De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

120. Adriaan aan zynen Zoon.

Blok nagt en dag, myn Zoon; hebt gy wat leerens lust,
De langste dag valt kort: een deel van onze rust
Moet aan den arbeid gaan. Zegt iemand dat studeren
Uw zinnen krenken kan, en al uw kragt verteren,
Zoo geef hem geen gehoor; slaa handen aan de ploeg:
Wie dikwyls rust, myn Zoon, die vordert niet genoeg.