Yang. Jaargang 13

[p. 27]

Roger Devriendt

Ode aan de avondster

(Wagner achtema)

Avondster, in lichte glans gegoten
verschijnt gij boven't veer.

Ik staar u na met nietsziende ogen.
Toch overvalt mij onnoemlijk teer
de gedachte aan wat wij blind vermogen
te zien, aan wat wij horen mogen
diep onder de aarde als wij rusten
roemloos met op onze tong een obool.

Of ik nu schrei of lach
of ik vaste voet krijg of ik dool
tot op de jongste dag
strijkt uw licht mijn slapen schoon.