Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Psalm Cxxxj.

David betuycht sijne ootmoedicheyt, vermanende de kercke Godes tot vertrouwen op Godt.

1

¹ EEn Liedt Hammaaloth, van David. O HEERE, ^a mijn herte en is niet ² verheven, noch ^b mijne oogen en zijn niet hooge: oock en hebbe ick niet gewandelt in [dingen] my te groot, ende ³ te wonderlick.

1 Siet Psal. 120.1.

a 2.Chron. 32.25. Prov. 16.5.

2 T.w. door hoovaerdije. Siet Deut. 17.20.

b Proverb. 6.17. Psal. 101.5.

3 D. te hooge, sware, verborgene dingen, die mijn verstant ende macht te boven gaen, als Psal. 139.6. ofte, die mijn ampt ende beroepinge niet en betamen. Hebr. wonderen boven my. siet d’aenteeck. Iob 42. op vers 3.

2

⁴ So ick mijne ziele niet en hebben gesett ende stille gehouden, gelijck een gespeent kint by sijne moeder! mijne ziele is ⁵ als een gespeent kint in my.

4 D. sekerlick ick hebbe mijne ziele of gemoet gespeent. siet gelijcke maniere van spreken. Psal. 89.36. ende 95.11. ende siet d’aent. Genes. 14. op vers 3. And. En hebb’ ick mijne ziele niet gesett, etc. gelijck een gespeent kint by sijne moeder?

5 ’Twelck alle dinck van sijn moeder verwacht, ende geheelick aen haer hangt: Alsoo ben ick nedrich, sachtmoedich, eenvoudich. Van de eenvuldicheyt der jonge kinderen siet Matth. 18.1, 2, 3.

3

⁶ Israël hope op den HEERE van nu aen tot in der eeuwicheyt.

6 D. het volck van Israel, het volck Godes.