Yang. Jaargang 17

[p. 4]

Edith Oeyen

Langzaam sterven

Waarom ga ik stapwaarts voort?
Over bloemen of
wegen met kasseien.
Mijn tred nadert... stilaan,
dichter kom ik er steeds bij
bij mijn uur,
dat het laatste is.
Is daarom mijn weg
bedekt met gebloemde kasseien?
Steeds ga ik voorwaarts,
langzaam...
traag...
soms eenzaam,
dan weer niet,
voor iemand die ziet
weet,
dat ik
ook hij
langzaam zal sterven.