Uit de Dagbladpers.
Het R.K. Bouwblad bevat een bijdrage van Wies Moens, getiteld: ‘Zien en herdenken’. Als naar gewoonte, vervalt deze schrijver in barbarismen als: ‘van volksch standpunt’; ‘heerlijke dingen zijn daarbij’; ‘naar mijn overtuiging doet niets zoo zeer nood bij ons... als de diepe, ernstige bezinning op eigen aard en (? - Red. “H. bld.”) wezen’; ‘een vuur dat licht’; ‘het spits-burgerlijke’; het licht, dat de kleur doorvlamt en doorzingt’; ‘een volk, hetwelk zijn aarde won in den harden kamp met water en storm’; ‘in de kunst van beiden worden wij aangedaan door de “magie” van het licht’; ‘dat alles van zijn gloed staat overstort’; ‘in den milden afschijn’; ‘een in de Limburgsche zelfheid verankerde levensvisie’; ‘een beschouwelijkheid’; ‘die ons...... aanspreken’; een zelfzekere beheersching’. Dit is geen goed Nederlandsch en ook geen goed Vlaamsch. Het is jammer, de taal van Gezelle en Streuvels zoo misbruikt te zien door een auteur, wiens geschriften, wat hun inhoud betreft, vaak het lezen waard zijn. - (Hbld.)
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd