Yang. Jaargang 17

[p. 18]

Hilaire De Bruycker

Alleen maar kind zijn

Voor Veronique

Alleen maar kind zijn
en geen weet hebben
van 's mensen onverschilligheid
en liefdeloosheid,
waardoor miljoenen
bruine, gele en zwarte kinderen
in ellende verkommeren.

Alleen maar kind zijn
en geen weet hebben
van 's mensen schraperig en inhalig
gesjacher en gescharrel
om eigen baat en profijt,
om luxe en weelde,
overal uitdagend en opzichtig
tentoon gespreid.

Alleen maar kind zijn
en geen weet hebben
van rassenhaat,
broeder- en volkerenmoord,
van het schreeuwend onrecht
en het oeverloos leed,
dat mensen door mensen
wordt aangedaan.

O! Alleen maar een argeloos
en gelukzalig kind zijn,
dat verwonderd en verrukt opgaat
in zijn paradijselijk wereldje
van droom en spel,
tot ook éénmaal dat paradijs,
onafwendbaar en onherroepelijk,
gelijk een porseleinen vaas
aan scherven valt.