefsdom verbood:
 
Die moederen souden se vake verslaen,
 
So het voren is gedaen verstaen.
 
Ooc mede gemeenlic wi sien,
 
Dat gemelde kindren plien
1965[regelnummer]
Bet geleert te zine van aerde,
 
Ende bet gemaniert dan die bastaerde.
 
Dus wrochte Gods ontfermichede
 
In dat hi echtschap wesen dede.

Ontschulden mach hem nyemant van zonden, die leeft. [XXXIII]

 
Tlaetste capittel weten besien
1970[regelnummer]
Vander luxurien, ende sprect van dien
 
Die hem ontschulden ende willen toghen,
 
Dat sijs hem niet onthouden moghen,
 
Ende so van allen anderen sonden.
 
Proeven vele ende ander orconden
1975[regelnummer]
Inder scrifturen so vinden wi,
 
Dat dit valsch ende lueghene si.
 
Dat elk mensche willents misdoet,
 
Maect ons wel die bible vroet
 
Int vierde capittel van Genesi.
1980[regelnummer]
God sprac tote Cain: "Onder di
[Folio 17a]
[fol. 17a]
 
Sal al dijn appetijt wesen
 
Ende du suls gebod hebben boven desen".
 
Hier toe comt dit word wel
 
Dat Pauwel bescrivet dapostel:
1985[regelnummer]
"Getrouwe so is ons die heere,
 
Die ons niet laet becoren meere
 
Boven dien dat wi moghen draghen".
 
Wie sal dan over recht moghen claghen?
 
Hier toe comt ooc aldus
1990[regelnummer]
Een woord dat secht Ecclesiasticus:
 
"Hi set water ende vier vor di,
 
Sla hand an dat di gelievet si".
 
Ende kort daer na staet gescreven:
 
"Vor den mensche is dood ende leven,
1995[regelnummer]
Goed ende quaet; an welk van dien
 
Hi vaet, so sal hem geschien:
 
Elc betider hem toe hier na".
 
Hier up so secht mester Seneca:
 
"Ontschuldighe di niet te gheenre stonde:
2000[regelnummer]
Niemant en doet zijns ondanx sonde".
 
Augustijn secht: "nyemand mach sonde doen
 
Int ghene dat hem mach zijn ontvloen,
 
Ende so moet willents sijn gedaen, bedi
 
Wat dat ondancx gedaen si,
2005[regelnummer]
Dan is den mensche gheene misdaet".
 
Menyghe schone redene so staet
 
In scrifture getoghet, dat si
 
Moeten geschendet zijn daer by,
 
Die segghen dat sijs niet ne moghen
2010[regelnummer]
Onthouden, hoe seere sijs hem poghen,
 
Vander sonde der luxure,
 
Eerst om dat die creature
[Folio 17b]
[fol. 17b]
 
Tonwertste lit dat God schiep ye
 
Boven al laet hebben heerschopie:
2015[regelnummer]
Wat dat onwerde let gebiet,
 
Moet sijn vulcomen, wat sijns geschiet:
 
Nochtan volcht daer twe quade saken,
 
Quistinghe van goede ende vele waken.
 
Eene andre redene so mach sijn mede
2020[regelnummer]
Die overgaende werdichede,
 
Die den mensche gegeven si,
 
Dats dat hi heft den wille vri,
 
Dat gheen dier ter werelt heft.
 
Oft hi met willen daer an cleft,
2025[regelnummer]
Die sonde is in hem die meeste
 
Schalcheit boven elke beeste.
 
Die visch int water sijn aes vliet,
 
Om dat hi die hinghene daer ontsiet,
 
Ende die voghel als hi siet tnet
2030[regelnummer]
Bi den sade om hem geset,
 
Hi vliet liever hongerich van den sade,
 
Omdat hi vrucht dachterschade;
 
Mer die beeste-mensche weet claer,
 
Dat die doot volghet, hi ne weet hoe naer,
2035[regelnummer]
Ende staet in vresen der ewigher hellen:
 
Nochtan wille hi hem niet bestellen
 
In derdsche weelde te houdene mate
 
Upten troost van der achter bate.
 
Nochtan so kent hi sduvels net
2040[regelnummer]
Om hem te vane altoes geset,
 
Ende dat claer siende cleft hi ant aes,
 
Dat hem brenct dat ewighe eylaes.
 
Eene derde redene daer bi souden
 
Die menschen van luxurien onthouden:
[Folio 17c]
[fol. 17c]
2045[regelnummer]
Hi en hevet so ondieren garsoen,
 
Vor wien dat hijt soude willen doen,
 
Hine soudem schamen dat sijt saghen:
 
Hoe mach hi die schande dan gedraghen,
 
Dat God ende die engel siet,
2050[regelnummer]
Die hem God teenen wachter liet!
 
Perden sijn harde starc int gemene:
 
Nochtan so dwinct se een breydel clene
 
Te staene, alse onder ghinghen.
 
Dus mocht hem die mensche dwinghen,
2055[regelnummer]
Up dat hi woude, na dat hem eene
 
Beeste schofiringhen so clene
 
Van luste doet, onthouden,
 
Na dat hem nyemand en mach ontschouden.
 
Eene vierde redene is waerlike
2060[regelnummer]
Proeve te settene inder gelike:
 
Die saghe bernen sijn huus of stede,
 
Ende selve meer viers daer toe dede:
 
Wel schijnt dat zijn wille ware.
 
Dus stooct die mensche al openbare
2065[regelnummer]
Luxurie in hem, die in ghenen tiden
 
Van lecker spise hem en wil vermiden.
 
Eene vijfte redene is, die claer schijnt,
 
Ware enych van groter plaghe gepijnt,
 
Die seghede: ic en mach niet genesen
2070[regelnummer]
Of ic en wille onderhorich wesen
 
Den mester, ende neme medicine,
 
So mach geslaect sijn myne pine:
 
Aldus het metten sondare staet,
 
Die niet en rouct te doene raet
2075[regelnummer]
Vanden gheestliken medicien,
 
Daer hem bate of mochte geschien.
[Folio 17d]
[fol. 17d]
 
Hi mach seggen waerlike met desen
 
Sieke: ic en wil niet sijn genesen.
 
Die mensche, omme die siecheit groot
2080[regelnummer]
Te slakene, so sal hi zijn bloet root
 
Storten of thaer ofsnyden laten,
 
Up dat den lichame yet mach baten,
 
Mer hine sal om der zielen gesonde
 
Niet willen scheiden als vanden ponde
2085[regelnummer]
Silvers, dwelc niet an hem cleeft
 
Ende qualike bi gevalle gekregen heeft.
 
Eene seste, daer getoghet is bi,
 
Dat ghene onschoude werdich zi,
 
Merct bi gelike, mensche, ende schouwe:
2090[regelnummer]
Die een casteel up zine trouwe
 
Te wachtene hadde, ende dan dat
 
Leverde om onwerdighen schat
 
Sijns heeren vianden, ende vercochte
 
Sonder noot ende niet hulpe en sochte,
2095[regelnummer]
Kennende nochtan zinen heere
 
Ghewillich ende overmoghende zeere
 
Te helpene, woudement behouden:
 
Soude dese willen hem ontschouden
 
Dat hijt niet behouden en mochte?
2100[regelnummer]
Hi loeghe, want hi gheen hulpe en sochte.
 
Die mensche is aldus gelike,
 
Die doer die weelde van ertrike
 
Tcasteel dat hi te wachtene heeft,
 
Dats die licham, den duvel gheeft
2105[regelnummer]
Ter eerster becoringhe, doe hi ne sochte
 
Helpe daer hi se vinden mochte,
 
Dat was an Gode, die angebeden
 
Wil zijn met oedmodicheden,
[Folio 18a]
[fol. 18a]
 
Ende die den mensche te gheenre stont
2110[regelnummer]
Ne laet, also dapostel orcont,
 
Pinen van der becoringhe vlaghen
 
Boven dien dat hi mach gedragen.
 
Eene sevenste redene is ooc mede
 
Die over cleene ernstichede
2115[regelnummer]
Die wi omme tonthoudene doen
 
Van sonden, mer sijn dare toe occusoen.
 
Wilde die mensche doen ter noot
 
Van sonden ernsticheit also groot,
 
Also hi soude, vonde hi een gat
2120[regelnummer]
In zijn wijnvat, te stoppene dat,
 
Daer hem ontlopen ware die wijn,
 
Hi soude hem wel onthoudende sijn.
 
Ten VIIIsten machmen den ghenen vragen,
 
Die hem niet moghen onthouden der clage,
2125[regelnummer]
Wie se daertoe dwinghet, so twijf,
 
So die duvel, so haers selves lijf?
 
Die duvel mach se dwinghen niet,
 
Want sinte Gregorius dus bediet:
 
"Die viant is tontsiene cleene,
2130[regelnummer]
Die nyemand verwinnen mach, alleene
 
Hem die verwonnen wille wesen".
 
Twijf dwincten niet te desen,
 
Want onder smans macht is die hare,
 
So die bible toghet al clare.
2135[regelnummer]
Niet en mach se dwingen tvleesch,
 
Al heftet ter luxurien eesch,
 
Ja en heft die mensche sin ende merke
 
Den vleesche te wederstaene twerken
 
Als wille niet consentiert daer toe?
2140[regelnummer]
Dus doghet niet datmen onschout doe.
[Folio 18b]
[fol. 18b]
 
Ten IXsten wi hem vraghen souden,
 
Die segghen: si en mogens hem niet onthouden,
 
Als hem toevallen die temptacien,
 
Oft yement quame bi erdsche gracien
2145[regelnummer]
Ende seghede: ic gheve ju eenen schilt
 
Up dat gi dit quade laten wilt,
 
Ende telken dat gijt sult wederstaen,
 
Suldi noch eenen schilt ontfaen;
 
Oft ware hem tot eenre parture geset,
2150[regelnummer]
Dat hi verliesen soude een let
 
Telken als hem luxurie geviele,
 
Si soudens bet wachten dan die ziele.
 
Ten utersten wi hem vraghen moghen,
 
Oft sijs niet souden willen poghen
2155[regelnummer]
Tonthoudene eene cleen termine,
 
Elk doende die ernstichede sine,
 
Si souden moeten lijen: ja.
 
Hier up so seghede mester Seneca:
 
"Gewoente van ledenen tiden
2160[regelnummer]
Andre termine soude doen liden
 
Sachte ende met minre arbeit".
 
Hier up een groot leerer seit:
 
"Dat teersten is te draghene fel,
 
Bi gewoenten saltuut draghen wel".
2165[regelnummer]
Tulius die mester heft gescreven:
 
"Die beste wech, die is int leven,
 
Is gewoente, want bi haer
 
Dat dinc wert licht, dat eerst was swaer".
 
Als die mensche dan een tijd leden
2170[regelnummer]
Vanden sonden heft vermeden
 
Om Gode, al ist met pinen sware,
 
Hi vint hem die Gods hulpe nare
[Folio 18c]
[fol. 18c]
 
Dan hi van eersten hadde gewaent.
 
Daer omme, al is een mensche ghetaent
2175[regelnummer]
Vort ten sonden bi quader temptacien,
 
Trecke hem an den heere vul gracien
 
Met oedmode, hi sal hem gheven
 
Te wederstaene dat sondelic leven:
 
So zeere mynt God die creaturen.
2180[regelnummer]
Hier endet tractaet van luxuren.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken