Cryptogamen

[p. 123]

Huis

Huis, ik bewoon u nog.
Uw lampen schijnen in mijn ziel,
alsof ze met u samenviel,
en geen ruimte vermag
zijn duisternissen in te doen
tusschen het licht van nu en toen.

Uw dingen glanzen zwaar in mij
van eeuwigheid, er is voorbij
de dood geen onderscheid met dit,
behalve dat ik nog bezit
de tijd, waarin het nederligt
tot een gedicht.