De Vlaamsche School. Jaargang 1

Verloting,
Het levensgroote marmeren borstbeeld van Th. van Ryswyck
door J.B. Dilis,

Een enkle steen, een naem wyst zyn gebeente,
En rondom ryst er menig grafkolom......
Maer aen zyn graf behoeft geen praelgesteente
't Pronkt in ons hert als in een heiligdom.

J. de Geyter.

Al is Van Ryswyck's graf verlaten, al wyst geen eerezuil, den dichter en het vaderland weerdig, de rustplaets van een onzer groote mannen, daerom heeft Vlaenderen zynen lieveling niet vergeten. Het volk, dat bovenal zynen dichter mint, heeft aen Van Ryswyck eenen eeuwigen gedenkzuil in zyn hert opgericht,



eenen gedenkzuil, die slechts met de uitroeijing van den Nederlandschen stam zal verbryzeld worden.

In vreugde of in leed, by elke nationale plechtigheid, by elk vriendenfeest, wordt de naem van Van Ryswyck herinnerd. Zyne liederen, die in ieders mond liggen, worden overal aengeheven, waer men de oude, vlaemsche rondborstigheid viert, en dan ook naer 's dichters eigen verlangen, wil men

‘.... onder 't drinken
Wel eens voor den zanger klinken
Van zoo menig vrolyk lied.’

En thans weêr, is de naem Van Ryswyck gehecht aen eene der edelste daden, waerop de Vlaemsche Beweging mag bogen: zyn borstbeeld moet dienen om de nederlandsche letterkunde te ondersteunen, waervoor de dichter zich heeft geslachtofferd.

[p. 15]

Een onzer yverigste medeleden, de beeldhouwer J.B. Dilis, overwegende hoezeer de verspreiding eener nationale lectuer de beschaving des volks moet bevorderen, besloot door een tot nu nooit gewaegd middel, de nederlandsche litteratuer aen te moedigen. De letterkundige afdeeling der St.-Lukas gilde, de Violiere, bezit eene bibliotheek, bestemd om de leeszucht meer en meer in hare leden op te wekken; deze bibliotheek zou door 's kunstenaers talent vergroot worden: hy schonk het door hem verveerdigde marmeren borstbeeld van Van Ryswyck, om eene lotery te openen, waervan de opbrengst tot het aenkoopen van nuttige boeken moet dienen.

Edele daed, die alleen van 's kunstenaers verhevene gevoelens getuigt, en reeds onze volle erkentenis verdient! Als beeldhouwer eventwel, zyn wy den heer Dilis meer verschuldigd. Zyn werk, onder het kunstmatig oogpunt beschouwd, verdient den grootsten lof. Ja, dit is Van Ryswyck wel, de luimige dichter! Begeesterd heft hy het hoofd op, terwyl de lach welken om zynen mond speelt, dien diepen spotlust aenduidt, welke tot in de minste zyner voortbrengselen doorstraelt; zyn wydgeopend oog schynt door het ruime te dringen; doch de kalmte, over het gansche wezen verspreid, drukt uiterst wel die scheppingskracht uit welke Van Ryswyck tot den hoogsten graed bezat. In een woord, dit borstbeeld herinnert ons den volksdichter in een dier luimige oogenblikken, waeraen wy een groot deel zyner meesterstukken verschuldigd zyn.

Als Gildebroeder, als Vlaming, wenschen wy den heer Dilis geluk over zyn schoon, zyn kunstig werk. Ook twyfelen wy niet of al die de nationale letterkunde behertigen, zy die onzen volksstam aengekleefd zyn, zullen, door hunne goedjonstige ondersteuning, de edele, de goede daed van ons geacht medelid vruchtbaer maken.

P. Génard.