Frater Jozef Bossaert
schilder-decorateur, graficus
Geboren te Gent, 8 juli 1915. Trad in de Congregatie van de Fraters Maristen. Na de Normaalschool te Aarlen, studeerde hij aan het Hoger Instituut St.-Lukas te Gent, onder de leiding van Gerard Hermans, Michel De Loore en Maurice Tilley. Verbleef in Wallonië, Zuid-Frankrijk en Italië en is thans sedert 1955 gevestigd in Nederland, Atelier ‘De Westerhelling’, Sophiaweg, 4, Nijmegem.
Akief als schilder-decorateur en graficus. Zijn voorkeur gaat naar boekillustratie, gelegenheidsgrafiek, hout- en linosnede en in de laatste jaren ook collages. Het religieus motief domineert in zijn werk.
Exposeerde in België te Gent, Zele, Wervik, Fauvilers, Brussel (Congressenpaleis en ‘Caryatide’); in Nederland te Nijmegen, Arnhem, Azelo en Huissen; in Italië te Rome. Werken in particulier bezit in België, Nederland, Italië, Duitsland, Frankrijk, Congo, Mexico en Ceylon.
Als frater marist werd ik naar Nederland gezonden om er les te geven in ‘esthetische vorming’, in een nieuw gesticht pensionaat te Nijmegen.
In Nederland ontmoet men wel meer dan in België belangstelling vanwege de bevolking voor de kunst en ook vanwege regeringszijde wordt er meer gedaan voor de kunstenaars, meen ik. Men denke maar eens aan de 2% op de kost van de officiële gebouwen, bedrag dat moet bestemd worden aan de verfraaiing van de lokalen door een of ander kunstwerk, of aan de tot 30% regeringssubsidie bij aankopen op verschillende tentoonstellingen, enz. Anderzijds zit men wel meer vast aan strengere wetsbepalingen en vele voorschriften, daar waar in België meer vrijheid wordt verleend.
Mijn standpunt tegenover de hedendaagse Vlaamse cultuur is er een van grote bewondering voor wat er over het algemeen gepresteerd wordt op kunstgebied, maar ook van verbazing, dat er zo weinig in het buitenland wordt gedaan om die cultuur een verdiende bekendheid te geven. Kunnen onze ambasades in het buitenland niet actiever zijn op dat gebied? Kunnen de Vlamingen zelf, die in het buitenland vertoeven als geleerden, industriëlen, missionarissen en vooral kunstenaars, niet méér doen om de cultuur van hun moederland in hun nieuw ‘vaderland’ te verspreiden en te leren kennen en waarderen?
Het tijdschrift ‘Vlaanderen’ ware een zeer geschikt en gewaardeerd kunsttijdschrift om ook in het buitenland verspreid te worden, indien er achteraan in drie talen een korte inhoud zou verschijnen van de bizonderste artikels (zoals in Graphis).
‘De Westerhelling’, Sophiaweg, 8, Nijmegem, Nederland.
Fr. Jozef Bossaert in zijn atelier te Nijmegen, 1967
Fr. Jozef Bossaert: ‘Christusmasker’, monotype, 1967
Auteursrechtelijk beschermd