Streven. Jaargang 30

[p. 1]

[1976, oktober]

[Inhoud]

H. Janssens, Huisarts nieuwe stijl^*.

Niet alleen buiten maar ook binnen de artsenwereld leeft een groeiend onbehagen met de al te gespecialiseerde en dientengevolge gedepersonaliseerde aanpak van het medisch bedrijf. Oudere en jongere artsen verlangen zowel de functie als de opleiding van de huisarts op een nieuwe leest te schoeien.

* Deze tekst, als herinnering aan Jacques Weyel, hoogleraar te Amsterdam en overleden in december 1975, wil de diepe erkentelijkheid uitdrukken voor zijn stuwende invloed op het reveil van de huisartsgeneeskunde in Nederland en Vlaanderen. In vele ontmoetingen strooide hij ononderbroken en kwistig het zaad van zijn ideeënwereld over onze hoofden en harten. Hierin leeft hij nú voort.

J.H. van Meurs, Psychotherapie, Een globaal overzicht

Bij een globale verkenning van het gebied dat psychotherapie genoemd wordt, blijkt dat met het aangeven van diversiteit en mogelijke overeenkomsten in werking, zonder dat op de theorie(ën) diep wordt ingegaan, de grenzen naar het gewone menselijke helpende contact en naar brainwashing vloeiend zijn. De psychotherapie kan worden opgevat als een gespecificeerde hulp bij niet-gespecificeerde menselijke problemen van enige omvang.

L.L.S. Bartalits, De Sonnenfeldt-doctrine

Kissingers rechterhand, Helmut Sonnenfeldt, heeft in december 1975 op een besloten bijeenkomst in Londen gewaarschuwd dat de onnatuurlijke relatie tussen de Oosteuropese landen en de Sovjet-Unie op een gegeven ogenblik kan exploderen en zo een derde wereldoorlog veroorzaken. Deze ‘onnatuurlijke’ relatie vormt in zijn ogen een veel grotere bedreiging van de vrede dan het hele Oost-Westconflict. Hierover en over de opwinding die deze uitspraak heeft verwekt, gaat dit artikel.

Corn. Verhoeven, Filosofie en wetenschap

De vraag waar het in dit korte artikel over gaat is niet of filosofie wel een wetenschap is, maar of zij ‘alleen maar’ een wetenschap is en niet ‘meer’; in deze vraag wordt de verwachting geformuleerd dat bepaalde vormen van filosofie de mens ook kunnen helpen bij het bepalen van zijn levenshouding, misschien zelfs dat zij ‘troost’ kan geven en tot levenswijsheid leidt.

C. Tindemans, Middeleeuws theater. Oude en nieuwe inzichten.

Zolang men het onverbloemd religieuze karakter van het middeleeuws theater als irrelevant of hinderlijk voor de ‘wetenschappelijke’ studie ervan terzijde schoof, moest de interpretatie wel ergens vastlopen. De nieuwe studiewegen onthulden niet zozeer de reeds bekende parallellen tussen dit theater en de liturgie, dan wel het wezenlijke verschil (en de onverzoenbaarheid) tussen de symbolische verbeelding in de liturgie en de letterlijke en ritualistische uitbeelding in het theatraal gebeuren.

[p. 2]

Ed de Moor, Egyptische schrijvers op de bres voor vrijheid van meningsuiting

Het begon met een bijeenkomst van schrijvers in Cairo. Als resultaat hiervan stelde Al-Hakím een manifest op waarin gepleit werd voor een vrije discussie over het regeringsbeleid van Sádát. Veel opschudding was het gevolg, maar nog sterker was de invloed van Al-Hakíms boek ‘Terugkeer van het bewustzijn’.

Frederik Bokshoorn, De eerste en begrijpelijkste econoom

Adam Smith wordt vaak beschouwd als de grondlegger van het laissez-faire in de economie. Het woord is echter pas in 1825 ontstaan, terwijl Smith in 1790 stierf. De kracht van Adam Smith is gelegen in het feit dat hij zich tot het uiterste inspande - en er dertig jaar over deed voor het hemzelf bevredigde - over maatschappelijke en economische realiteiten te schrijven in begrijpelijke taal. Het resultaat: Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations.

P. Claes, Kuifje in het neo-koloniaal tijdperk

Pas sinds kort is het alom verbreide stripverhaal voorwerp van wetenschappelijke studie geworden. Aan de hand van de werken van een der super-producenten van het genre, Hergé, illustreert de auteur de techniek van het beeldverhaal, en de ideologische achtergronden die het kan onthullen.