De schilder en de muziek: twee aspecten
Giorgione of Titiaan of beiden: ‘Het concert’ (Firenze, Pitti). Muziek als uitdrukking van een bovenaards hunkeren. De monnik, de handen nog op de toetsen, is als in extase verloren. De jongeling blikt onverschillig, de man in het volle leven is diep beroerd. De ene bleef de klank in het oor, de andere ging ze naar de ziel. D'Annunzio heeft in zijn roman ‘Il fuoco’ over dit schilderij een prachtige bladzijde geschreven.
Giorgione of Titiaan of beiden: ‘Landelijk Concert’ (Parijs, Louvre). Hier klinkt, buiten elke vergankelijkheidsgedachte, het lied van het aardse geluk, verheerlijking van de natuur, de muziek, de liefde, symfonisch georkestreerd met de harmonie der kleuren en het ritme van de lijnen.
Auteursrechtelijk beschermd