Onze Taal. Jaargang 29

Handelscorrespondentie

In uw artikel ‘Onze Taal in het openbaar’ geeft u een klacht weer van het bedrijfsleven over een gebrek aan goede correspondenten. Ik ben het volkomen eens met uw antwoord, dat goed brieven schrijven pas in de praktijk geleerd wordt nadat op school de basis is gelegd. Circa 20 jaar geleden ben ik als correspondent begonnen, doch ik bemerkte al gauw dat ik er met de praktijkdiploma's nog niet was en ik heb dan ook al die jaren onafgebroken moeten studeren om voor het bedrijf waar ik werk, werkelijk van nut te zijn.

Uit ervaring weet ik, dat het bedrijfsleven inderdaad goede correspondenten tracht te krijgen, maar als het salaris ter sprake komt, blijkt in vele gevallen dat men toch maar liever genoegen neemt met een jonge kracht zonder of met weinig ervaring die lagere eisen stelt en dan richt men verwijten aan de school.

Aan de andere kant zijn er werkgevers die absoluut geen begrip hebben van de tijd en moeite die de studie van een taal vergt, tenminste als men de advertenties leest waarin een correspondent wordt gevraagd met ‘perfecte kennis’ van liefst drie of vier vreemde talen of een correspondent die deze talen ‘volkomen beheerst’. Hoeveel Nederlanders zouden hun eigen taal perfect kennen? Het hoogst bereikbare lijkt mij een correspondent die behalve zijn moedertaal nog een taal tot een zekere hoogte (bijv. akte M.O.) beheerst; zijn kennis van de andere talen is dan beslist veel geringer. Mensen die in het bezit zijn van meer dan een akte M.O. zijn in de regel niet als correspondent werkzaam. Verlangt men dus een correspondent die in drie of vier talen correspondeert, dan moet men zijn eisen lager stellen. Bovendien kan men naar mijn mening slechts zijn moedertaal perfect beheersen.

Doordat de salariëring vaak te wensen overlaat, veranderen veel jonge correspondenten van richting en voegen zich bij het overige administratieve personeel, bijv. op een verkoop- of inkoopafdeling waar de vooruitzichten gunstiger zijn.

Dat ik mijn métier trouw gebleven ben, is te danken aan het toeval dat mij in de technische branche heeft geplaatst, waardoor ik vrij aardig thuis ben geraakt in de technische terminologie in vier talen, zodat ik als eenoog koning ben in het land der blinden; als vorst klaag ik niet over mijn financiële positie.

F.P.