hij naar Holland terug, beladen met roem, eer en.... contanten.
Hij had de prachtigste positie's in zijn kunstvak kunnen aanvaarden.... hij deed het niet.
Hij had de meest schitterende aanbiedingen kunnen aannemen.... hij deed het niet.
En waarom toch niet?
Omdat in Dennendal iemand op hem wachtte, die hem had grootgebracht als een vader, en wiens laatste levensjaren hij nu wenschte te veraangenamen.
Hein keerde in het lieve huisje terug, en oom Wout leek wel tien jaren jonger, toen hij z'n vroolijken levenslustigen neef weer terug had.
En Oom is den jongen daar heel dankbaar voor, en hij zegt dikwijls tot de oude Bet: ‘Wij zijn allebei oud, Bet, maar van binnen zullen we nog lang jong blijven. Weet je, hoe dat komt? Alleen daardoor, dat we dien kwajongen van vroeger weer in huis hebben, dien drommelschen
Hein Stavast.
Auteursrecht onbekend
