Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Onze Taal. Jaargang 52 (1983)

Informatie terzijde

Titelpagina van Onze Taal. Jaargang 52
Afbeelding van Onze Taal. Jaargang 52Toon afbeelding van titelpagina van Onze Taal. Jaargang 52

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.26 MB)

Scans (57.95 MB)

ebook (3.69 MB)

XML (1.11 MB)

tekstbestand






Genre

sec - taalkunde

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Onze Taal. Jaargang 52

(1983)– [tijdschrift] Onze Taal–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Reacties
Verdwijnende taalcultuur

In het juninummer 1983 van ‘Onze Taal’ poneert de heer Makkink op p. 77: ‘Dat wij geen taalcultuur hebben en de Fransen wèl, komt omdat wij onze kinderen veel vreemde talen leren en de Fransen dit niet doen.’ Een ervaring van vele jaren doet mij helaas tot de mening overhellen dat die fameuze Franse taalcultuur op desastreuze wijze aan het verdwijnen is. De redenen hiertoe zijn vele, maar zij zouden minder uitwerking hebben indien de wortels van het taalgevoel sterker waren. En naar mijn mening zijn ze niet sterk (meer), onder andere omdat... de Fransen geen talen leren! Noch moderne, noch bij voorbeeld het Latijn, waarvan de kennis waarschijnlijk meer bijdroeg tot de taalcultuur dan het niet-leren van moderne talen, en in ieder geval een grondiger kennis van de eigen taal mogelijk maakte. En dacht de heer Makkink heus dat iedereen wèl bereid zou zijn bij voorbeeld de Amerikaanse terminologie op het gebied van de informatietechnologie in een ‘Esperanto-vertaling’ te leren, terwijl het niet eens mogelijk blijkt goede vertalingen in de eígen taal in te voeren?

Zo langzamerhand verbreidt zich het begrip ‘wereldburger’. Het ware gewenst dat dit niet alleen een politieke inhoud krijgt, maar een veel omvattender. En wil men zijn medemensen beter leren aanvoelen en begrijpen, dan is er nauwelijks een betere benadering mogelijk dan via de verschillende talen. En we zouden kunnen beginnen met in het eigen, nationale taalgebied onze kennis te verrijken. Zie de bijdrage Jagerslatijn, op p. 75 van het juninummer 1983 van ‘Onze Taal’.

Van Victor Hugo wordt verteld dat hij, alvorens een nieuw werk te schrijven, zich geheel inleefde in het milieu en het idioom van de in het boek voorkomende mensengroepen.

De burgers van een land waarvan de taal zo verbreid is dat zij menen ontheven te zijn van het kennismaken met en het zich verdiepen in een andere taalcultuur, verkeren, sociaal gezien, hierdoor in het nadeel. Waarbij we dan ook nog moeten beseffen welk een invloed dit heeft op hun mentaliteit...

 

G.J.Th. Lohmann

Frankrijk


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken