Eenzame liedjes

[p. 32]

XXII.
Dat bloemetje.

Daar bloeide es eenmaal

Een bloempie op de hei -

Het was nog geen lente,

Het was nog geen Mei.

In 't heel vroege voorjaar

Heb ik het zien staan -

Toen ben 'k nog zoo zachtjes

Daar langsheen gegaan.

Maar een mooie morgen

Toen was ik zoo blij -

Toen mocht ik dat bloempie

Gaan plukken voor mij.

Lang heb ik geloopen,

En toen ik het vond -

Toen lag het verschrompeld

En dood op de grond. -

De lente is gekomen,

De Mei is gegaan -

Ik heb nooit meer nergens

Dat bloempie zien staan.

[p. 33]

 

De zomer die bloeide,

 

De zomer ging heen -

 

Van dat mooie bloempie

 

Was-t-er geen één.

 

 

 

De hei is gaan bloeien,

 

Mijn hart deed zoo zeer -

 

Maar dat één' mooie bloempie

 

Dat vond ik niet meer.

 

 

 

De herfst die maakte

 

Al de bladeren goud -

 

Mijn hoofd en mijn handen

 

En mijn hart zijn zoo oud.

 

 

 

De sneeuw is gevallen,

 

De hei die wordt wit -

 

Daaronder - daaronder

 

Dat bloemetje zit! -

 

 

 

Als 'k dood ben dan groeit er

 

Zoo'n bloempie uit mij - -

 

Mijn lief is begraven,

 

Ik lig er gauw bij!