13
Op dat [mijne] 20 eere u psalmsinge, ende niet en swijge: HEERE, mijn Godt, in eeuwigheyt sal ick u loven.
|
-
1
- Ofte, gesangh, (Siet Psalm 48. op vers 1.) om gespeelt ende gesongen te worden by de inwyinge van Davids hof, als hy van de victorie tegen Absalom te Ierusalem was weder gekomen, ende, in sijn Koninckrijck herstelt zijnde, sijn hof van Absaloms grouwelen suyverde, 2.Sam. 20.3. waer van de meeste uytleggers dit verstaen, gelijck ’t oock op den inhoudt deses Psalms bequamelick past. Sommige nochtans meynen, dat David Godt hier danckt voor de verlossinge van eene dootlicke kranckheyt, uyt versen 3, 10. vergeleken met Ps. 6. vers 5. van de inwyinge. siet Deut. 20. op vers 5.
-
2
- Dat is, hooghlick roemen.
-
3
- Gelijck men yets ophaelt ofte optreckt uyt eenen bornput, als men doet, wanneer men water putt, waer van het Hebreeusch woort gebruyckt wort, Exod. cap. 2. vers 19. Dit siet op de groote nooden, daer in David te dier tijt gesteken hadde.
-
4
- Ofte, tegen my, als Psalm 27.2. siet aldaer.
-
5
- Dat is, mijn leven van doots perijckel verlost, als in ’t volgende verklaert wort. Alsoo worden allerleije plagen ende elenden by kranckten ende wonden, ende de geestelicke ende lichamelicke verlossinge ofte herstellinge, by genesinge ofte gesontmakinge in de Heylige Schrift dickwils vergeleken. Siet Deuter. cap. 32. vers 39. Psalm 103. vers 3. ende 147.3. Iesa. 6.10. ende cap. 19. vers 22. Ierem. 8. vers 15. ende 33.6. Hose. cap. 7. vers 1. ende 11.3.
-
6
- Ofte, helle, dat is, groote anghsten ende benauwtheden. Van het Hebreeusch woort Scheol, siet Genes. 37. op vers 35.
-
7
- Ofte aldus: Opdat ick niet en ware onder de gene die in den kuyl neder dalen. Vergelijckt Psalm 28.1.
-
8
- Siet Psalm 4. op vers 4.
-
9
- D. sijner wercken ende weldaden aen my ende sijn volck bewesen, daer in hy sijne heyligheyt laet lichten.
-
10
- D. de straffen ende kastijdingen sijner kinderen, gereeckent zijnde tegen de weldaden, die hy hen, insonderheyt na de ziele, bewijst, bevindt het sich, dat haer gantsche leven overvloeyt van weldaden, ende dat de straffe door sijne genade alsoo versacht, gematight ende afgebroken worden, datse seer kort mogen genoemt worden, als David in Absaloms vervolginge hadde ondervonden, ende in het volgende verklaert, niet tegenstaende, dat andersins sijn kruys ende vervolginge onder Sauls regeeringe lange geduert hadde, daer over hy dickwils in de Psalmen klaeght. Vergel. Psalm 37.10. Iesa. cap. 17. vers 14. ende 54.8. 2.Corinth. 4.17.
-
11
-
Leven, wort hier gestelt tegen een oogenblick, gelijck avont tegen den morgen.
-
12
- Als ick in goede ruste satt van alle mijne vyanden, beeld’ick my in, dat my geen ongeval meer soude over komen. Vergel. Iob 29.18, 19, 20, etc.
-
13
- Hebr. Ghy hadt op mijnen bergh sterckte doen staen. De sin is, om dat Godt sijn Rijck bevestight hadde, meynde hy niet dat hem soude bejegenen, het gene hem nochtans door Absalom soo haestighlick over quam. Door sijnen bergh kan men verstaen sijn Koninckrijck (vergel. Dan. 2.35, 44.) ende Konincklicke hoogheyt, ofte, den bergh Zion, daer hy sijn Konincklick hof hieldt.
-
14
- Dat is, als ghy uwe vorige gunste om mijner sonden wille wat ophieldt, (vergelijckt Deut. 31. op vers 17.) ende my door mijnen sone van Ierusalem verdreeft, doe was ick seer verslagen. Vergel. Psalm 31.23. ende 116.11.
-
15
- Ofte, ontstelt, beroert.
-
16
- Dat is, in mijnen doot, dat my Absalom ende de sijne om het leven brengen. Vergel. Psalm 72.14.
-
17
- Vergelijckt Psalm 6. op vers 6.
-
18
- David verhaelt hier, hoe Godt sijn smeecken genadighlick verhoort, ende hem wonderlick verlost hebbe.
-
19
- Siet Genes. 37. op vers 34. ende vergelijckt 2.Sam. 15. vers 30.
-
20
- Siet Genes. 49. op vers 6.
|