Yang. Jaargang 13

[p. 23]

Gilles d'Ebore

Wachtend in de nacht

Beleefd achter een ijskoud raam
Een wolkenloze, winderige natte nacht
Oud en alleen begin ik mij te voelen, verloren faam
Door deze beangstigende pracht.

Zwakke hulpkreten, mysterieuze sfeer
Rondom, de lokkende bomen als reusachtige galgenpalen
Waarachter over het meer
De huiverende lichten door de nevel dwalen.

Bevrijd van een uit zelfmedelijden ontstane droom
Val ik in de diepte, verre bodems, verlossend gevoel
Onpeilbare afstanden, zuigen, een lauwe stroom
Weg van het leven, het strijdperk, het gewoel.