Zwervers verzen

[p. 43]

XXVI.
Het Oogenblik.

Wat is het stil
En goed en zacht -
De zon die wil
In mijn gedacht.

De zon die strooit
Mijn oogen vol,
Mijn hart dat dooit
Mijn hart is hol.

Ik weet niet meer
Of 't lente is,
Of dat het weer
Het najaar is.

'k Weet niemendal -
Of 'k jongen ben,
Of dat ik al
Een oude ben.

Ik kijk maar in
Dat mooie licht,
En stil bemin
'k Dat zacht gezicht.

[p. 44]

 

Ik luister met

 

De stilte mee

 

Naar 'n stom gebed,

 

En ben tevree.

 

 

 

Daar ginder staat

 

Een witte stip -

 

Daarhenen gaat

 

Mijn stille schip.

 

 

 

Mijn hart gaat op,

 

Een hooge mast -

 

Het zeil zit op

 

De stilte vast.

 

 

 

Mijn hart wordt wit -

 

Mijn hart staat stil -

 

Ik zie 't - en zit

 

Zoo zonder wil -

 

 

 

Zonder geluid -

 

Zonder een - ik -

 

Ik kan niet uit

 

Dit oogenblik!

 

 

 

Mijn hart dat zucht!

 

O wacht! o wacht! - -

 

Hoor hoe de lucht

 

En 't leven lacht!