Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio P1r]
| |
Op den Regel: Geluckigh is het lant, daer sulcke volck'ren woonen?
DIe heeft in sijne macht alles groot, sterck te maken,
Heeft sijn scheps'len ghestelt, ordre in alle saken:
Want alle ist sijn werck, hy regeert Hemel, Aerd,
En geeft sijn ordre goet, die hoogh en lage raeken,
Op dat sijn Koninckrijck sou werden hoogh vermaert,
Stelt Keyser, Koningh, Prins, die voeren Scepter, Swaert.
Welck naer de Suntvloet is uyt Chams gheslacht begonnen
Met Nimrot, machtigh groot, soo d'Heyl'ge Geest verklaert,
Maer nu in dese tijdt wert seer machtigh bevonnen,
Wtgespreyt, tot den op, en ondergangh der Sonnen,
Dit is Gods Dienares, soo Paulus heeft beschreven,
Die haer naer Gods bevel dees Ampten onderwonnen
En gebruycken het Swaert, gelijck haer is ghegeven,
Tot straf van 't quade Volck, die daer voor moeten beven,
Tot scherm van 't goede Volck, sy haer vreed'lievigh toonen,
Doen Vaderlijcke daedt, aen die Gods Wet aenkleven:
Geluckigh is het Land, daer sulcke Volck'ren woonen.
Daer werden opgeheft by veele Heyl'ge handen,
Van die door liefd' tot Godt en haren naesten branden,
Daer heeft gerechtigheyt maet, wicht, met waerheyts-ijck,
Daer komt den zegen Gods drijven op hare stranden,
Daer wert op dese aerd' ghebout Godts Koningrijck,
Daer werdt ghehoorsaemheyt gheoffert sonder wijck,
Daer werdt des Heeren naem van elck ghe-eert blymondigh,
Daer bidtmen: Heer, op d'Aerd, u wil gheschie: ghelijck
Die inden Hemel doe, daer hoortmen Leeraers bondigh,
Die ons des Heeren wil en Wet verklaren grondigh,
Tegens verleyders valsch, die komen in deuchts schijn,
Tegens die hem vergrijpt in vuyle wercken sondigh,
Tegens die d' overdaedt ghebruyckt met Bier of Wijn,
Tegens de valsche tongh die quetst ghelijck fenijn,
Tegens die 't quaet heet goet, en 't goet met quaet belonen,
Op dat elck mochte vry blijven van schand' en pijn:
Geluckigh is het Land, daer sulcke volck'ren woonen.
| |
[Folio P1v]
| |
Daer moet del fellen Mmars met sijn Trauwanten vluchten,
Wt Steden groot en sterck, uyt Dorpen en Gehuchten,
Der wert d'Acker geploeght, gezaeyt, geoegst daer naer,
Het honger-scherpe swaert, en doet daer niemant suchten,
De Heere zegent 't Landt, en maecket zaet vruchtbaer;
Soo dat een hondertfout kan leveren aen haer
Die dit hebben gezaeyt, om drincken of om eeten,
En soo daer noch ghebreck by een'ge arme waer
En sijn noot werdt bekent, sal niet worden vergeten,
Maer uyt ghemeene liefd', sijn nootdruft toegemeten
Dat by d'Ontfanger is, een ghever stracks ontrent,
En soo hy 't wel ghebruyckt, ten werdt hem niet verweten:
Daerom Gods milde handt sijn zegen tot ons went,
Wt Landen veer van hier veel goed'ren tot ons sent,
Daer aen winnen haer broodt veel duysenden personen,
En d' onse varen uyt by na tot 's werelts endt,
Geluckigh is het Land, daer sulcke Volck'ren woonen.
Prince.
Den Geest die Pinxster-dagh d'Apost'len quam bevloeyen,
Die Ondersoecket Al, doet d'Acoleyen groeyen,
En ander Blommen meer, 't Angier en Wijngaert-ranck,
En doet Spelkorens-boom opwassen ende bloeyen,
Daer voor den Opper-Prins wy gheven lof en danck,
En bidden dat hy ons bevrijdt voor Oorloghs dwanck,
En ons in desen Thuyn gheeft vreed' in onse daghen:
En in ons al vernieuwt een innerlijck verlanck.
Tot hem, die 't sware kruys voor ons sond' heeft ghedragen,
En met nag'len doorboort, wiert aen het kruys gheslagen,
En liet op'nen sijn borst ghelijck een Pellicaen:
Soo sal binnen ons Landt niemandt hebben te klaghen,
Soo sal Eendracht met Macht, alhier wel blijven staen,
Soo sal Gods goede gunst nimmermeer van ons gaen,
Maer met des Wijsheyts Geest, d'overheyts hert bekroonen;
Dan salt Naebuerigh Volck alomme doen vermaen,
Geluckigh is het Land, daer sulcke Volck'ren woonen.
Naem-spreuck: Iders Spoet Aensiet. Jan Pietersz de Does. |
|