|
| |
| |
| |
| |
| |
| |
Ern Malley
The Darkening Ecliptic
[Origineel]
Culture as Exhibit
‘Swamps, marshes, borrow-pits and other
Areas of stagnant water serve
As breeding-grounds...’ Now
Have I found you, my Anopheles!
(There is a meaning for the circumspect)
Come, we will dance sedate quadrilles,
A pallid polka or a yelping shimmy
Over these sunken sodden breeding-grounds!
We will be wraiths and wreaths of tissue-paper
To clog the Town Council in their plans.
Culture forsooth! Albert, get my gun.
I have been noted in the reading-rooms
As a borer of calf-bound volumes
Full of scandals at the Court. (Milord
Had his hand upon that snowy globe
Milady Lucy's sinister breast...) Attendants
Have peered me over while I chewed
Back-numbers of Florentine gazettes
| |
| |
| |
[VertMmalley
Vertaald en van aantekeningen voorzien door Daniël Rovers
De verdonkeremaande eclips
Zwijgt over geheimen in een veld vol kleine heuvels Oud spreekwoord
| |
Cultuur als Tentoonstellingstuk
‘Moerassen, marsland, modderpoelen en
Heb ik u gevonden Anofeles!
(Er bestaat betekenis voor het omzichtige)
Kom, we zullen samen statige quadrilles dansen
Een bloedeloze polka of een zwermende shimmy
Boven deze gezonken zompige broedplaatsen
Zullen we schimmen en rouwkransen van vliegenpapier zijn
Om het gemeentebestuur met haar plannen in het riet te sturen
Voorwaar cultuur! Albert, m'n geweer.
Ik ben in leeszalen opgemerkt
Als een boorkever in gebonden volumen van kalfsleer
Vol met schandalen van het hof (de edelachtbare
Had zijn hand op die besneeuwde wereldbol
De kwaadaardige borst van de weledele mevrouw Lucy...) Zaalwachters
Hebben me bespied terwijl ik oude nummers van
Florentijnse gazetten kauwde
| |
| |
| |
[Origineel]
(Knowst not, my Lucia, that he
Who has caparisoned a nun dies
With his twankydillo at the ready?...)
But in all of this I got no culture till
I read a little pamphlet on my thighs
Entitled: ‘Friction as a Social Process.’
See how the floor of Heav'n is thick
Inlaid with patines of etcetera...
Sting them, sting them, my Anopheles
| |
Aantekeningen
| - | ‘Swamps, marshes, borrow-pits and other / Areas of stagnant water serve / As breedinggrounds...’: citaat uit Amerikaanse legerbrochure over malariabestrijding. |
| - | Anopheles: Latijnse benaming voor de malariamug. |
| - | quadrilles, polka, shimmy: respectievelijk een Franse, Boheemse en Amerikaanse dans. |
| - | Culture forsooth! Albert, get my gun: oorspronkelijk een tekst uit een Music Hall-monoloog van Stanley Holloway over een jongetje dat wordt opgegeten in de dierentuin van Blackpool. Mogelijk een verwijzing naar Hermann Goerings bekende uitspraak: ‘Wanneer ik iemand over cultuur hoor praten, dan grijp ik naar mijn revolver’. |
| - | (Milord / Had his hand upon that snowy globe / Milady Lucy's sinister breast...): allusie op de komedies van Shakespeare. |
| - | Twankydillo: titel van een oud Engels volksliedje, met het bekende refrein: ‘Here's to old Cole, and to young Cole and to old Cole of all / Twankydillo, twankydillo, twanky dillo, dillo, dillo, dillo, / A roaring pair of bagpipes made of the green willow.’ |
| - | ‘Friction as a Social Process’: mogelijk een verwijzing naar Erich Fromms ‘Character and the Social Process’. Fromm was een joodse, marxistisch geïnspireerde psycho-analyticus die in 1934 Duitsland ontvluchtte en zich in New York vestigde, een stad die hij later onder druk van de communistenjacht onder leiding van McCarthy verruilde voor Mexico-City. |
| |
| |
| |
[Vertaling]
(Weet gij niet, mijn Lucia, dat hij
Die een non optuigt sterft met zijn
Maar uit dit alles kreeg ik geen cultuur tot
Ik een klein pamflet op mijn dijen las
Getiteld ‘Wrijving als sociaal proces’
Zie hoe de vloer van de Hemel is ingelegd
Met het patina van etcetera
Steek ze, steek ze, mijn Anofeles
| |
| |
| |
[Origineel]
Colloquy with John Keats
‘And the Lord destroyeth the imagination of all them that had not the truth with them.’
Odes of Solomon 24.8.
I have been bitter with you, my brother,
Remembering that saying of Lenin when the shadow
Was already on his face: ‘The emotions are not skilled workers.’
Yet we are as the double almond concealed in one shell.
I have mistrusted your apodictic strength
Saying always: Yet why did you not finish Hyperion?
But now I have learned not to curtail
What was in you the valency of speech
The bond of molecular utterance.
I have arranged the interstellar zodiac
With flowers on the Goat's horn, and curious
Markings on the back of the Crab. I have lain
With the Lion, not with the Virgin, and become
He that discovers meanings.
Now in your honour Keats, I spin
The loaded Zodiac with my left hand
As the man at the fair revolves
His coloured deceitful board. Together
We lean over that whirl of
Beasts flowers images and men
Until it stops... Look! my number is up!
Like you I sought at first for Beauty
And then, in disgust, returned
| |
| |
| |
[Vertaling]
Samenspraak met John Keats
‘En de Heere vernietigt de verbeelding van allen die de waarheid niet in zich dragen’
Oden van Salomon 24.8
Ik was bitter tegenover jou, mijn broer,
Herinnerde me dat citaat van Lenin toen de schaduw
Al over zijn gezicht lag: ‘Emoties zijn geen bekwame arbeiders’
We zijn als de dubbele amandel verborgen in één schil
Je apodictische kracht heb ik gewantrouwd
Zei altijd: waarom maakte je Hyperion toch niet af
Nu heb ik geleerd niet te beknibbelen
Op de polyvalentie van jouw spraak
Het verbond van de moleculaire uitlating
Ik heb de interstellaire dierenriem geschikt
Met bloemen op de hoorn van de geit, en merkwaardige
Tekenen op de rug van de krab ik had gemeenschap
Met de leeuw, niet met de maagd, en ben geworden
Ontdekker van betekenissen
Nu ter ere van jou Keats: ik draai aan de
Dronken dierenriem met mijn linker
Zoals de man op de kermis zijn gekleurde verraderlijke rad
Samen leunen we over die werveling van
Beesten bloemen beelden en mannen
Tot het stopt... Kijk dan! Mijn nummer staat bovenaan!
Net als jij zocht ik eerst naar Schoonheid
| |
| |
| |
[Origineel]
As did you to the locus of sensation
And not till then did my voice build crenellated towers
Of an enteric substance in the air.
Then first I learned to speak clear; then through my turrets
Pealed that Great Bourdon which men have ignored.
We have lived as ectoplasm
The hand that would clutch
Our substance finds that his rude touch
Runs through him a frightful spasm
And hurls him back against the opposite wall.
| |
Aantekeningen
| - | Odes of Solomon 24.8: apocrieve tekst. |
| - | I have been bitter with you, my brother. allusie op Pounds ‘I make a pact with you, Walt Whitman / I have detested you long enough’ (Lustra). |
| - | Remembering that saying of Lenin when the shadow / Was already on his face: ‘The emotions are not skilied workers.’: onbekende, zo niet onbestaande uitspraak van Lenin. Allusie op Pounds Pisaanse Canto's (74): ‘Nooit in het land zelf om de levenstandaard te verhogen / maar altijd in het buitenland om de winst van woekeraars te vergroten, / dixit Lenin, / en de wapenverkoop leidt tot meer wapenverkoop’. |
| - | Bourdon: 16- of 32-voets orgelregister óf zware klok van een klokkenspel. |
| - | Ectoplasm: scheikundige term. Uiterste buitenlaag van een lichaamscel. In het spiritisme echter staat de term voor de lichaamseigen materie die zetelt in het etherische of fijnstoffelijke lichaam en dat wordt uitgestoten via lichaamsopeningen als mond en oren. De substantie kan, na bewerking door de Geest, zowel zichtbaar als niet zichtbaar zijn. |
| |
| |
| |
[Vertaling]
Zoals ook jij deed, terug naar de sensatielocatie en toen
Pas bouwde mijn stem gekanteelde torens
Van buikstof in de lucht leerde ik voor het eerst te helderspreken door mijn
schietgaten galmde de grote Bourdon genegeerd door mensen
Hebben we geleefd als ectoplasma
De hand die onze stof zou grijpen
Ontdekt dat haar ruwe aanraking
Angstaanjagend huiverend door haar heen loopt
Haar tegen de tegenoverliggende muur terugsmijt
| |
| |
| |
[Origneel]
Petit Testament
In the twenty-fifth year of my age
I find myself to be a dromedary
That has run short of water between
One oasis and the next mirage
And having despaired of ever
Making my obsessions intelligible
I am content at last to be
The sole clerk of my metamorphoses.
I resigned to the living all collateral images
Reserving to myself a man's
Inalienable right to be sad
(Here the peacock blinks the eyes
of his multipennate tail.)
I said to my love (who is living)
Dear we shall never be that verb
Perched on the sole Arabian Tree
Not having learnt in our green age to forget
The sins that flow between the hands and feet
(Here the Tree weep gum tears
Which are also real: I tell you
Scrubbing my few dingy words to brightness.
| |
| |
| |
[Vertaling]
Petit testament
In mijn vijfentwintigste levensjaar
Vind ik mezelf een dromedaris
Die zonder water komt te zitten tussen de
Ene oase en de volgende fata morgana
Om mijn obsessies begrijpelijk te maken
Ben ik eindelijk tevreden
De enige boekstaver van mijn metamorfosen
Stond ik aan de levenden alle bloedverwante beelden af
Behield voor mezelf 's mans onvervreemdbare
(Hier knippert de pauw met de ogen
van zijn duizendverige staart)
Zei ik tegen mijn lief (ze leeft)
Liefje we zullen nooit dat werkwoord zijn
Dat neerstreek op de eenzame Arabische Boom
In onze groene tijd leerden we niet
De zonden te vergeten stromend tussen handen en voeten wij
(Hier huilt de Boom eucalyptustranen
Die ook werkelijk zijn: ik zeg je dat
Deze dingen werkelijk zijn)
Dus ik een afscheid uitlokken
Poets mijn paar sjofele woorden tot klaarheid
| |
| |
| |
[Origineel]
The bed-bug sleeps in the seam, the cockroach
Inhabits the crack and the careful spider
Spins his aphorisms in the corner.
I have heard them shout in the streets
The chiliasms of the Socialist Reich
And in the magazines I have read
The Popular Front-to-Back.
Spain weeps in the gutters of Footscray
Guernica is the ticking of the clock
The nightmare has become real, not as belief
But in the scrub-typhus of Mubo.
It is something to be at last speaking
Though in this No-Man's-language appropriate
I have pursued rhyme, image, and metre,
Known all the clefts in which the foot may stick,
Stumbled often, stammered,
But in time the fading voice grows wise
And seizing the co-ordinates of all existence
Traces the inevitable graph
There is a moment when the pelvis
Explodes like a grenade. I
Who have lived in the shadow that each act
Casts on the next act now emerge
As loyal as the thistle that in session
Puffs its full seed upon the indicative air.
I have split the infinite. Beyond is anything.
| |
| |
| |
[Vertaling]
Slapen de bedwantsen in de naden, de kakkerlak
Bewoont de kier en de voorzichtige spin
Spint zijn aforismen uit de hoek ik
Hoorde ze schreeuwen in de straten
Chiliasmen socialistisch Rijk
En in de tijdschriften las ik het
Volksfront van Voor naar Achter
Huilt Spanje in de goot van Borgerhout
Guernica is 't tikken van de klok
De nachtmerrie wordt werkelijk, niet als geloof
Maar in de pokkentyfus van Rokko
't Is iets eindelijk te spreken
Hoewel in deze Niemandstaal gepast
Schrijf ook dit maar op ik heb
Beeld, metrum, ritme nagejaagd
Alle spleten gekend waar de voet in kan blijven steken
Vaak gestruikeld en gestotterd
Maar op den duur wordt de vervagende stem
Wijs grijpt het de coördinaten van al het bestaan
Spoort op het onontkoombare grafeem
Er is een moment waarop de heup
Explodeert als een granaat ik leefde
In de schaduw die elke daad werpt op de volgende daad ik
Verschijn nu loyaal als een distel die inzittende
Zijn volle zaad in de aanwijzende lucht blaast
Ik heb de oneindigheid gesplitst
| |
| |
Aantekeningen
|
| - | Petit Testament: dichtwerk van François Villon (1431-?), Frans dichter, dief en oplichter. |
| - | In the twenty-fifth year of my age: leeftijd waarop John Keats stierf. |
| - | I said to my love (who is living): Ethel Malley zinspeelde er in haar brief aan redacteur Harris op dat Ern Malley in Melbourne ‘problemen’ had gehad met een meisje. Harris tekende in zijn voorwoord op: ‘For the sake of the unity of death and poetry, Malley sacrificed his relationships [sic] with the woman he loved.’ |
| - | Footscray: achterstandsbuurt in Melbourne |
| - | Mubo: plaats in Nieuw-Guinea die in juli 1943 op de Japanners veroverd werd door het Australische leger. |
| - | I have split the infinite: het oorspronkelijke manuscript, dat later verloren ging, bevatte de regel I have split the infinitive. Dit is de enige plaats in het gedicht waar redacteur Harris een wijziging aanbracht. Michael Heyward, die ‘The Darkening Ecliptic’ integraal liet afdrukken in The Ern Malley Affair, koos echter toch voor ‘infinitive’. John Tranter gaf dan weer de voorkeur aan ‘infnite’. Beide versies zijn betekenisvol. In prescriptieve Engelse grammatica's werd en wordt het gebruik van de split infinitive (waarbij een woord tussen ‘to’ en de ‘bare infinitive’ komt te staan, zoals bij ‘to boldly go where no man has gone before’) afgekeurd. |
|
|
Auteursrechtelijk beschermd
