Yang. Jaargang 17

[p. 27]

Gibadeba

Proost

verwezen en vervuild
zo hangt hij op zijn bank
asgrauw en uitgehuild
verkommerd in zijn stank

de flessen liggen daar
vervlogen is hun troost
een nieuwe fles Staat klaar
voor de zoveelste proost

een hond van niemendal
ligt naast zijn baas en wacht
tot hij bekomen zal
misschien wordt het weer nacht

het baasje zoekt en vindt
zijn gammel mondmuziek
en blaast iets droef gezind
't klinkt vals maar 't is uniek

zeg gij die met hem lacht
weet gij welk leed hem plaagt
hebt gij wel ooit bedacht
dat hij bij niemand klaagt