Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De Vlaamse School. Nieuwe reeks. Jaargang 4 (1891)

Informatie terzijde

Titelpagina van De Vlaamse School. Nieuwe reeks. Jaargang 4
Afbeelding van De Vlaamse School. Nieuwe reeks. Jaargang 4Toon afbeelding van titelpagina van De Vlaamse School. Nieuwe reeks. Jaargang 4

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (8.45 MB)

Scans (392.45 MB)

ebook (8.77 MB)

XML (0.84 MB)

tekstbestand






Genre

proza
non-fictie

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De Vlaamse School. Nieuwe reeks. Jaargang 4

(1891)– [tijdschrift] Vlaamsche School, De–rechtenstatus Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Sterfgevallen

De beeldhouwer Aimé Millet, overleed den 14n Januari, op 75jarigen leeftijd, te Parijs. De Appolo tusschen twee Muzen, die het groot opera van Parijs versieren, en het zittend Beeld van Chateaubriand, te St-Malo, zijn werken van dezen kunstenaar. Het Musée du Luxembourg bezit van hem eene Verlatene Ariadne en eene Vluchtende Kassandra.

Jean-Louis-Ernest Meissonier overleed te Parijs, den 31n Januari 1891. Hij was geboortig van Lyon, waar hij het eerste daglicht zag op 21 Februari 1811. Na korten tijd in het werkhuis van den schilder Leon Gogniet, te Parijs, doorgebracht te hebben, ondernam Meissonier eene kunstreis van korten duur in Zwitserland en in Italië, en zond hij reeds in 1834 zijne eerste schilderij naar het Salon van Parijs; zij stelde twee Vlaamsche burgers voor door hunnen burgemeester op bezoek ontvangen, en werd het eigendom van Sir Richard Wallace. Deze eerste schilderij gaf reeds de maat der buitengewone kunde en handvastheid des jongen kunstenaars, niet minder dan van zijne persoonlijkheid en zijne stoutheid om met de overlevering af te breken en anders te schilderen dan in den toen heerschenden trant. Tusschen de reeks schilderijen in denzelfden aard als het bovengenoemd bezoek bij den burgemeester, muntte een Plaatsnijder uit. Messonier stelde zelf dit gewrocht op zoo hoogen prijs dat hij het nooit heeft willen afstaan, niettegenstaande de aanzienlijke sommen gelds die hem ervoor aangeboden werden. Naar het schijnt zou de kunstenaar deze schilderij met meer andere zijner werken aan den Staat vermaakt hebben.

Emiel Blauwaert, de gevierde Vlaamsche zanger, overleed den 2n Februari te Sint-Gillis, in den ouderdom van slechts 45 jaar. Hij was geboren te Lokeren in 1845. Blauwaert begon zijne kunstenaarsloopbaan als viool in het orkester van den Vlaamschen Schouwburg te Brussel, waar hij voor de eerste maal als zanger optrad. Men voerde het opera Frans Ackerman, van Karel Miry, op. De zanger, die de hoofdrol moest vervullen, werd ziek. Blauwaert leerde op eenige uren de rol aan en kweet zich dapper van zijne taak. De viool werd ter zijde gelegd en de zanger trad de wereld in, verscheen in verscheidene tooneelzalen van Holland, en toen Peter Benoit het eerst zijn groot oratorio De Oorlog opvoerde, vertolkte Blauwaert de rol van den Spotgeest. Nooit zal die zang met meer kleur en karakter weergegeven worden, de kunstenaar wist zich zoozeer met het ideaal der twee dichters van dit meesterwerk te vereenzelvigen, dat de rol voor hem scheen geschapen te zijn; ook is het van dit oogenblik dat hij buitengewone beroemdheid verwierf. Hij vertolkte met den meesten bijval de werken van Wagner en andere groote meesters, in de Concerts populaires van Brussel, bij Lamoureux, te Parijs, waar hij de rol van Frederik uit Lohengrin vervulde, in het Eden Theater; in de Albert-Hall, van Londen, te Weenen, te Berlijn en eindelijk op het tooneel van Bayreuth, waar hij in Parsifal speelde, tijdens het schitterend tooneelsaizoen van 1889. Zoowel door zijnen rondborstigen omgang als door zijne begaafdheid en zijn talent, had Blauwaert de toegenegenheid weten te winnen van allen die hem omringden.

De Antwerpsche kunstliefhebber Edward Kums, wiens rijke verzameling wereldberoemd is, overleed op 10 Februari 1891, op 80jarigen ouderdom. Sedert lange jaren had hij er zich op toegelegd werken van eerste meesters aan te schaffen, ook bevat zijn kabinet, waar meer dan honderd schilderijen van oude, en bijna zooveel van hedendaagsche meesters prijken, geen enkel stuk dat zijne plaats in het rijkste Museum niet zou vinden. Buiten die schoone verzameling van doeken en paneelen versieren nog tal van zeldzaamheden en prachtstukken, als tapijten, bronsen, porseleinwerk, meubelen, enz., de prachtige woning van den heer Kums.

De toonkunstenaar Joannes Verhulst, is in den Haag overleden, op 75jarigen leeftijd; deze kunstenaar heeft eenen grooten invloed uitgeoefend op de ontwikkeling der Nederlandsche toonkunst, zoowel door zijne werken en door het vormen van meer dan een jongen componist, als door de meesterlijke leiding van groote muzikale uitvoeringen. Symphoniën, ouverturen, psalmen, kerkmuziek en talrijke Nederlandsche liederen van hooge waarde, liet hij na.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken