Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 18
(1899)– [tijdschrift] Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 293]
| |
Boontje komt om zijn loontje.Ter aanvulling van hetgeen door Dr. J.W. Muller in het Ndl. Wdb. III, 449 (volgens aanwijzing van Dr. G. Kalff) en in het Tijdschrift XIII, bl. 156 aangaande het sprookje van Ertje, Boontje, Strootje en Kooltje vuur is medegedeeld, moge de volgende vergeestelijking dienen, waarin alleen sprake is van Strootje en Kooltje vuur. Ze wordt aangetroffen in een liedboekje getiteld: Den Lieffelyken Paradys-voghel tot Godt omhoogh vlieghende, behelsende verscheyde Gheestelycke Liedekens, enz. ghecomponeert door den Eerw. Heere Daniel Bellemans, den iv. druck. Tot Brussel, by Jacob vande Velde, achter het stadt-huys' in S. Augustinus 1681Ga naar voetnoot1), bl. 38 en luidt: | |
Fabel van Stroyken ende Koltjen-vier Toe-gheeygent aen een Nonneken.Stemme: Somes nous pas bien heureux.
1[regelnummer]
Stroyken ende Koltjen vier
Ginghen wandelen te samen,
En sy kouten, en sy namen
Met malkander' groot playsier.
Koltjen-vier seyd' tegen Stroyken
V Geselschap doet my deught,
Als ick by u ben myn Proyken
Springht myn hertjen op van Vreught.
2[regelnummer]
Ick die altydt lagh in schouw,
Ick die altydt t'huys moest blyven
Ick magh nu genucht bedryven,
Ick magh wandelen gaen nouw,
Ick die dikwils word' gesteken
In Innokens Lolle-pot
| |
[pagina 294]
| |
Magh nu uyt gaen, magh nu spreken,
'k Ben nu uyt geraeckt uyt 't slot.
3[regelnummer]
Stroyken seyd' tot Koltjen vier
G'hebt myn stroyen hert' onsteken
Door uw soet en aerdigh spreken,
Uwe spraeck is vol plaisier,
Ghy zyt sulck' een soete Fieltjen
Soo vol van bevalligheydt.
'k Sweir u by myn stroye Zieltjen
Dat ghy zyt myn vrolyckheydt.
4[regelnummer]
Ick arm Stroyken die altydt
Decken moet de Boere-schueren,
En 't quaedt weder moet besueren
Magh nu zyn met u verblydt,
Die van Peerden ende Koeyen
Vuyl gemaeckt wirt in den stal,
Magh met u in welde vloeyen,
Ende maken bly gheschal.
5[regelnummer]
Koltjen vier seyt 'k ben soo bly
Dat ghy kont myn liefde voyen,
Dat gy mynen brandt doet gloeyen
Ende liefde draeght tot my.
My dunckt dat wy met ons byen
Soo vast zyn ghepaert aen een
Dat ons niemandt en kan schyen
Als de bitter doodt alleen.
6[regelnummer]
't Is ghebeurt op 't selve pas
Als sy soo fray kouten samen
Dat s'aen een Rivierken quamen
Daer geen Brugsken op en was;
Maer ons Stroyken seyd' coragi,
En zyt daer-om in gheen pyn,
Ick sal maken de passagi',
Ick sal zelf het Brughsken zyn.
7[regelnummer]
Stroyken gingh hem voor den Bruggh'
Over het Rivierken segghen, (l. legghen)
't Scheen aen Koltjen-vier te legghen, (l. segghen)
Gaet nu over mynen Ruggh',
| |
[pagina 295]
| |
Siet eens wat een goede Stroeyken
Dat 't al over hem laet gaen
Koltjen-vier geluckigh Proyken
Hoe staet u dat Stroyken aen.
8[regelnummer]
Koltjen-vier was seer playsant
Koltjen quam met groote schrede
Op de Stroeye-Brugg' getrede,
Maer het Stroyke ging in brant,
Koltjen-vier en Stroyken vielen
In het midden der Rivier,
Soo verdroncken deês twee zielen
Stroyken ende Koltjen-vier.
9[regelnummer]
Joncker Vier, en Jouffrou Stroy
Met een droncsken, met een spronghsken,
Met een loncksken, met een voncksken
Steken haest den brant in 't hoy,
Al is 't dat de Dochters schynen
Noch soo schoon, en noch soo moy
Hunne liefde sal verdwynen
Om dat alle vleesch is hoy.
10[regelnummer]
's Werelts liefd' is hoy en stroy
Die veel van de Wereldt houwen,
Die op 's werelts vreught betrouwen
Die betrouwen 't vier in 't hoy
Daerom is de Bruydt te prysen
Die haer hert bewaert in 't slot,
En op niemandt en wilt peysen
Als alleen op haren Godt.
Amsterdam. f.a. stoett. |