Waarom daarom

[p. 40]

Het meisje dat op haar gevoel zong

Er was eens een meisje,
dat zong een liedje,
een heel mooi liedje,
een heel mooi wijsje,
een liedje met bloemetjes d'r in,
een liedje met zon in de lucht,
een liedje als een blauwe zee
en als een zeemeeuw in z'n vlucht.
En ieder die het hoorde,
die wist niet wat hij hoorde
en zei: ‘Zeg, hoor me dat eens aan,
ik voel me werkelijk aangedaan.’

[p. 41]

 

 

Er was eens een meisje,

 

dat zong een liedje,

 

een heel raar liedje,

 

een heel boos wijsje,

 

een liedje met een toverkol

 

en met bandieten in een hol

 

en met een griezel van een reus,

 

een grote druppel aan z'n neus.

 

En iedereen die luisterde,

 

die werd heel bang en fluisterde:

 

‘Wanneer scheidt nou dat meisje uit,

 

ik voel de rillingen langs m'n huid!’

 

 

 

Maar 't meisje zei:

 

‘Soms ben ik blij,

 

maar soms ook niet,

 

dan klinkt mijn lied

 

een beetje raar,

 

een beetje naar,

 

maar dat is ook de bedoeling,

 

omdat ik altijd weer

 

alleen op mijn gevoel zing.’