[p. 124] | |
Boere vryagie
| |
[p. 125] | |
Op sen steemans + opgeset!
En je haer dat is eschoren
Net op 't midden van je oren,
En je taal is so eleerd
Of je school had estudeerd.
KRELIS
3.
Wel hoe scheerjese ook, trijn! +
Heer, wat ben je byster spijtig, +
'k Loof je wilt, als pier en styn,
Op sen steeds evreen sijn. +
Kom, kom, geef me maar ien soen,
'k Seltje op sen steeds wel doen
Wangt ik heb raijs + veertien dagen
Teun er melk in stee + gedragen:
'k Weet hiel wel op wat fetsoen
Dat et tans de steeluy doen.
TRIJN
4.
Foey, foey, veegje neus eerst of,
Want je lijkme vry wat snottig
En je baert die sit vol stof.
Neen kees, jy begind te grof.
Al te haestig is niet goed,
En te veul dat smaekt onsoet.
Maer wie komt daar gintse lopen?
Jonge, 't lykt wel soo'n versopen
Wael of fransman. 't Is soo'n snaak,
Wangt ik hoor et an' sen spraak.
| |
[p. 126] | |
TWEEDE TONEELMEGGELS JANVois: Wel kees men vryer1,
Eb 'k ik maijn fleske
Was nau men teske
So pestig niet geleegd, +
'k En sau gien ontsvod sain
Van nog ien potte waijn
Door 't kielgat een te stauwen, +
Maar men en wil 's aan maijn
Te kwaad niet auwen. +
2.
Ba sinte stieven, +
'k Ik pays, ik oor nog klank. +
Doar es nog lieven
Doar 's nog een betske drank. +
A, edel schoene waijn,
Oe sterkt de kragt mijn braijn, +
Gay elpt mijn ert aan 't springen.
Kom 'k sal iens vray van payn
Ien airke singen.
| |
[p. 127] | |
Vois: Als Baggus eerst ter waereld is gekomen1.
Boachus gaf ons deuse goaven
Voer den durst en tot vermoak,
Om den droege kiel te loaven,
Want doar es gien froaijer soak
Als bay dit schoen nat
Ien ielen dag te zaijn:
Et verjoagd de sorregen en alle paijn.
2.
Iedel vogt, zo vol van woarden,
Als 'k ik sie aw schoen coleur
Agt 'k ik gien vermoak op oarden,
Niets passeerd + au frisse geur.
Ba, dat teugske smoakt
Of 'k ik maijn mond
Vol van goden nektar vond. +
| |
[p. 128] | |
Vois: Wel mike stout etc.TRIJNWel Kees, bedaar,
Dat dunkt me seper + aardig,
Dat is ien oortje + waardig.
Wel die taal is raar.
Maar jongen et word laat.
Gen dag, + men beste maet.
Men mortje + mogt aars kijven,
Wangt ik durf niit lang uyt blijven
Of se maekt voort + praet.
KRELIS
Neen, neen, blijf staan.
Ik sweerje by men leven
Dat je selt het ja woord geven
Eer ik jou laat gaan.
'k Heb lang enoeg gevryd.
Kom, kom, men soete mayd,
Je mot niit langer wagten,
Of ik souje haast verkragten
Uyt klinklare + spyt.
| |
[p. 129] | |
GEURTJEVois: Idem2.
Wel kees, wat gebruy is dat,
Datje trijn dus agter 't gat
Al an legt op straat te lopen? +
Laat de maijd mit vrede gaan,
Jy hoeft niet op heur te hopen:
Laat dat malle bruyen staan.
KRELIS
3.
Wel ik heb nooyt aars jou kind
As in eer en deugd emind.
'k Heb 'er noyt niet veur gaan ligen,
'k Soek mit geen verweende praat
Jou of heur niet te bedrigen:
'k Seg regt uyt gelijk et staat.
4.
'k Heb werentig + ook mooy goed,
Daar men tans al veul om doet; +
En is sy wat mooy besneden, +
'k Bin niit schiif, nog mank, maar regt
| |
[p. 130] | |
Over al men lijf en leden.
Daar toe ien besturven knegt. +
| |
GIERTJEVois: Idem5.
Wel, mien jy 't in eer en deugd,
Gun ik jou opregt de vreugd
Van voortaan mit heur te leven.
'k Sel 'er daar toe nog ien bed
Mit sen toebehoren geven,
So se sin an trouwen het. +
| |
Vois: +KRELIS1.
Sie daar nou men maijsje,
Nou staat et an jou:
Bedenk jou ien raijsje
En aanvaard men trouw;
Ik selse jou geven
Mit hart in mit sin
En steeds mit jou leven
In ien ware min.
TRIJN
Wel as dan jou sinne
Zijn tot men gezind,
Sel ik jou beminnen
Als ien willig kind.
| |
[p. 131] | |
Om dat et begeeren
Van mortjen et wou,
Sel ik et niet weren,
Maar ontfang jou trouw.
| |
[p. 132] | |
TRIJNVois: Idem4.
Wel landsman, binje so gesteld,
En isje beurs soo schraal van geld,
Kom, kom, et mag er nou op overschieten: +
Gaa maar daar guntse, in de swaan
Daar jy di maijd op stoep siet staan,
Jou keelgat iens begieten
Op kees sen naam.
| |
[p. 133] | |
Vois: Als ik mijn Fillis kussen mag etc.KRELISKom soete traijntje, laat ons gaan,
Men kielgat roept al vast om drinken
En 'k word al kout van hier te staan,
Ik hoor by piet de veel + al klinken.
TRIJN
Ja Krelis, laat ons mit die snaak
Ons van den aevend wat verblijen.
Ik vind in di knevel vol vermaak
En 'k hou tog veul van snaakerijen.
| |
[p. 134] | |
Van au vrolaijke Bagganten!
Lang leef nobis, broave kroeg! +
Schenkt den bieker loat en vroeg
Oan au rootgeneusde klanten.
|
|