Het groote Tafereel der dwaasheid

[p. *21]

De Verslagen Actionist in de stoel met rinkels, overreeden geweest van't gelauwerd paard van Troje

Helaas! de Zuid! de Zuid! de Zuid
Myn bryn, myn schat, myn eer verbruid!
Zo dat ik julfus met de noord,
Met meer gevolg, moest uit de poort.
Die twintig duisend ponden 's jaars
Inkomen had, heb by de kaars
Het al verguist: grypvogel pikt
Myn herssen-vat, ter dood verschrikt.
De molen gaf me een zwaare slag:
Myn wyf en kindren arm! ach! ach!
Is al haar troost 2 't geLAUWerd paard
Van Trojen goude bergen waard
Geacht, my nar heeft overrêen,
Doch neffens my nog meenig een.
Wy hebben de aap al weg, myn vlucht
Maakt van uw treurspel slechs een klucht
Het spyt de nyd, die 't slange haar
Rukt uit zyn kop met groot misbaar
Gins dingt een Jan Crediet naar d hals
Van Louw Debet; die word niet vals
Maar doet zyn das af en zyn pruik
En zegt, uw toorn ik niet ontduik
Sa, sa, sny toe is 't uw facoen.
Ik zou't my zelven anders doen:
Verwekt tot deernis Jan Crediet
Die 'm guitschold en in't leven liet.
By 't vallen van de bladen zie
Een niew - antyke compagnie
Men leit daar veel by juffirs in.
De nuttigste Actie is de Min,
Dees Speeld de rol van Icarus;
De zuider zon scheen verolyk flus
Maar zo de kaars de vlieg bedriegt
De zon werpt neer die tot hem vliegt.
De Vlieger gaat niet op, bezwaard
Door al te groven Actie staart.
Wat maakt men al papieren vuil?
En staat op 't laatst en kykt als de uil.
Waarom Diogenes zyn geest
Vind in de mens zo menig beest:
Zie hier de proef. De bom barst uit:
't Kompas den wysneus 't verdre duid.
Dit zinne-spel, zo, rouw als klucht
Verdwynt (gelyk 't staat) in de Lucht