Tijdschrift van het Willems-Fonds. Jaargang 10

[p. 216]

Sterfgevallen.

Bij het ter pers leggen vernemen we dat de heer Lod. Ducatillon, secretaris van de Afdeeling Nederbrakel, den 12 Juli overleden is. Hij was het die, zonder den moed op te geven, gedurende jaren zijn kleine afdeeling in het leven gehouden heeft. Gelukkig hebben we reeds de verzekering dat zijn volharding niet vruchteloos geweest is.

_**_*

Den 17 Juli had de teraardebestelling plaats van den burgemeester van Tienen, den hr. Eug. Gilain. Dit afsterven is een groot verlies voor de liberale partij in het Brabantsch stadje, alsook voor het Willems-fonds waarvan hij sedert lange jaren lid was.

_**_*

Eenige dagen later overleed aldaar de heer A. Van Noten, stichter en oud-voorzitter der Tiensche afdeeling en van 1883 tot 1885 lid van het Algemeen Bestuur. Zijne begrafenis had den 28 Juli plaats.

_**_*

Te Oostende is den 27 Juli overleden de hr. A. Van Neste-Vitse, stichter, oud-voorzitter en eere-voorzitter van de afdeeling van het Willems-Fonds aldaar, oud lid van het Algemeen Bestuur. Hij was de inrichter van de eerste openbare wereldlijke school te Oostende, en aan hem zijn het openbaar onderwijs en de vrijzinnige gedachten veel verschuldigd. Uit naam van het Algemeen Bestuur werd een kroon op zijn lijkbaar neergelegd, en bij de begrafenis, den

[p. 217]

29 Juli, sprak de hr. G.D. Minnaert, Algemeen Voorzitter van het Willems-fonds, de volgende redevoering uit:

Mijne Heeren,

Bij de algemeene deelneming van diepen rouw, die de Oostendsche bevolking haar waardigen burger, den verdienstelijken Schoolopziener August Van Neste betoont, mag een woord van eerbiedige hulde van een ouden vriend en ambtgenoot, ook namens het Hoofdbestuur van 't Willemsfonds hier niet ontbreken.

Van Neste was niet alleen in Oostende met eere bekend, maar in heel de Vlaamsche schoolwereld. Nog in zijn hoogen leeftijd was hij een zeldzaam voorbeeld van frisschen en wakkeren ouderdom. Meer dan zes en tachtig jaren zijn over zijn hoofd heengegaan, en toch bleef hij, ondanks zijne langdurige werkzaamheid, zich voortdurend wijden aan de heiligste belangen van zijn volk. Waar het hem mogelijk was, het goede op te sporen, daar verzuimde hij nooit de gelegenheid het anderen aan te wijzen en mee te deelen, voegende bij het woord de daad, die den mensch veredelt. Van Neste was niet alleen een sieraad van zijn stand en van zijn betrekking, maar tevens een wijze raadsman voor velen. Begaafd met een diep gevoelig hart, een scherpziend oog, een practischen geest, bezat hij ook den tact, om af te dalen tot de kinderlijke ziel, er de sluimerende krachten op te wekken en ze tot bewustheid te brengen. De school was hem een tempel, de jeugd zijn dankbaar gehoor, de klasse zijn troon. Van welk een waarde is zulk een man, die duizenden harten het licht brengt, den blijden levenslust er doet ontvlammen! Welk een invloed kan zoo iemand oefenen, en heeft Van Neste geoefend, op verscheidene geslachten, voor het heden en de toekomst van heel een bevolking! De liefde en de kracht, waarmee zijn fijn gevoelend hart, zijn heldere geest zich wijdde, om het jonge geslacht op te leiden tot edeldenkende menschen, tot nuttige en waardige burgers, heeft iets dat wijst op een hoogere roeping!

Wie Van Neste zoolang en van dichtbij hebben gekend, zullen met mij getuigen van zijn voortreffelijke inborst, van zijn edel karakter; de onderwijzers der jeugd roemen zijn kiesche handelwijze, zijn beminnelijke terechtwijzing, zijn onschatbaren raad, den omvang en de volheid zijner paedagogische bekwaamheid; de Oostendsche Overheden zijn

[p. 218]

trouwe en stipte ambtsvervulling. Hij was de eerste, die in deze oude, heldhaftige veste, thans herschapen tot de schoonste der badsteden, de ware volksschool tot stand bracht; voor de verbetering en uitbreiding van dit volksonderwijs heeft hij geijverd, zijn beste krachten er aan besteed. De verstandelijke en zedelijke opbeuring van zijn minder bedeelde stamgenooten, lag hem zoo nauw aan het hart; trouw bleef hij er zich aan wijden tot zijn laatsten snik!

Met groote dankbaarheid zien wij terug op zulk een welvervulden levens weg. Reeds in 1863 sloot hij zich aan bij het Willems-fonds, de instelling. die zich de opbeuring en zedelijke verheffing van het Vlaamsche volk tot doel heeft gesteld. Aan Van Neste danken wij de oprichting der Oostendsche Afdeeling in 1880, het openen der eerste volksbibliotheek in 't volgend jaar, waaraan hij meer dan honderd nuttige werken schonk. Thans zijn er drie, die tot in de nederigste gezinnen het boek brengen, om er licht en leering, en stil genot te verspreiden. Van 1884 tot 1886 was hij lid van het Algemeen Bestuur. Sedert 1887 tot op den dag van heden is hij de eere-voorzitter dezer Afdeeling. Zeker een bewijs van een belangstellend hart, dat nog in hoogen leeftijd de kracht vindt tot nuttigen arbeid. Zulk een volhardende toewijding, zulk een edele handel en wandel hebben hem voor altoos de dankbaarheid zijner stadgenooten, de vereering zijner vrienden verzekerd.

In de volheid zijner jaren, aan den heerlijken avond van zijn langen levensweg, overladen met de zegeningen van een heele bevolking, zag hij zijn einde naderen. Vertrouwende op de stem van zijn binnenste, gaf hij zich over aan Hem, die dien dorst naar waarheid, dien drang tot goeddoen, die liefde voor licht in zijn borst had gewekt. Gelijk de ondergaande zon in heerlijken glans haar afscheidsgroet aan de aarde brengt, zoo vlood zijn ziel, in rustige verhevenheid langs den onbewogen Oceaan naar 't Rijk van vrede en eeuwige rust.

Vaarwel, trouwe, edele Vriend; zoolang het Willems-fonds in stand blijft, zal het de diensten niet vergeten. die Gij het zoo belangeloos gegeven hebt. Uw voorbeeld en uw geest toeve immer in ons midden. Vaarwel, dierbare Van Neste, vaarwel!