Gedichten

[p. 29]

Homeros

Ik las Odysseus' smartelijken tocht
En spelde in den schemer de symbolen:
De zeeën, de godinnen en de holen
Waarin hij liefde en bescherming zocht.

Toen ik het boek sloeg in zijn zeven sloten,
Was het of ik ontwaakte van een reis;
Ik had gezworven en had drank en spijs
Aan menig tafel met den held genoten.

Waar mag Homeros met het blind gezicht
Wel dolen, dacht ik; maar waarom zoo denken:
Is dan de dichter meer dan het gedicht?

Ik zag den koelen stroom verborgen wenken:
De Lethe, dacht ik, dooft het laatste licht,
Maar verzen zijn onsterflijke geschenken.