kunstecho's [vervolg]
de kosmos neerpent, gehoorzaamt aan meer recente wetten. Het lijkt haastiger en beknopt, zonder omhaal, en ergens onrustig, zelfs onrustwekkend en met dramatische metaforen bevolkt. Notebaert ontkomt niet aan de geheimzinnige correlatie tussen de idee en het geschrift. Inhoud en vorm regelen elkaar.
Jarenlang is hij naar dit moment in zijn carrière onderweg geweest.
... Hard werk in de branche van de tapijtweefkunst verplichtte hem zich te schikken naar de stugheid van het materiaal maar het prikkelde ook zijn vindingrijkheid. En het verluchten van gezochte bibliofiele uitgaven maakte hem vertrouwd met de onbeschrijfelijke grenzen tussen wit en zwart. Zo leerde hij een pen hanteren ter breedte van een borstel.
... Notebaert graaft nu naar de kern van zijn ervaringen. Hij wil komen tot een synthese van het menselijk gebaar. Ook de soepelheid waarmede hij zijn ideogrammen neerschrijft, verbergt vijftien jaar verbeten werk. In de grote traditie van het expressionisme kleurt hij de bekende thema's met persoonlijke ontroering.
... Aan de vormgeving is te bemerken dat de jaren niet hebben stilgestaan. Het palet en de schriftuur schijnen zich niet meer te voegen naar de oude wetten. Het tachisme en de action painting kwamen hier voorbij. ‘De roeier’ van Notebaert en deze van Ensor bevaren verschillende zeeën...
... Op Marcel Notebaert zijn de woorden van Albert Westerlinck van toepassing: dat hij zich volgeling bekent van het universeel syncretisme van deze tijd. Het eeuwen ver strekkend ideeëngoed wordt ook door hem creatief verwerkt, met een onoverzienbare toevloed van historische waarden die, samengaand met ons koortsachtig futurisme, van onze tijd de fundamentele en rijke paradox vormen.
... Doorheen het plastische denken van Marcel Notebaert leest men de conjunctie af tussen schilderkunst en wijsbegeerte. De twijfel nopens de bestaansreden van de dingen, de existentiële angst, de broze kurve van de hoop hebben zijn jongste werk grondig geraakt. Het antwoord dat hij geeft, is niet alleen dat van elk artiest; twijfel voor twijfel, vrees voor vrees, hoop voor hoop; het is ook en vooral het antwoord van een schilder. Notebaert antwoordt met kleur en compositie, met ritme en vitaliteit omdat deze van zijn werk de echte bestaansreden zijn.
‘The rest is silence’.
Auteursrechtelijk beschermd