Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Onze Taal. Jaargang 22 (1953)

Informatie terzijde

Titelpagina van Onze Taal. Jaargang 22
Afbeelding van Onze Taal. Jaargang 22Toon afbeelding van titelpagina van Onze Taal. Jaargang 22

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.73 MB)

ebook (3.36 MB)

XML (0.31 MB)

tekstbestand






Genre

sec - taalkunde

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Onze Taal. Jaargang 22

(1953)– [tijdschrift] Onze Taal–rechtenstatus Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Die lastige Russische woorden

(Mu.) Het aanzicht van Russische woorden geeft mij aanleiding nog even terug te komen op de ‘translitteratie van Russische woorden’, waarover U in het Septembernummer sprak. Het wil mij nl. toeschijnen, dat bij de bedoelde translitteratie onvoldoende aandacht besteed is aan één aspect, nl. de uitspraak van de gemiddelde Nederlander, als hij onvoorbereid een Russisch woord ziet staan in de lettertekens, die hem vertrouwd zijn. Hiermee nu is wel rekening gehouden bij de ‘oe’-klank. Hier is bewust afgeweken van de regel ‘één Nederlands teken voor één Russisch’, want anders zou hier evengoed de letter ‘u’ gebruikt kunnen worden. Voor verwarring in het Russisch behoefde men niet te vrezen, dat het Russisch een klinker als in ons woord ‘uur’ niet kent. Maar waarom dan hetzelfde niet gedaan met de ‘ie’? Vooral aan het eind van een woord, waar in het Russisch een ‘ie’ staat plus het ‘zachte teken’ (een mouilleringsteken, een licht jee-tje), zou ‘iej’ beter op zijn plaats zijn dan ‘ij’, waarvoor een Nederlander natuurlijk de klinker van ons woord ‘ijs’ zal gaan zeggen. En zo zie ik ook meer voordeel in een s en f inplaats van een z en w op het eind van een woord of vóór een scherpe medeklinker, daar een Nederlander de neiging heeft ‘Charkow’ uit te spreken van ‘Charkou’ en zijn best zal doen de z aan het eind van bijv. ‘raz’ zacht uit te spreken, terwijl hij ‘Charkof’ en ‘ras’ wel goed móét uitspreken. Wat tenslotte de klemtoon betreft, wat zal ons - om een uitspraak als ‘Bóris Gódoenof’ of ‘Róstof’ te vermijden - beletten in de Russische woorden accenten te plaatsen?

(Red.) Het zou dus, volgens U, aanbeveling verdienen de translitteratie nog eens critisch te bekijken. Wij begrijpen Uw bezwaren volkomen, maar moeten daartegenover stellen, dat de maker van deze translitteratie, Prof. van Wijk, een van Nederlands knapste Slavisten en Neerlandici was. In de inleiding op zijn translitteratie gaat hij op Uw bezwaren uitvoerig in. Het zou ons te ver brengen deze kwesties in ons blad, waarvan verreweg de meeste lezers niet in een of andere Slavische taal geschoold zijn, te behandelen. Wat ons betreft, wij blijven het houden bij Van Wijk, totdat in kringen van Slavisten en Neerlandici voor de translitteratie andere voorstellen zijn gedaan.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken