Yang. Jaargang 25

[p. 177]

Personalia

Eddy Bettens

(1959): Studeerde Germaanse filologie aan de R.U. Gent. Werkt als vertaler en publiceerde over Nederlandse en Angelsaksische literatuur in o.a. De Standaard en Yang.

Rein Bloem

(1932): Dichter, vertaler en poëziecriticus. Hij heeft momenteel een chroniek over poëzie in De Groene Amsterdammer. Vertaalde werk van o.a. Apollinaire en Du Bouchet. Zijn laatste dichtbundel Van de aarde verscheen in 1982.

Li Bo (Li T'ai Po)

(701-762): Bohémien-dichter uit de bloeitijd van de Tang-dynastie (618-906). Is in het westen erg populair geworden door de bewerkingen van Judith Gautier, Hans Bethge, Klabund, Ezra Pound, Gaston Bursens en Slauerhoff en de vertalingen van Waley.

Alejo Carpentier

(1904-1980): Cubaans schrijver van o.a. romans en essays. Romans van hem in Nederlandse vertaling verschenen onder de titel: Heimwee naar de jungle, De guillotine op de voorsteven, Barokconcert, De methode.

Hugues Catharin

(1954): Publiceerde in eigen beheer de dichtbundels Phasis (1986) en Synaphai (1988). Hij publiceerde naast gedichten ook recensies en een essay over de componist Maurice Ohana in Yang.

Paul Celan

(1920-1970): zie Yang 136. Vertalingen uit zijn werk met commentaar verschenen eerder o.a. in Spreektralie (Meulenhoff, 1976) en in Gedichten (Ambo, 1988).

Jean Daive

(1941): Frans dichter van Belgische origine. Maakte deel uit van een groep jonge dichters rond het tijdschrift L'Ephémère, dat o.a. door André du Bouchet en Yves Bonnefoy werd ‘geleid’. Debuteerde in 1967 met Décimale blanche, dat door Paul Celan integraal werd vertaald. Sindsdien publiceerde hij verscheidene dichtbundels en proza, waaronder Fut bâti, Le cri-cerveau, Le jeu des séries scéniques, Narration d'équilibre. Zie ook de inleiding van Hugues Catharin op de vertaling van Décimal blanche.

Don DeLillo

(1936): Groeide op in de Bronx. Werd copywriter, gaf zijn baan in 1966 op om aan zijn eerste roman Americana te kunnen werken. Het boek verscheen in 1969. Schreef tot nu toe negen romans, waarin verschillende aspecten van de hedendaagse Amerikaanse werkelijkheid worden bekeken, van rock (Great Jones Street) tot Amerikaans voetbal (End Zone), over terrorisme (Players) en de wondere wereld der wiskundigen (Ratner's Star, een tour de force gebaseerd op Alice in Wonderland, waarin de gehele geschiedenis van de wiskunde verwerkt zit). De drie romans die hij in de jaren 80 publiceerde - The Names (1982), White Noice (1985), Libra (1988) - maakten van hem misschien wel de belangrijkste hedendaagse Amerikaanse schrijver. Bij ons is dit nog maar weinig doorgedrongen: de Nederlandse vertaling van White Noise (Witte Ruis, De Bezige Bij) kreeg weinig aandacht. Iets beter vergaat het Libra (Weegschaal, Bert Bakker, 1989).

DeLillo schreef weinig kortverhalen. ‘The ivory Acrobat’ gaat over de aardbevingen in Griekenland in 1981. DeLillo verbleef er om The Names voor te bereiden. Het verhaal kan gelezen worden als een voorstudie tot White Noise.

[p. 178]

Rita De Maeseneer

(1959): Studeerde Romaanse filologie aan de R.U. Gent. Werkt als docent Spaans aan de Provinciale Hogeschool voor Vertalers en Tolken te Gent. Bereidt een doctorale scriptie voor over Consacracíon de la primavera van Alejo Carpentier.

Frans Denissen

(1947): Doceert Italiaans aan de Katholieke Vlaamse Hogeschool te Antwerpen. Vertaalde uit het Italiaans o.a. gedichten van Pavese en Montale. Publiceerde in '87 de roman De belijdenissen van J.B. Hemelryckx.

Johan De Vos

(1956): Studeerde Germaanse filologie aan de R.U. Gent. Docent literatuur aan het Sint-Lucasinstituut te Gent.

Stefan Hertmans

(1951): Dichter, prozaschrijver en essayist. Meest recente publikaties Bezoekingen (gedichten, 1988), De grenzen van woestijnen (verhalen, 1988) en Sneeuwdoosjes (essays, 1989).

Luc Loonbeek

(1961): Studeerde Romaanse filologie aan de K.U. Leuven. Docent Frans aan de Vlaamse Economische Hogeschool te Brussel. Werkt aan een proefschrift over Guy Vaes. Publiceerde in Yang 133 en 136.

Federico García Lorca

(1898-1936): Studeerde verplicht rechten. Omdat zijn ouders hem de studie van muziek verboden, week hij uit naar de literatuur, m.b. de poëzie en het theater. Hij werd door het leger van Franco gefusilleerd. Zie het essay van Hugues Catharin voor gegevens over zijn werk.

De Sonetos de amor, ook bekend als Sonetos del amor oscuro, zijn de gedichten waaraan Lorca werkte tot de laatste dagen van zijn dood. Dit zonder evenwel het voorziene boek volledig af te kunnen werken. Afgezien van twee teksten die reeds in 1941 werden gepubliceerd, werden deze sonnetten pas in 1980 voor het eerst uitgegeven, en zijn ze alle afkomstig uit de nalatenschap van de dichter, als een laatste, bruusk afgebroken, schittering van zijn meesterschap.

Eugenio Montale

(1896-1981): Italiaans dichter, bekroond met de Nobelprijs 1975. In het Nederlands verschenen van hem De vlinder van Dinard (verhalen, 1977) en een uitvoerige keuze uit zijn dichtwerk: De roos in de kermistent (1984). In deze bloemlezing vindt men een essay plus biografische notitie over de dichter en bovendien eigen commentaar van Montale op zijn dichten.

Jan H. Mysjkin

(1955): zie Yang 141.

Ton Naaijkens

(1953): Doceert aan het Instituut voor Vertaalwetenschap te Amsterdam. Publiceert over Duitse literatuur in o.a. De Gids, Raster en Yang. Vertaalde o.m. werk van R. Musil. Maakte een proefschrift over de Pluralisierung des lyrischen Subjekts bij P. Celan, R.D. Brinkman, N. Born, P. Rühmkorf en E. Meister.

Mon Nys

(1949): Studeerde Germaanse filologie aan de K.U. Leuven en werkt als leraar. Publiceerde o.a. vertalingen van Ezra Pound (Mauberley en andere gedichten en Pisaanse canto's, in samenwerking met Paul Claes) en bewerkingen van oude Ierse gedichten (Inis Fáil).

Pierre Reverdy

(1889-1960): Geboren in Narbonne, in het Zuiden van Frankrijk, leeft en werkt hij vanaf 1910 in Parijs aan de zijde van kubistische schilders als Picasso, Graque, Gris. Als hoofdredacteur van Nord Sud is hij een bindende factor onder de surrealisten (Bre-

[p. 179]

ton, Aragon, Eluard, Soupault). Vanaf 1926 trekt hij zich terug in Solemnes, in het Noorden van Frankrijk. Zijn werk bevat poëzie (o.a. La lucarne ovale, waaruit hier een keuze is gemaakt), proza (o.a. Le voleur de Talan) en kritiek (En vase).

Erik Spinoy

(1960): Studeerde Germaanse filologie aan de K.U. Leuven. Publiceerde in 1986 de dichtbundel De jagers in de sneeuw en in 1987 Twist met ons (met B. Dewulf, C. Ducal en D. Van Bastelaere).

Roger Van den Borre

(1955): zie Yang 140.

Frank Vande Veire

(1958): zie Yang 140.

Hans Vandevoorde

(1960): zie Yang 140.

Willy Vande Walle

(1949): Studeerde Sinologie en Japanologie aan de universiteiten van Gent en Kioto. Doctor in de Oosterse filologie sinds 1976 en docent Japanologie aan de K.U. Leuven. Publiceerde o.a. Basho, dichter zonder dak (Peeters, Leuven, 1985).

Peter Venmans

(1963): Studeerde Romaanse filologie aan de K.U. Leuven. Leraar. Publiceerde recensies in Dietsche Warande & Belfort.

Bart Vervaeck

(1958): Studeerde Germaanse filologie en Sociale en Culturele antropologie aan de U.I. Antwerpen. Behaalde dit jaar een doctorstitel met een proefschrift over Willem Brakman. Doceert Engels aan de Vlaamse Economische Hogeschool te Brussel.