Steadmans Alice
Toen in 1967 Ralph Steadmans editie van Lewis Carrolls Alice's Adventures in Wonderland verscheen in een indrukwekkend groot formaat boek was het al snel duidelijk dat Steadman met zijn tekeningen wraak nam op het feit dat hij niet zelf de tekst had geschreven. Het boek was hem zo vertrouwd, schreef hij in zijn inleiding, dat hij het gevoel had tekeningen te maken bij iets van hemzelf. Van de vele tekenaars die Alice in Wonderland, Through the Looking-Glass en The Hunting of the Snark hebben geïllustreerd is Steadman zeker de eigenzinnigste en gedurfdste, zich uitlevend op paginagrote tekeningen, meerdere malen over twee pagina's. Steadman maakte van de figuren (The Hatter, The Cheshire Cat, The Duchess, The Dormouse) figuren naar zijn zin, zodat de Cheshire Cat een altijd breedlachende televisieomroeper wordt. Alice ziet er bij Steadman niet altijd even aantrekkelijk uit, maar soms is ze een juvenile schoonheid met lang blond haar die Victoriaans-zedig in een boot kan zitten met de in een schaap veranderde Koningin. Op de tekening van Alice in de trein-scène (zonder kaartje) lijkt ze op Virginia Woolf. Van de ridder heeft hij onomwonden Carroll zelf gemaakt, zodat het afscheid in Through the Looking Glass nu niet anders gelezen kan worden dan als een afscheid van Alice' kleine-meisje-stadium. Nadat Steadmans Aliceboeken eerst afzonderlijk waren verschenen zijn ze nu samen in één deel uitgegeven door Jonathan Cape in een prachtig, duurzaam boek: The Complete Alice & The Hunting of the Snark. Natuurlijk staat hierin ook het ooit door Carroll niet opgenomen, en zo'n tien jaar geleden teruggevonden, hoofdstuk ‘A Wasp in a Wig’. (366 p., f63,45)
Auteursrechtelijk beschermd