Streven. Jaargang 25

[p. 433]

[1972, nummer 5]

[Inhoud]

Koper in Chili, p. 435

De regering van Allende heeft verleden jaar de kopermijnen genationaliseerd: een etappe in Chili's ‘weg naar het socialisme’. Hoe dat gebeurd is en welke lange, onbarmhartige geschiedenis daaraan vooraf is gegaan, wordt uiteengezet in een artikel dat door de redactie is samengesteld uit een overvloedige documentatie die ons ter beschikking werd gesteld door een internationaal groepje ontwikkelingshelpers.

Chileense mijnwerkers aan het woord, p. 446

Dezelfde groep heeft een bezoek gebracht aan enkele kopermijnen, om daar te praten met arbeiders en vakbondsleiders en op die manier een zo duidelijk mogelijk inzicht te krijgen in de sociale betekenis van de nationalisering. Allende's partij, de Unidad Popular, staat voor een dubbele uitdaging: de produktie moet worden opgevoerd en tegelijk moeten de arbeiders participatie krijgen. Het ene kan in strijd komen met het andere. De voornaamste moeilijkheid blijkt het gebrek aan bewustzijn in de arbeidersklasse te zijn. Wat wordt daaraan gedaan?

Duitse ‘Ostpolitik’ van 1919-1970, p. 455

Wanneer men de ontwikkeling in Duitslands ‘Ostpolitik’ nagaat, blijkt het nationaal-socialisme met alle gevolgen daarvan een nieuwe wereldpolitieke situatie te hebben geschapen. Zonder die agressieve overrompeling van geheel Europa zouden de grenzen tussen Oost en West niet langs de Elbe liggen. De huidige politiek gaat van deze realistische opvatting uit.

Van geestelijke gezondheidszorg naar maatschappijkritiek!?, p. 465

Nieuwe ideeën ten aanzien van de geestelijke gezondheidszorg gaan ervan uit dat niet de cliënt ziek is, maar de maatschappij en dat dus instellingen met curatieve doelstelling niet veel uithalen; de enig werkelijk effectieve manier om

[p. 434]

g.g.z. te bedrijven is volgens de aanhangers van die ideeën de maatschappij veranderen, omvormen, vernieuwen. De g.g.z. zou dan ook tot een politieke stellingname moeten komen. De auteur onderzoekt in dit artikel in hoeverre bovengenoemde ideeën overeenkomen met de werkelijkheid en welk methodologisch standpunt men hiertegenover zou dienen in te nemen.

Movie Memories, p. 482

Filmgeschiedenis wordt doorgaans beschouwd als een academisch onderwerp: als geschiedenis van films; zelden als een existentieel onderwerp: als geschiedenis van (je eigen) ervaringen. En daarin zitten net zo goed je levensgeschiedenis als je omgaan met de bioscoop zoals die is geëvolueerd. Bioscoopervaring is een soort toeristische ervaring geworden, en omgekeerd: het toerisme doet alsof de wereld één grote bioscoopzaal is. Daarin moeten het exotisch-onbereikbare en het vertrouwde, de droom en het comfort worden verzoend. Het comfort schijnt de fantasie echter te steriliseren.

Het gematteerde aambeeld, p. 489

Engeland geldt als het moederland van de parlementaire democratie. Merkwaardig is echter dat de figuur van de Engelse Minister-President in de onderzoekingen weinig uit de verf is gekomen. Aan de hand van een paar belangrijke recente publikaties worden persoon, functie, macht en onmacht van de Prime Minister toegelicht, hetgeen voor ons illustratief is t.a.v. onze eigen ministerpresident.

Terzijde. Uit nood en leed geheven, p. 501

Met bewondering bespreekt de auteur hier het ‘levenswerk’ van Louis Paul Boon, die getoond heeft dat hij allesbehalve ‘uitgeblust’ is: Pieter Daens of hoe in de negentiende eeuw de arbeiders van Aalst vochten tegen armoede en onrecht.