De Vlaamsche School. Jaargang 7

Twee konferencien voor den watersnood.

Onze gunstig gekende vlaemsche romanschryver M. August Snieders, heeft dezer dagen in Holland twee konferenciën gegeven, ten voordeele der ongelukkige slagtoffers van den schrikkelyken watersnood welke onze noorderbroeders geteisterd heeft.

De eerste dier konferenciën had zaturdag ll., 16 meert, te Breda plaets, in de bovenzael der Sodaliteit. De zael, welke met het puik der bredasche bevolking was vervuld, was hoogst doelmatig versierd. Langs weêrszyden van het spreekgestoelte stonden de borstbeelden van koning Leopold en van koning Willem, beide omkransd met eene frissche lauwerkroon. Achter de twee beelden verhieven zich trofeën van belgische en nederlandsche vlaggen. Dat was inderdaed een opregt verbroederingsfeest.

Het stuk dat de schryver opzettelyk voor die konferenciën verveerdigde, is eene novelle getiteld Sneeuwvlokske. Het is een eenvoudig doch roerend tafereel uit de overstrooming, en genoot den grootsten byval.

Na het eindigen van het liefdadige feest, greep er een vriendenmael plaets, waerop een aental toasten werden ingesteld; die van M. Leclercq, kommandant der koninklyke militaire Akademie van Breda, verdient hier wel bewaerd te blyven: de achtbare krygsman dronk ‘aen het belgische leger, naest hetwelk wy, even als te Waterloo, nogmaels op het slagveld hopen te staen als de vyand mogt opdagen.’ Die toast werd geestdriftig toegejuicht.

Den volgenden avond trad M. Snieders in den Casino, te 's Hertogenbosch op. Zie hier wat een plaetselyk blad, De Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche Courant, over dit feest zegt:

‘Al wat deftig, al wat vriend of vriendin der nederlandsche, en dus ook der verwante vlaemsche letterkunde en tael is, was tegenwoordig om den landgenoot, die reeds zoo veel van zich deed hooren, zelf te hooren spreken.

Zyne eerste lezing was gewyd aen het leven en de werken van wylen den onvergetelyken vlaemschen dichter Theodoor van Ryswyk; geene dorre verhandeling werd den hoorders opgedischt, maer hun een geleidelyk, afwisselend, goed geschakeerd verhael gegeven van des dichters leven en zyn, van zyne werken, met aenhaling hunner schoonste plaetsen en eindelyk van de diep ongelukkige laetste dagen zyns levens en zyn even ongelukkig afsterven.

In de tweede afdeeling gaf hy lezing van zyn Sneeuwvlokske. Hy schetste daerby een in zyne gloeijende en verheven verbeelding gewrocht tafereel uit de laetst plaets gehad hebbende overstrooming en watersnood, dat op waerheid gegrond, om zyn boeijenden styl en des schryvers

[p. 48]

gevoelvolle meesterlyke voordragt, door de talryke hoorders algemeen werd toegejuicht.

Steeds zal het edel werk en deze voordragt des begaefden schryvers, by de ware vrienden van de nederlandsche en vlaemsche letterkundigen in aengename herinnering blyven, en indien hy aen het algemeen verzoek voldoende, zyn Sneeuwvlokske in druk geeft, dan wenschen wy het als een aendenken in aller handen.

De commissie, voor hel inrigten van den avond, bestond onder ander uit Jhr. de Kuyper, burgemeester; generael baron van der Duyn van Maasdam; Jhr. van Meeuwen; Jhr. Verheyen; Rouppe van der Voort; Nap. Sassen, lid der eerste Kamer, enz. Een aental dezer persoonen woonden het eetmael by, waertoe Z. Exc. de gouverneur der provincie, den volgenden dag, den schryver uitnoodigde.’

Wy willen hier enkelyk nog byvoegen dat de beide konferentiën ruim 600 guldens hebben opgebragt, en wy achten het onzen pligt, M. Snieders, in name van de slagtoffers der overstrooming, hier voor zyn menschlievende werk openlyk dank te zeggen.

Beide leesavonden zullen by onze noorderbroeders eene aengename en dankbare herinnering achterlaten, en den band waermeê noord en zuid van natuerwege aen elkander verbonden zyn, des te nauwer toe halen.

F.V.C.