Waarom daarom

[p. 26]

De mooie schelp

Op 't strand daar lag een grote schelp,
een hele hele mooie,
een geelwitroserooie.
Die schelp riep steeds maar hulp en help,
ik lig hier tot mijn ongeluk,
straks trappen ze me stuk!

Maar 't was nog lang geen zomer,
het weer was guur en naar.
Er liepen wel wat jutters
en een snelwandelaar
en ook een juffrouw uit de stad,
die liep hier voor een uur of wat,
dat hield haar weer een jaar gezond.
Zij was het die de schelp daar vond.

De schelp riep help en hulp,
straks trapt ze me tot pulp!

[p. 27]

 

 

Maar nee, ze deed hem in haar tas

 

en nam hem mee naar huis.

 

Daar hield ze'm aan haar oor en zei:

 

Je hóórt het zee-geruis.

 

Ze legde 'm op een kastje

 

en verfde met een kwastje

 

toen letters op z'n bastje,

 

heel sierlijke en ronde:

 

Zeldzaam Mooie Zeeschelp,

 

Aan Zee Gevonden.

 

 

 

Toen zei de schelp: Ik dank U zeer.

 

Ik ben geroerd en ik waardeer

 

dat in een wereld vol gewoonheid

 

U zoveel oog heeft voor mijn schoonheid.