Kerslied.
Een kerslied is in Vlaenderen eene volksbehoefte. Geen arm en lydend kind dat niet, in het midden van de ellende die het gure jaergetyde mede brengt, nog blyde toonen weet te vinden om de geboorte van het arm en lydend godlyk Kindje te bezingen. De oude kersliederen, die meestal gezongen worden, waerschynlyk door de overlevering verbasterd, zyn zoo gebrekkig, dat het onmogelyk is van er noch dichtmaet, noch goeden zin in te vinden. Overtuigd dat er door middel van eenvoudige en goed verstaenbare kersliederen een schat van goede gedachten en edele gevoelens onder het volk te verspreiden is, ondernam men te St-Nicolaes, in 1856, van nieuwe kersliedjes te leeren aen de arme kinderen. Het volgende werd gemaekt door den heer Louis Janssens en door den eerwaerden heere Cooreman, professor by het klein seminarie, verdienstvollen toondichter, op muziek gezet.
Men leerde het nieuw liedjen aen de kinderen der zondagscholen die rond de drie duizend leerlingen tellen. Deze kleine liefdadige onderneming werd met eenen onverwachten uitval bekroond. Geheel de arme bevolking der stad zong het nieuw kersliedje. Men hoorde het dagelyks op de straet. Sinds dien tyd leert men jaerlyks een nieuw kersliedeken aen de arme leerkinderen der zondagscholen en men bemerkt met genoegen dat de liederen der verloopene jaren vast in het geheugen blyven. Op die manier verspreid zich door het land van Waes een heele nieuwe keus van nieuwe christelyke volksliederen.
Adeste fideles....
Refrein.
Komt, geloov'gen, altegader
Komt, verheugd, naer Bethleëm!
Treedt het arme kindje nader:
't Is uw' God, eerbiedigt Hem!
Koepletten.
Ziet hoe daer de grootsche koning,
Die 't bevel aen de eng'len geeft,
Eenen stal voor eerste wooning,
En voor wieg een kribjen heeft!
Om den hemel ons te winnen
En te toonen door zyn' leer
Hoe wy de armoê moeten minnen,
Daelt hy uit den Hemel neêr!
't God'lyk Kindjen is geboren:
Zingen in verrukte kooren
Auteursrechtvrij