Yang. Jaargang 13

[p. 66]

Patriek Spriet

Bevrijding

Het is een vuurtrein die door de vlakte trekt
doorheen weeen van verdriet
waar het staat, in glans gebonden
als een ziel van graniet

mijn lippen ijlen naar het verzegeld slot
en naar de kloven der stilte
naar de bedwelmende mist der blauwe bergen
de klamme macht van gesmolten smart

grauwe grijpvingers omsnoeren mijn keel
terwiji de eenzaamheid mijn lot tekent
voor eeuwig in de suizende wind
van deze kathaarse hoogvlakte

angsttranen vloeien als druppels in azuur
de donder herschept mijn hoogmoed
in een stralende kracht van verblindend inzicht
als prana die de maagvlecht doorboort