Een genrestuk van Murillo.
Bartholomaeus-Esteban
het spaensch paedje; schildering door murillo; houtsneê door d. verest.
Murillo, de grootste der Spaensche schilders, de uitmuntende kolorist voor wien wy Vlamingen zulke toegenegenheid gevoelen daer de verdiensten zyner schildering zoo wel met die onzer Nationale School overeenstemmen, zag te Sevillia in 1618 het licht, en ontving de eerste lessen van een zyner bloedverwanten, Juan del Castillo. Van alle middelen beroofd, begaf hy zich, toen hy nauwelyks den ouderdom van 16 jaren bereikt had, naer Madrid alwaer hy het geluk genoot eene milde bescherming te vinden by zynen beroemden landgenoot, den schilder Velasquez. Talryke bestellingen vielen hem hier ten deel, en weldra werd hy in zyn vaderland herkend als het hoofd eener school die weerdig hare plaets tusschen de italjaensche en de vlaemsche, ging innemen.
Even als alle groote meesters, beoefende Murillo verscheidene vakken der kunst: het genre, het portret en de groote kerkschildering, door welke laetste hy zich eenen roem heeft verworven welke met dien der vermaerdste schilders der andere scholen gelyk staet. In het genre heeft hy zich eenen niet min achtbaren naem verschaft: zyne bedelaren zyn wereldberoemd.
De plaet welke wy hier mededeelen, is verveerdigd naer eene schepping van denzelfden meester. Ditmael heeft Murillo eene andere klasse der samenleving voorgesteld, dan diegene welke hy gewoonlyk op zyne genrestukken vereeuwigde: een jeugdig paedje en eene freule, zie daer het eenvoudige onderwerp waeraen hy den gloed van zyn uitmuntend koloriet heeft verleend.
Gelyk men licht zal bevroeden, is Murillo's Paedje meermaels in plaet gebracht geweest. Diegene welke hier wordt medegedeeld werd door den heer Verest, van St-Nicolaes, leerling der Koninklyke Akademie van Antwerpen, in hout gesneden. Dezen jeugdigen plaetsnyder mocht het gebeuren ten jare 1856 eenen eersten prys der gravuer weg te dragen, en sedert dien heeft hy zyne studiën gewetensvol voortgezet; met moed en volherding, zal hy buiten twyfel eensdaegs tot eer verstrekken aen de klas welke, met zoo veel kunde en talent, door den heer Hendrik Brown wordt bestierd.
België bezit niet vele tafereelen van Murillo; onder diegene welke onze openbare gestichten versieren, tellen wy het schoone doek: St-Franciscus van Assisen, dat in de hoofdkerk van Antwerpen naest Rubens' onvergelykbare Afdoening van het kruis geplaetst, deze gevarelyke buerschap niet schynt te duchten.
Auteursrechtvrij