De Vlaamsche School. Jaargang 4

Kunst- en letternieuws.

Men leest in een fransch dagblad van Antwerpen:

‘Sedert eenigen tyd had een onzer vruchtbaerste schryvers, M.a. Snieders Jr. geen teeken van leven meer gegeven; zyn laetste werk de Verstooteling dagteekende van 1856. Heeft de auteur al dien tyd in ledigheid doorgebracht, of wel heeft hy zyne uitspannings-uren besteed aen het verzamelen van nieuwe bouwstoffen, om onze jonge letterkunde met eene nieuwe reeks verhalen te verryken? Dat weten wy niet, doch wat wy kunnen verzekeren, zonder vrees van tegengesproken te worden, is, dat zyne rust of beter zyn stilzwygen, niet is verloren gegaen. Dezer dagen heeft de schryver by MM. J.P. van Dieren en C.^o eene bevallige novelle uitgegeven, getiteld Fortuinzoekers, die onder een letterkundig oogpunt, op verre weg alles te boven gaet wat hy tot nu toe publiceerde.

Eene verhevene gedachte heeft dit bevallig boek doen ontstaen. De schryver wil zyne landgenooten inlichten over de gevaren der landverhuizing en der ongelukken, welke zy na zich trekt, en wy gelooven dat hy hierin ten volle gelukt is. Zyn styl is eenvoudig, zonder pretentie; zyne beelden zyn bewonderensweerdig gekozen en de woorden, welke hy in den mond zyner verschillige persoonagiën legt, spreken tot het hert.

Evert en Begga, Daniël en Heva zyn beelden welke men by de eerste ontmoeting bemint; men is door meêlyden getrokken naer dien goeden ouden Broncke, de blinde grootvader der kleine Heva, terzelfder tyd dat men Rossen Huib en de schoone Monica beklaegt. Wy houden meer van deze eenvoudige novelle die tranen storten doet, dan van vele romans met groot effekt; hier bevindt men zich in het midden van zoete en goedhertige wezens welke men lief heeft, terwyl dat men daer dikwyls niets dan de afschuwelykste schelmen tegenkomt.

Wy wenschen M. Snieders geluk in den nieuwen weg dien hy nu betreedt, en wy hopen dat de Fortuinzoekers de laetste bloem niet zyn zal, welke hy er zal plukken.’

- In een Gentsch blad, leest men het volgende:

‘Onlangs werd te Brussel de bibliotheek van wylen den heer Van der Elst verkocht. De kataloog was verveerdigd door den heer Heuschner, boekhandelaer aldaer, en droeg: N.^r 25^bis Six grandes et petites miniatures coupées d'un manuscrit bas-allemand du XVI^e siècle. Dit nummer liep voor 36 franks af, en de gelukkige kooper was de heer Prof. Serrure, van Gent, die de eenigste van al de aenwezige persoenen had opgemerkt, dat het brokstukken waren uit een sierlyk geënlumineerd handschrift van Ruysbroek en van broeder Jan “den goeden kok” van Groenendale, twee onzer beste middeleeuwsche prozaschryvers. Op twee dezer bladen perkament ziet men den “goeden kok” afgebeeld, midden zyne keuken biddende, schryvende of het eten bereidende. Het handschrift is uit het begin der XV^e eeuw.

De heer Duquesne, boekhandelaer, te Gent, kocht: l'Oraison de Maistre Patrice Cock-Bure, ecossois, de l'utilité et exellence du verbe divin, à Gand, par Henry van der Keere, 1558. Hy betaelde het eenen zeer hoogen prys; men verneemt echter dat dit eenig bekend exemplaer van een belangryk werkje op de verkooping Borluut van Nortdonck een paer honderd franken meer zou gegaen zyn.’

- Verschenen: Het Meilief van Geelen, Limburgsche zedenschets onder het fransch beheer, door Ecrevisse, vrederegter te Eecloo, schryver der Bokkenryders, der Teuten, der Verwoesting van Maestricht enz. Gent, hy I.S. Van Doesselaere, kleine Botermerkt, 4. 208 bladz. engelsch formaet, met eene fraeije teekening van Prof. J.B. Lammens. Prys: 2 franken.