Yang. Jaargang 13(1977)– [tijdschrift] Yang– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 140] [p. 140] Gedichten Wie was hier de eerste denk ik vaak, of ging het laatst naar buiten. We hadden nog zo of zo veel tijd en moed genoeg om nog even te blijven. Ook IK had je wel eens widen zien met het vuile overhemd aan of de handen achteloos op de rug gehouden: een gezicht dat niets meer verliezen kon en voor een breekbaar gehoor verlegen om stilte vroeg. Maar wat ànders dan een vals onderpand was dit woord, wat anders dan een portiek van het leven waar de grootste verlangens al tegen de kleinste verwachting waren ingeruild? [pagina 141] [p. 141] In dit lichaam dat als een land vrij van grenzen een grafplaats onder witte wolken al altijd het mijne is geweest heb ik amper geloofd - laat staan een vertrouwen gesteld de wijsheid waardig. Eerder op de vlucht dan als gast heb ik in dit lichaam zacht vertoefd dat maar een al te zachte burcht is geweest voor een klein maar onbewaakt verlangen. Voorbij dit laatste strelen immers raakt geen hand zichzelf nog even kwijt. Eriek Verpaele Vorige Volgende