Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (1657)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

ebook (11.10 MB)

XML (24.25 MB)

tekstbestand






Editeurs

Hans Beelen

Nicoline van der Sijs



Genre

non-fictie

Subgenre

non-fictie/theologie
bijbel / bijbeltekst(en)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het xij. Capittel.

Abram treckt, op Godts bevel ende beloften, met Sarai, Lot, ende alles wat hy tot Haran geworven hadde, van daer nae het landt Canaan, vers 1. Komt by Sichem ende Bethel, ende steldt aldaer, nae Godts verschijninghe, den openbaren Godtsdienst aen, 6. Treckt vermidts dieren tijdt in Egypten, ende begeert, dat Sarai segge, datse sijne suster zy: waer door Sarai hem ontnomen, maer door Godts wonderlicke ende genadige beschickinge weder gegeven wordt, 10.

1

DE HEERE nu hadde tot Ga naar margenoot1 Abram gheseydt, Ga naar margenoot2 Gaet Ga naar margenoota ghy uyt u landt, ende uyt uwe maeghschap, ende uyt uwes vaders huys, na het landt Ga naar margenoot3 dat ick u wijsen sal.

2

Ende ick sal u tot een Ga naar margenoot4 groot volck maken, ende u Ga naar margenoot5 zegenen, ende uwen name groot maken; ende weest Ga naar margenoot6 een zegen.

3

Ende ick sal zegenen, die u zegenen, ende vervloecken, die u vloeckt: Ga naar margenootb ende Ga naar margenoot7 in u sullen alle geslachten des aertrijcks gezegent worden.

4

Ende Abram toogh henen, gelijck de HEERE tot hem gesproken hadde, ende Lot toogh met hem: ende Abram was Ga naar margenoot8 vijf en tseventigh jaren oudt, doe hy uyt Ga naar margenoot9 Haran gingh.

5

Ga naar margenootc Ende Abram nam Sarai sijne huysvrouwe, ende Lot sijnes broeders sone, ende alle hare Ga naar margenoot10 have, die sy geworven hadden, ende Ga naar margenoot11 de zielen, die sy verkregen hadden in Haran: ende sy togen uyt om te gaen na het landt Ga naar margenoot12 Canaan; ende sy quamen in het lant Canaan.

6

Ende Abram is door getogen in dat landt, tot aen de plaetse Ga naar margenoot13 Sichem, tot aen het Ga naar margenoot14 eycken bosch Ga naar margenoot15 More: ende Ga naar margenoot16 Ga naar margenootd de Canaaniten waren doe ter tijdt in dat landt.

7

Ga naar margenoot17 So verscheen de HEERE Abram, ende seyde, Ga naar margenoote Uwen zade sal ick dit landt geven: Ga naar margenoot18 doe bouwde hy aldaer eenen Altaer den HEERE, die hem verschenen was.

8

Ende hy brack op van daer na het geberghte teghen ’t Oosten Ga naar margenoot19 Bethel, ende hy sloegh sijne tente op: zijnde Bethel tegen het Ga naar margenoot20 Westen, ende Ga naar margenoot21 Ai tegen ’t Oosten: ende hy bouwde daer den HEERE eenen Altaer, ende Ga naar margenoot22 riep den naeme des HEEREN aen. [kolom]

9

Daernae vertrock Abram, Ga naar margenoot23 gaende ende treckende na het Zuyden.

10

Ende daer was Ga naar margenoot24 honger in Ga naar margenoot25 dat landt: Ga naar margenoot26 so toogh Abram af na Ga naar margenoot27 Egypten, om daer als een vreemdelingh te verkeeren, dewijle de honger swaer was in dat landt.

11

Ende het geschiedde als hy naderde om in Egypten te komen, dat hy seyde tot Sarai sijne huysvrouwe; Siet doch, Ga naar margenoot28 ick weet dat ghy eene vrouwe zijt schoon van aensicht;

12

Ende ’t sal geschieden als u de Egyptenaers sullen sien, soo sullen sy seggen; Dat is sijne huysvrouwe, ende sy sullen my dooden, ende u in ’t leven behouden.

13

Ga naar margenootf Seght doch; Ghy zijt mijn suster: op dat het my wel gae om u, ende Ga naar margenoot29 mijne ziele om uwent wille leve.

14

Ende het geschiedde, als Abram in Egypten quam, dat de Egyptenaers dese vrouwe sagen, dat sy seer schoon was.

15

Oock saghen haer Ga naar margenoot30 Pharaos Vorsten, ende presense by Ga naar margenoot31 Pharao: ende die vrouwe werdt Ga naar margenoot32 wech genomen Ga naar margenoot33 na Pharaos huys.

16

Ende hy dede Abram goet, Ga naar margenoot34 om harent wille: soo dat hy hadde Ga naar margenoot35 schapen, ende runderen, ende ezelen, ende knechten, ende maeghden, ende ezelinnen, ende kemelen.

17

Maer de Ga naar margenootg HEERE plaeghde Pharao met Ga naar margenoot36 groote plaghen, oock sijn huys; ter oorsake van Sarai Abrams huysvrouwe.

18

Doe riep Pharao Abram, ende seyde; Wat is dit, [dat] ghy my gedaen hebt? Ga naar margenoot37 waerom en hebt ghy my niet te kennen gegeven, dat sy uwe huysvrouwe is?

19

Waerom hebt ghy gheseydt; Sy is mijn suster, soo dat ickse my tot eene vrouwe soude ghenomen hebben: ende nu, siet daer is uwe huysvrouwe, neemt [se,] ende gaet henen.

20

Ga naar margenoot38 Ende Pharao gheboodt [sijnen] mannen van wegen hem, ende sy geleydden hem, ende sijne huysvrouwe, ende alles wat hy hadde.

margenoot1
T.w. eer hy uyt Chaldea vertrocken was: want dit bevel Godes was de oorsake sijner verhuysinghe uyt Chaldea, eer hy noch wiste, waer hy henen trecken soude; het welck hem daer nae is gheopenbaert. siet bov. cap. 11. vers 31. Vergel. hier mede Act. 7.3, 4.
margenoot2
Hebr. Gaet voor u: ofte, gaet u, D. tot uwen besten, alsoo onder 22.2. Item, vlied voor u, ond. 27. vers 43. onderkendt voor u, onder 31.32. doch anders is dit woordeken u, dickwils in de Hebr. tale als een overtollig byvoeghsel, gelijck het sommighe hier oock verstaen.
margenoota
Actor. 7.3. Hebr. 11.8.
margenoot3
Hy en noemt geen landt, om aldus Abrams geloove, ghehoorsaemheyt, ende geduldt door beproevinge te oeffenen ende openbaer te maken.
margenoot4
Niet alleen ten aensien van de veelheydt der menschen, der welcker Vader ghy sult wesen nae den vleesche, maer oock ten aensien van hare weerdigheydt, om datse mijn volck ende eygendom sullen zijn, welcker vader ghy sult zijn nae den geest, Rom. 4. versen 11, 12, 16, 17. ende c. 9. versen 6, 7, 8. Galat. 3.7.
margenoot5
De zegeninghe Godes betekent allerley weldaedt, ofte in ’t ghemeyn lichamelicke, ende geestelicke, aertsche ende hemelsche, tijdelicke ende eeuwige, ond. 24.1. Deut. 28.2, 3, 4, etc. ofte in’t bysonder eenige der selver, bov. 1.22, 28. ond. 39.5. Deut. 7.13. Ephes. 1.3.
margenoot6
Soo gantsch seer gezegent, dat ghy niet alleen in u selven mijnen zegen besitten sult, maer dat oock deselve zegen door u zaedt over ontallicke andere uytgespreydt sal worden.
margenootb
Genes. 18.18. ende 22.18. ende 26.4. Actor. 3.25. Gal. 3.8.
margenoot7
D. in uwen zade, ond. 22.18. ende 26.4. ende 28.14. welck zaedt is Christus, Galat. 3.16. die uyt Abrahams zaedt na den vleesche moeste voort komen, Matth. 1.1. om alle ware geloovige, welcker vader Abraham is, de eeuwige zegeninge te verwerven, ende mede te deylen, Galat. 3.28, 29. And. met u, T.w. door het gheloove in Christum, gelijck Galat. 3.8, 9. in u, wordt uytgeleydt, met Abraham. Siet oock Rom. 4.11, 12, 16.
margenoot8
Hebr. Een soon van vijf jaren, ende tseventigh jaer.
margenoot9
Daer hy te voren met sijnen vader Terah uyt Chaldea gekomen was, bov. 11.31.
margenootc
Actor. 7.4.
margenoot10
Dit zijn als eerstelingen van den beloofden zegen, die Abram ende de sijne, ontfangen hebben in Haran. Het Hebr. woort begrijpt in sich allerley goederen, het zy vee, ofte gelt, ende huysraet.
margenoot11
D. menschen van dienstbare conditie, die hy verovert hadde, ende die voorts uyt deselve geboren waren: want Abraham en hadde doe noch geene kinderen. Het Hebr. woort hier overgeset zielen, wort soo genomen voor menschen ofte persoonen, ond. 17.14. Exod. 12.15. Levit. 2.1. Numer. 23.10. Deuter. 24.7. Iudic. 16.30. Marc. 3.4, etc.
margenoot12
Van de palen deses lants, (genaemt naderhant Palestina, ende het beloofde lant, om dattet Abrams nakomelingen belooft wert, ond. 7.) siet bov. 10.19. ende de aenteeck.
margenoot13
Hebr. Schechem, gelegen in ’t midden van’t lant Canaan, in het geberghte Ephraim, Ios. 21.21. Iudic. 8.31. 1.Chron. 6.67. Actor. 7.16. anders genaemt Sichar, Ioan. 4.5.
margenoot14
And. het effen veldt. siet Deut. 11.30. want het Hebr. woort dit beyde beteeckent.
margenoot15
Dit kan zijn de naem eenes mans, van welcken dese plaetse also genoemt wort.
margenoot16
Hebr. de Canaaniter, een vervloeckt afgodisch, ende godtloos volck, afkomstigh van Canaan, Chams sone. siet Zach. 14.21.
margenootd
Bov. 10.18, 19. ende 13.7.
margenoot17
Om door eene nieuwe openbaringe Abram in’t geloove te verstercken, die ’t lant bewoont sagh met Canaaniten.
margenoote
Ond. 13.15. ende 15.18 ende 17.8. ende 24.7. ende 26.4. Deut. 34.4.
margenoot18
T.w. om aldaer offerhanden, gebeden, ende danckseggingen te doen; ende den geheelen uyterlicken Godesdienst onder de sijne tegen de afgoderije der Canaaniten te oeffenen: ’t welcke geheeten wort; den name des Heeren aenroepen. siet vers 8. ende bov. 4.26.
margenoot19
Eene stadt gelegen in’t lant, dat den stam Benjamins daer na toe gevallen is, ende aldus eerst genoemt van Iacob, reysende na Mesopotamien, maer voor dien tijt geheeten Luz, ond. 28. 19.
margenoot20
Hebr. Zee. Hier door wort het Westen verstaen, om dat de westzijde van Canaan aen de zee gelegen was. siet ond. 13.14. ende 28.14. Num. 3.23. Deut. 3.27, etc.
margenoot21
Eene stadt des lants Canaan, in den stam Benjamins oostwaert van Bethel gelegen. siet Ios. 7.2.
margenoot22
Siet bov. 4. op vers 26.
margenoot23
D. allengskens, ende gheduyrighlick voort reysende.
margenoot24
Hier wordt Abrams vertrouwen beproeft.
margenoot25
T.w. Canaan, ’t welcke wel vruchtbaer was, Deut. 8. versen 7, 8. maer nu om der inwoonderen boosheydt met onvruchtbaerheydt gestraft, Psal. 107.34.
margenoot26
Verstaende dat hy om Godt niet te versoecken, wel voor eenen tijdt mochte vertrecken, om desen dieren tijdt te ontgaen.
margenoot27
Een lant in het Hebreeusch genoemt Mitsraim, van Mitsraim de sone Chams, ghelegen in Africa, palende Oostwaert aen de roode Zee, ende een deel van Arabien: Zuydwaert aen Ethiopien, Westwaert aen Libyen, ende Noordtwaert aen de Midlantsche Zee; seer wel bekent in de H. Schrift, ond. 13.10. ende 39. vers 1, etc.
margenoot28
Hier valt Abram in vleeschlicke vreese: daer hy wel behoorde sijnen Godt vertrouwt te hebben.
margenootf
Ond. 20.12. ende 26.7.
margenoot29
D. mijn persoone. siet bov. op vers 5.
margenoot30
D. de voornaemste Heeren, Edel-lieden, ende Officieren van Pharaos Hof: hoedanige gemeynlick soecken met sulcke diensten hare Princen te behagen.
margenoot31
Een ghemeyne tytel aller Koningen van Egypten, dien sy behouden hebben, tot dat sy naderhant den name van Ptolomaeus bekomen hebben.
margenoot32
Niet tot den Koningh, maer tot het Konincklicke Vrouwen-getimmer, om aldaer nae de wijse des lants toebereydt te worden tegens dat de Koningh haer tot sijne huysvrouwe soude nemen. siet Esth. 2.8, 9. tusschen des droegh Godt sorge voor Abram, ende sijner huysvrouwen kuysheyt.
margenoot33
T.w. om geleydt te worden na Pharaos huys. De Hebreen begrijpen dickwils onder een woort de beteeckeninge van noch een ander: gelijck hier ende elders geschiedt met het woordt Lakach, nemen. Siet ond. 18.4. ende 24.22. ende 27.13. als oock met andere woorden. Siet onder 18.7. Psal. 143.3. Ezech. 28.16.
margenoot34
Om dat hyse voorgenomen hadde te trouwen, ende dat liever met Abrams vriendtschap, dan onwille.
margenoot35
Onder de woorden van schapen ende runderen, wort allerley kleyn, ende groot vee begrepen. also ond. 13. vers 5. ende 20.14. ende 26.14, etc. siet oock Levit. 1. op vers 2.
margenootg
Psal. 105.14.
margenoot36
Wat dit voor plagen geweest zijn, is onseker: het is seker datse gedient hebben, soo wel om te verhinderen de schendinge van Sarai, als om dese daedt des Koninghs ende sijnes huyses te straffen.
margenoot37
Pharao wiste dit nu, sonder twijffel eensdeels uyt de hoedanigheyt sijner plage, ende de wroeginge sijner conscientie; eensdeels uyt de ingevinge, ende openbaringe Godes, gelijck op eenen anderen tijdt met Abimelech gheschiedt is, ond. 20.3.
margenoot38
Hier en staet niet dat Abram eenige woorden van onschuldt gebruyckt heeft, alsoo hy sonder twijffel sijne swackheydt, ende onbedachtheydt gevoelde, ende bekende; als oock eene bysondere genade des Heeren, die hy merckte in het Goddelick beleydt deser sake.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken