Gedichten. Deel 2

[p. 289]

Tweede Liergezang in het tweede Boek, van Hor.
Aan Krispus Salustius,

Nullus argents color est, avaris &c.

SAlust die schatten haet,

Van gierigaerts begraven onder d'aerde,

Het zilver heeft geen waerde,

Indien 't geen gloet ontfangt door een gebruik na maet.

De roem zal altijt staen

Van Prokule, bekent om 't eerlijk harte,

In zijner broedren smarte

Bewezen, zulk een faem zal om den aertkloot gaen,

Die gierigheit verwint,

Heerscht verder als die Lybiaensche stranden

Hecht aen de Spaensche landen,

En bei de Peenen aen zijn dwinglandy verbint.

Vervloekte waterzucht

Vleit zich vergeefsch, verslaet geen dorst door drinken,

Voor 't quaet begint te zinken,

En d'onlust tevens uit het bolle lichaem vlucht.

De deugd erkent geen druk

Van 't graeuw, en sluit Fraäet ten troon verheven,

Na Koning Cyrus leven

Uit d'adelijken sleep der Vorsten, vol geluk.

Zy leert het volk zijn waen,

Dat kroon en staf hem opdraegt en laurieren;

Die, zonder 't oog te zwieren,

Met onverdraeit gezicht de schatten kan zien staen.