Yang. Jaargang 17

[p. 3]

honderd dichters 1981
Samenstelling: Julien Vangansbeke

Erik Kempinck

Herfstgedicht

Dit is geen privé-gedicht
maar een publiek bos
waar u op een herfstige dag
in kan rondwandelen, welkom,
en gelieve niets achter te laten.
Takken beginnen de grote schoonmaak,
de blaadjes hijgen al onder uw voeten,
en achter elke boom is steeds weer
iets nieuws te vinden:
een denneappel, een eekhoorntje
of gewoon een woord dat nog
niet eerder is geschreven.
Ademt u maar flink wat frisse lucht,
dit is geen geëngageerd gedicht.
Paddestoelen rijzen uit de grond
als dikke, romige verzen
om in te happen.
En hou van de natuur op dit blad:
een paar minuten geleden
was dit nog een stukje
onontgonnen braakland.