Yang. Jaargang 17

(1981)– [tijdschrift] Yang– rechtenstatus



[pagina 21]
Pieter Vollerssen Je zegt... je zegt dat ik sterven ga wijl ik zal voortleven in jouw hart vooral wanneer d'avond valt met enkel de schemering als decor bij de roep van de pauw je zag nooit verder dan het licht in mijn ogen nooit dieper dan mijn hart nu is het licht bijna gedoofd het hart te moe nog onderken je mijn vrede niet vergeef me, ik ben je naam vergeten was je mijn zuster was je mijn broeder was je mijn vader of ooit mijn moeder je bent die je zijt zoals ik, kind van het licht ik ontdek je jij ziet mij en lacht naar mij in een bloem ik heb het zonlicht en de wereld, de warmte van de Ongeziene en mijn Diepste Zelf zo lief ach, kon ik je mijn vleugels geven opdat je alle twijfels zou overstijgen want, moeder, je bent mijn aarde en alles om me heen mijn hart wordt zo week en jouw sinds immer betraande ego ben ik, de roep van de pauw